«Ο όχλος καίει και λεηλατεί» λέει ο ανταποκριτής του τηλεοπτικού καναλιού. Ο κόσμος που εκφράζει την οργή του για την εν ψυχρώ δολοφονία από αστυνομικό ενός 17χρονου έφηβου στο προάστιο του Παρισιού Ναντέρ, αποκαλείται «όχλος»! 

Αλλά δεν είναι όχλος, άθλιε!

Όσοι συγκεντρώθηκαν την Πέμπτη 29 Ιουνίου στο Παρίσι, στην Λυών, στη Μασσαλία, στη Γκρενόμπλ, στη Μπορντώ, παντού, για να διαδηλώσουν για την δολοφονία του 17χρονου Nahel από έναν μπάτσο στο Παρίσι, θεωρούνται «όχλος». Και αφού είναι «όχλος» οι δολοφονίες νεαρών διαδηλωτών από τα ρόμποκοπ του Μακρόν θεωρούνται δικαιολογημένες!

Αλλά δεν είναι όχλος ούτε ταραχοποιοί, άθλιοι!

Είναι οι γονείς, είναι τα αδέρφια, είναι οι φίλοι του δολοφονημένου 17χρονου Nahel. 

Όπως λέει η 19χρονη φοιτήτρια φιλολογίας  Syrine Djidi στον ανταποκριτή των The New York Times, «Ο Nahel θα μπορούσε να ήταν αδερφός μου – ο αδερφός μου είναι 17». 

Η 19χρονη φοιτήτρια ένιωσε την ανάγκη να έρθει με τρένο από την άλλη άκρη του Παρισιού για να δείξει την υποστήριξή της στη μητέρα του νεκρού, να δείξει την οργή της για το σύστημα. «Δεν ήταν λευκός. Όταν δεν είσαι λευκός, γίνεσαι στόχος της αστυνομίας», λέει.

Ο Nahel ήταν Γάλλος πολίτης με βορειοαφρικανικές ρίζες, στην περίπτωσή του μαροκινής και αλγερινής καταγωγής. Ήταν ένας «μη λευκός». 

Στα μάτια των "μη λευκών", των "μη χριστιανών" Γάλλων, η ζωή και ο θάνατος του Nahel M. είναι σύμβολο της δικής τους οδυνηρής ζωής.

Στη Γαλλία «Όταν δεν είσαι λευκός, είσαι στόχος» συνοψίζει η Syrine Djidi.

«Η Δημοκρατία θα κερδίσει, όχι οι ταραχοποιοί», λέει από την πλευρά του ο υπουργός της γαλλικής κυβέρνησης.

Η «Δημοκρατία» που δολοφονεί θα νικήσει!

Και το χέρι της «δημοκρατίας» που σκοτώνει είναι η αστυνομία.

Παντού η αστυνομία λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο γράφει στην Le Monde Diplomatique o Λοράν Μπονέλι*: «Από τη δεκαετία του 1980, η αστυνομία εμφανίστηκε σταδιακά ως μια λύση για την εξουσία προκειμένου να αντιμετωπίσει τις συνέπειες από τη διεύρυνση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, που παρατηρούνται τόσο στις δυτικές κοινωνίες όσο και μεταξύ των χωρών του Βορρά και του Νότου…».

Από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Γαλλία και από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ισπανία αλλά και την Ελλάδα, θα αναπτυχθεί η αυστηροποίηση της ποινικής καταστολής μικροαδικημάτων. Αυτό θα νομιμοποιεί την αστυνομία να σκοτώνει για το «τίποτα» (παράνομη οδήγηση, αλκοόλ, ναρκωτικά...).

Τα ρατσιστικά στερεότυπα των αστυνομικών διαμορφώνονται στις σκληρές σχέσεις που έχουν σε καθημερινή βάση με ορισμένα τμήματα της εργατικής τάξης, των αποκλεισμένων, των μεταναστών, των ανέργων, των τοξικομανών κ.ά. Αυτά τα ρατσιστικά στερεότυπα στη συνέχεια εφαρμόζονται και σε όποιον έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με τους παραπάνω. Δεν είναι τυχαίο ότι τα εκλογικά ποσοστά των αστυνομικών στο φασιστικό μόρφωμα "Σπαρτιάτες" κυμαίνεται στο 15%, όσο δηλαδή ήταν και για την χρυσή αυγή!

Ενθαρρυμένοι από τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις ("τους λύνουν τα χέρια", όπως είπε ένας μπάτσος), οι αστυνομικοί δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν τακτικά σε μικροπαραβάτες, μεθόδους που επιφύλασσαν μέχρι πρότινος στους πιο σκληροπυρηνικούς παραβάτες. Οι δολοφονίες άνευ σοβαρού λόγου, η βάρβαρη βία εναντίον διαδηλωτών, οι ταπεινώσεις σε μαθητές γυμνασίου, σε φεμινίστριες ή σε άλλους που ελέγχονται κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων, εμπίπτουν σε αυτή τη στρατηγική.

Γι’ αυτό η αστυνομία δεν εμφανίζεται στα μάτια του κόσμου ως εγγυητής του γενικού συμφέροντος, αλλά ως θεματοφύλακας της άρχουσας τάξης, που θεωρείται άδικη από έναν όλο και περισσότερο αυξανόμενο αριθμό ατόμων.

Γι’ αυτό οι δολοφονίες δεν είναι οι πράξεις κάποιων «κακών μπάτσων» αλλά η γενικευμένη στρατηγική αστυνόμευσης και ελέγχου της όποιας αντίδρασης των «από κάτω» στη διεύρυνση των ανισοτήτων και της κοινωνικής τους ασφυξίας που υφίστανται…

ΥΓ. Τώρα βλέπω το βίντεο με τους μπάτσους που αλυσοδένουν ένα παιδί με σύνδρομο ντάουν, μόνο και μόνο επειδή θέλησε να προστατέψει τη μάνα του! Συγκλονίζομαι. Η αθλιότητά τους δεν περιγράφεται! Είναι κοινοί δολοφόνοι!

*Λοράν Μπονέλι, Λέκτορας Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Paris Nanterre.