Των Γιάννη Ελαφρού-Κυριάκου Νασόπουλου

Μπορεί να ανατρίχιασε η Ελλάδα με την εν ψυχρώ δολοφονία του Άλκη, αλλά οι ποδοσφαιρικοί αγώνες έγιναν κανονικά την επόμενη μέρα! Το προϊόν να είναι καλά, business as usual για τις Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες. Είναι κι αυτό μια ένδειξη για το πού βρισκόμαστε. Γιατί η αποτρόπαια σφαγή του Άλκη από Τάγμα Εφόδου στη Χαριλάου δεν είναι οι παλιές συγκρούσεις οπαδών, δεν είναι ο παλιός «χουλιγκανισμός».

 Η κυβέρνηση και οι συστημικοί κύκλοι ψάχνουν μια αντίδραση αλά Θάτσερ, που δήθεν εξαφάνισε τους χούλιγκαν από τα γήπεδα (όχι όμως από τους δρόμους), αλλά οι φίλοι της Λίβερπουλ ακόμα τραγουδούν στο Κοπ για τη «σκύλα», την «ψεύτρα» και τους αδικαίωτους νεκρούς. Κυβέρνηση και κράτος θα «απαντήσουν» με καταστολή, χτυπώντας τη βία «απ’ όπου κι αν προέρχεται» (και κυρίως από το κίνημα), κρύβοντας τις άβολες αιτίες κάτω από το χαλί.

Έχουμε αλλάξει επίπεδο. Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός ολοκληρώνεται και σε αυτό το πεδίο. Το ποδόσφαιρο έχει γίνει πολύ μεγάλη μπίζνα και συνδέεται πιο άμεσα με την άσκηση εξουσίας, με την επιβολή ιδεολογικών και πολιτικών καταστάσεων. Μια ματιά στους επικεφαλής των μεγάλων ΠΑΕ στην Ελλάδα αρκεί. Υπάρχουν νέα στοιχεία:

Πρώτο, στην μακριά περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης έχει αναπτυχθεί τρομερά το εκρηκτικό υπόστρωμα αδιεξόδων, καταστροφής κάθε νοήματος ζωής και προοπτικής, άνθισης και δικαιολόγησης της βίας μέσα στη νεολαία, ειδικά των πιο φτωχών πληβειακών στρωμάτων, που γειτονεύουν με λούμπεν καταστάσεις. Οι συνεχείς πικροί εμφύλιοι μεταξύ ομάδων και γειτονιών είναι χαρακτηριστικοί.

Δεύτερο, ο έλεγχος των ΠΑΕ και των προέδρων πάνω στους οργανωμένους οπαδούς έχει ενισχυθεί, ειδικά εκεί που υπάρχει χρήμα και «επιτυχίες». Δεν είναι μόνο η φωνή στην κερκίδα ή η «εκδρομή» για να στηριχθεί η ομάδα όπως παλιά, αλλά υπάρχουν δουλειές (επαγγελματίες κλακαδόροι) και αποστολές («επιχειρηματικές» ή καθαρά τρομοκρατικές) εκτός γηπέδων. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού που «επισκέπτονταν» ΜΜΕ, οι επιθέσεις «αγνώστων» σε διαιτητές, οι ανατινάξεις μαγαζιών. Όταν το συμφέρον της «ομάδας», της ΠΑΕ και του προέδρου τελικά, τίθεται πάνω απ’ όλα, ο οπαδός καθαρίζει για πάρτη τους, ό,τι κι αν δηλώνει πολιτικά, όπως έκαναν ΑΕΚτζήδες στη Νέα Φιλαδέλφεια με καταστολή κάθε διαφωνίας στην ανέγερση του γηπέδου. Δεν δίστασαν να επιτεθούν και σε εκδήλωση της ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ. Δεν υπάρχει ΠΑΕ που δεν ξέρει, όπως βεβαίως και η αστυνομία. Αυτό φώναξε ξανά ο πατέρας του Μιχάλη Φιλόπουλου, του οπαδού του ΠΑΟ που δολοφονήθηκε στην Παιανία στη μάχη Ολυμπιακών-Παναθηναϊκών το 2007.

Το μοντέλο αυτό «ανέβασε» στη Θεσσαλονίκη η νέα διαχείριση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, με φιλοδοξίες ελέγχου της πόλης και όχι μόνο, στις πλάτες των πολυάριθμων και πιστών οπαδών της ομάδας. Οι επιθέσεις πύκνωσαν τα τελευταία χρόνια, τα ραντεβού θανάτου, οι μαχαιριές. Ασυδοσία, τρομοκρατία, κλειστά στόματα, νόμος της σιωπής. Η δολοφονία του βούλγαρου φίλου του Άρη Τόσκο Μποζατζίσκι τον Ιανουάριο του 2020 από οπαδούς του ΠΑΟΚ πέρασε στα ψιλά.

