Την αλλαγή προς το αντιδραστικότερο της απάνθρωπης αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, που οδηγεί σε αλλεπάλληλα εγκλήματα όπως αυτό της Πύλου, παρουσιάζουν ως λύση στη ΝΔ.

Χαρακτηριστικά, την ώρα που τα επιτελεία της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων βρίσκονται σε πυρετώδεις διαπραγματεύσεις για το Νέο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, το οποίο επισφραγίζει τον ενταφιασμό της Συνθήκης της Γενεύης για τους Πρόσφυγες και σηματοδοτεί την παραπέρα ένταση της καταστολής σε βάρος των ξεριζωμένων, προκλητικός ο πρ. υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Ν. Μηταράκης, πρωτεργάτης της πολιτικής των επαναπροωθήσεων, βυθίσεων, εγκατάλειψης στο πέλαγος και πυροβολισμών σε στεριά και θάλασσα, μιλώντας στον ρ/σ «Παραπολιτικά», θα λέγαμε κραυγές ύαινας αν δεν αδικούσαμε το ζώο, έβαζε θέμα ότι «το πρόβλημα νομίζω είναι ότι η ευρωπαϊκή πολιτική στο Μεταναστευτικό είναι αμφίσημη, δηλαδή από τη μια είναι εναντίον της παράνομης μετανάστευσης και προσπαθεί με πρωτοβουλίες να την περιορίσει, από την άλλη, για να είμαστε ρεαλιστές, επιβραβεύει αυτούς που φτάνουνε παράνομα. Αυτοί που τελικά φτάνουν παράνομα στην Ευρώπη, θα ζήσουν πολύ καλύτερα από τους φίλους τους και τους συγγενείς τους που παραμένουν στις χώρες προέλευσης ή στις χώρες διέλευσης» (!), ενώ συνεχίζοντας το παραλήρημα του ο αμετανόητος, που έχει συνδράμει ώστε να χαθούν χιλιάδες ψυχές, έλεγε ότι «αυτό δεν θα σταματήσει όσο επιβραβεύονται αυτοί που φτάνουν, όσο υπάρχουν οργανώσεις οι οποίες δίνουν την ψευδαίσθηση σε αυτούς που ξεκινάνε από τη Λιβύη ότι είναι ασφαλής η διαδρομή με όλα αυτά τα διασωστικά σκάφη που κυκλοφορούν στη Μεσόγειο».

Σε αυτό το φόντο, ζήτησε η ΕΕ «να επιστρέφει πίσω» αυτούς που έρχονται «παράνομα», ώστε να σπάσει τάχα το σύστημα κυκλωμάτων λαθροδιακίνησης. Μάλιστα, ο ίδιος μιλώντας στο κρατικό ραδιόφωνο έλεγε ότι εφόσον «γενικά στην Ευρώπη ο αριθμός των απελάσεων αυτών που δεν δικαιούνται διεθνούς προστασίας είναι ιδιαίτερα χαμηλός, τελικά αυτοί που καταφέρνουν παρανόμως να μπούνε είναι κερδισμένοι. Άρα πρέπει η Ευρώπη να καταλήξει στο τι μεταναστευτική πολιτική θέλει να κάνει» συμπλήρωσε αυτός ο αμετανόητος, σκατόψυχος.

Στο ίδιο μοτίβο, ο γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ Π. Μαρινάκης έλεγε χτες ότι «τα άθλια δίκτυα διακινητών πρέπει να βρουν την απάντηση που τους αξίζει και αυτό γίνεται μόνο μέσα από μια συνεκτική ευρωπαϊκή πολιτική, την οποία η ΝΔ υποστηρίζει σταθερά».

Κι αυτό όταν η πολιτική της έντασης της καταστολής, με τη Frontex, τους ορατούς και αόρατους φράχτες, τον εγκλωβισμό στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις απελάσεις και τις απαράδεκτες λίστες των λεγόμενων «ασφαλών» χωρών, είναι αυτή ακριβώς που γιγαντώνει τη δράση των κυκλωμάτων διακινητών και σπρώχνει τους ξεριζωμένους στα ταξίδια του τρόμου.

Όπως γράφει ο Ιάσωνας Αποστολόπουλος:

Δεν αρνούνται την διάσωση, αλλά την επαναπροώθηση. Και έχουν κάθε λόγο να μην εμπιστεύονται το ελληνικό λιμενικό γιατί έχουν βιώσει τα πάνδεινα στα χέρια του.  Οι άνθρωποι φοβούνται το ελληνικό λιμενικό αλλά αυτό δεν απαλλάσσει το λιμενικό από την ευθύνη που έχει να τους διασώσει. 

Εδώ και 2 χρόνια, οι πρόσφυγες για να αποφύγουν τα ελληνικά pushback παίρνουν όλο και πιο επικίνδυνες διαδρομές, προσπαθώντας να φτάσουν απευθείας στην Ιταλία. 