Τρίτο, υπάρχει πλέον εμπλοκή των ομάδων κρούσης των «οπαδών» με το οργανωμένο έγκλημα, τη νύχτα, το εμπόριο ναρκωτικών, όπλων, την προστασία κ.λπ., από το επίπεδο γειτονιάς μέχρι και ευρύτερα. Ο «έλεγχος» της γειτονιάς δεν είναι μόνο οπαδικός πλέον, αλλά και σε επίπεδο συμμορίας. Αποκτούν έτσι έσοδα, τεχνογνωσία, όπλα, δεσμούς. Αποτελεί μικρογραφία αυτών που κάνουν κάποιοι πρόεδροι σε επίπεδο πόλης ή και ευρύτερα. Ο καπιταλισμός της νύχτας συναντά εκείνον των μεγάλων ποδοσφαιρικών προβολέων, που τυφλώνουν παρά φωτίζουν.

Τέταρτο, όλα αυτά διαπλέκονται και αποκτούν μια επίφαση «νοήματος» με τη δράση των φασιστών, των εθνικιστών και των ρατσιστών, που πάντα «ψωνίζουν» στον υπόκοσμο, στο οργανωμένο έγκλημα και στους βάλτους της απελπισίας. Οι επιχειρήσεις φασιστικής διείσδυσης στις κερκίδες είναι παλιές. Από τη Ναζιστική Οργάνωση Παναθηναϊκών Οπαδών τη δεκαετία του '80, τις γκρούπες στην εθνική Ελλάδας και το προκάλυμμα του «Νο politica» στον Ολυμπιακό, όταν οι περισσότερες κερκίδες διαδήλωναν κατά των ναζί δολοφόνων του Παύλου Φύσσα (που ήταν φίλαθλος του Ολυμπιακού).

Τα τελευταία χρόνια κάτι χοντρό γίνεται στη Θεσσαλονίκη, όπου ο εθνικισμός ντοπαρίστηκε με τα μακεδονικά συλλαλητήρια και την παρέμβαση κάθε λογής φασιστικών και ναζιστικών ομάδων, πατώντας πάνω και στις ακραίες συνθήκες φτώχειας και κοινωνικής διάλυσης που αναπτύσσονται ειδικά στις δυτικές συνοικίες. Η συμμετοχή παιδιών μεταναστών στις εθνικιστικές ομάδες δίνει μια αίσθηση ένταξης στον «κοινωνικό κορμό», από τον οποίο οι γονείς τους είχαν αποκλειστεί.

Η επίθεση στον κοινωνικό χώρο «Σχολείο» και η πυρπόληση της κατάληψης Libertatia τον Ιανουάριο του 2018 έγινε από φασιστικές ομάδες με συμμετοχή ατόμων με σύμβολα του ΠΑΟΚ. Η διείσδυση των ναζί σε συνδέσμους της ιστορικής προσφυγικής ομάδας έρχεται στο φως. Στις πρόσφατες επιθέσεις φασιστών στα ΕΠΑΛ και τους δρόμους του Ευόσμου, της Σταυρούπολης, της Ηλιούπολης κ.λπ. υπάρχει επίσης συμμετοχή οπαδών του ΠΑΟΚ. Διαρροές από τις ανακρίσεις για τη δολοφονία του Άλκη αναφέρουν πως οι εμπλεκόμενοι είχαν πάρει μέρος στις φασιστικές επιθέσεις, αλλά και σε μια κινητοποίηση των ακροδεξιών συνδεσμιτών του δικέφαλου αετού κατά της «Θύρας 4», του μεγαλύτερου συνδέσμου οπαδών του ΠΑΟΚ, γιατί αντιδρά στη φασιστική διείσδυση και έχει θέσεις αντιρατσιστικές. Όλα αυτά φυσικά είναι γνωστά στην ΠΑΕ και στις αρχές, αλλά δεν υπάρχει καμία παρέμβαση. Οι εθνικιστικές και φασιστικές συμμορίες είναι χρήσιμες κατά του κινήματος και για την προώθηση συγκεκριμένων επιδιώξεων.

Η συζήτηση θα ανοίξει. Ελπίζουμε και η δράση. Κάποιοι στοχοποιούν το ποδόσφαιρο. Κι όμως δεν φταίει το «μπαλέτο της εργατικής τάξης». Φταίει ο καπιταλισμός που όλα τα βρομίζει. Σε πολλές εξέδρες αντιδρά ο κόσμος στη φασιστική διείσδυση και στη βαρβαρότητα και στην Ελλάδα, κυρίως στο εξωτερικό. Για να κερδηθεί αυτή η μάχη το βασικό είναι να δούμε πρώτα πως είμαστε εργαζόμενοι, πως ανήκουμε όλοι στην ίδια ομάδα, στην ίδια τάξη, κι ας φοράμε διαφορετικές φανέλες.

Όπως τονίζει και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση: Καμία ανοχή σε πρακτικές φασιστικής βίας. Να πάρουμε πίσω τις γειτονιές μας, τα σχολεία, τις κερκίδες μας. Βάζουμε στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο. Τον βρωμερό κόσμο του κεφαλαίου και του προσωπικού του. Να τιμωρηθούν άμεσα οι αυτουργοί της δολοφονίας και όσοι τους καλύπτουν. Να αγωνιστούμε για έναν γνήσιο ερασιτεχνικό αθλητισμό, προσβάσιμο για όλους και όλες, ενάντια στην επιχειρηματοποίηση και τον πρωταθλητισμό.

ΠΗΓΗ: Πριν