Προσπαθούν να διασχίσουν την μισή Μεσόγειο αόρατοι, απαρατήρητοι  από το ελληνικό λιμενικό, το οποίο αν τους εντοπίσει, θα τους ξυλοκοπήσει, ληστέψει, βασανίσει και εγκαταλείψει στα τουρκικά ύδατα μέσα σε πλωτές σκηνές.

Αν τελικά πνιγούν στην προσπάθεια τους, θα φταίνε αυτοί που ναυάγησαν. Δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα πιο χυδαίο και κτηνώδες. 

Να συλληφθούν άμεσα αυτοί που άφησαν τον κόσμο να πνιγεί!

Πρόσφατα, αρχές Ιούνη, μετά από παζάρια το Συμβούλιο Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ στο Λουξεμβούργο κατέληξε σε αποφάσεις για αυξημένες κρατήσεις στα σύνορα και για πολύ περισσότερους περιορισμούς στο δικαίωμα στο άσυλο. Οι «fast track» διαδικασίες για την εξέταση των αιτήσεων ασύλου σε ολόκληρη την ΕΕ, που δεν θα ξεπερνούν τους έξι μήνες, δεν έχουν στόχο να διευκολύνουν τους μετανάστες, αλλά να επιταχύνουν τις διαδικασίες απέλασης όσων θα απορρίπτονται μαζικά. Διαδικασίες που επίσης επιταχύνονται.

Η συνοριακή διαδικασία θα ισχύει όταν ένας αιτών άσυλο υποβάλλει αίτηση σε σημείο διέλευσης των εξωτερικών συνόρων, μετά από σύλληψη σε σχέση με «παράνομη διέλευση συνόρων» και μετά από αποβίβαση κατόπιν επιχείρησης έρευνας και διάσωσης.

Στις αποφάσεις προστίθεται μάλιστα ότι η διαδικασία είναι υποχρεωτική για τα κράτη - μέλη «εάν ο αιτών αποτελεί κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη, έχει παραπλανήσει τις αρχές με ψευδείς πληροφορίες ή έχει αποκρύψει πληροφορίες, και αν ο αιτών έχει υπηκοότητα με ποσοστό αναγνώρισης κάτω του 20%». Το τελευταίο είναι ένα εφεύρημα της ΕΕ, ώστε να απορρίπτονται μαζικά αιτήσεις ασύλου ακόμα και από ξεριζωμένους που προέρχονται από εμπόλεμες χώρες, καταστρατηγώντας ουσιαστικά τη Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες.

Παράλληλα, παραμένει η «ευελιξία» για τα κράτη - μέλη να κρίνουν εκείνα ποια τρίτη χώρα θεωρείται «ασφαλής». Αναφορικά με τις «χώρες πρώτης γραμμής», όπως αποκαλούνται η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία, η Μάλτα και η Κύπρος, αυτές καλούνται και να παίξουν ρόλο «δεσμοφύλακα» των κατατρεγμένων.

Συγκεκριμένα, η συμφωνία προβλέπει μια μορφή «ευέλικτης αλληλεγγύης», στο πλαίσιο της οποίας τα κράτη της «δεύτερης γραμμής» θα μπορούν να επιλέξουν είτε να δέχονται αιτούντες άσυλο στο έδαφός τους, είτε να δίνουν χρήματα στις χώρες υποδοχής ή στις χώρες προέλευσης. Έτσι, όσα κράτη - μέλη δεν δέχονται να φιλοξενήσουν τον αριθμό που προβλέπουν οι ποσοστώσεις των μετεγκαταστάσεων (προσδιορίστηκε σε 30.000 ετησίως) θα υποχρεούνται να καταβάλλουν ένα ποσό περίπου 20.000 ευρώ ανά άτομο. Αυτό δηλαδή κι αν είναι δουλεμπόριο και με τη «βούλα» της ΕΕ.

«Οι εφιάλτες μας ήταν διαφορετική υπόθεση. Είχαμε πολλούς. Καθώς κοιμόμασταν και στριφογυρίζαμε τη νύχτα, ουρλιαχτά έβγαιναν από τα διαφορετικά λαρύγγια μας. Ολοζώντανοι εφιάλτες. Όλοι τούς είχαμε. Στους εφιάλτες μας πνιγόμαστε. Οταν ανοίγαμε τα στόματά μας να ουρλιάξουμε, καταπίναμε βαρέλια νερού. Ναι, νερού». Έτσι περιγράφει ο Νιγηριανός συγγραφέας Ε.Τσ. Οσόντου τα όνειρα και τους εφιάλτες του πρωταγωνιστή του που επιχειρεί να περάσει στην Ιταλία από τη Λιβύη, στο βιβλίο του «Όταν ο ουρανός είναι έτοιμος, τα αστέρια θα φανούν» (εκδόσεις Κριτική). Στη συνέντευξη που  παραχώρησε πρόσφατα λέει ότι «το κακό που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα είναι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία».

Επιμέλεια: Α. Κ.

ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης, Εφσυν, Kommon

euforipediada.blogspot.com