Η απόφαση Μητσοτάκη και Δένδια να στείλουν φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα:
- Κινδυνεύει να εμπλέξει την Ελλάδα σε όλο και πιθανότερο μεγάλο πόλεμο στη Μέση Ανατολή, μεταξύ Ισραήλ και ΗΠΑ αφενός και σειράς αντιπάλων κρατών και κινημάτων (Χαμάς, Χεζμπολάχ, Συρία, Υεμένη, σιϊτικές πολιτοφυλακές Ιράκ, Ιράν) με συνέπειες που κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει σήμερα και χωρίς κανένα κέρδος για τη χώρα.
- Έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα, τους νόμους του κράτους και τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, που δεν επιτρέπουν ανάληψη στρατιωτικής δράσης εναντίον τρίτου κράτους χωρίς σχετική εξουσιοδότηση του Συμβουλίου Ασφαλείας.
- Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να κηρύξει ουσιαστικά πόλεμο στην Υεμένη, χωρίς να έχει ζητήσει καν τη γνώμη των κομμάτων, να έχει προκαλέσει σύσκεψη του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών ή σχετική ψηφοφορία στη Βουλή.
- Η απόφαση είναι ηθικά κατάπτυστη στο μέτρο που συνιστά έμμεση πλην σαφή υποστήριξη στη συντελούμενη από το Ισραήλ γενοκτονία των Παλαιστινίων. Οι Χούθι επιτίθενται σε πλοία που πάνε ή που έρχονται από το Ισραήλ, ζητώντας ακριβώς να σταματήσει η σφαγή. Αντί να ζητάει η Ελλάδα τη διακοπή της γενοκτονίας, κάτι που θα επέτρεπε και την αποκατάσταση της ελεύθερης και ασφαλούς ναυσιπλοΐας, επιτίθεται σε αυτούς που προσπαθούν να τη σταματήσουν.
- Η αποστολή της φρεγάτας και η τυχόν εμπλοκή της σε εχθροπραξίες με τους Χούθι καθιστά τη χώρα και ιδιοκτησίες ελληνικών συμφερόντων ανά τον κόσμο δυνητικούς στόχους επίθεσης και αντιποίνων.
- Η αποστολή της φρεγάτας ζημιώνει σοβαρά το παγκόσμιο ηθικό και πολιτικό κεφάλαιο της Ελλάδας και τη βάζει στη λάθος πλευρά της ιστορίας, στην πλευρά του γενοκτονικού Ισραήλ, που ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο απομονωμένο παγκοσμίως όσο σήμερα. Ταυτόχρονα αποξενώνει περαιτέρω την Ελλάδα από παραδοσιακές φιλικές δυνάμεις στον αραβομουσουλμανικό κόσμο που χρησίμευσαν στο παρελθόν στην Αθήνα (και τη Λευκωσία) για να αντιμετωπίσουν δυτικές και τουρκικές επιβολές. Η Ελλάδα έχει καταντήσει σήμερα μια άθλια «Μπανανία» που περιφρονούν οι πάντες, ενώ η Τουρκία, χάρη στην ανεξαρτησία της πολιτικής της, έχει γίνει διπλωματική και διεθνοπολιτική υπερδύναμη, κάτι που υπονομεύει τελικά και αποφασιστικά την ελληνική αμυντική ικανότητα. Αν σε αυτά προσθέσουμε τώρα και ενεργό εμπλοκή με τους εγκληματίες της περιοχής (ΗΠΑ και Ισραήλ), τελειώσαμε ως κράτος. Αν ο πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού έβαλε σταυρό στην Κύπρο με την Αποστασία του 1965, ετούτος εδώ κινδυνεύει, αν δεν αλλάξει άμεσα και δραστικά την πορεία του, να βάλει σταυρό στην ίδια την Ελλάδα.
- Δεν είμαστε στα 1991, όταν η ελληνική φρεγάτα έκανε περίπατο στον Περσικό. Είμαστε στα 2024. Σκληροί πολεμιστές, υποστηριζόμενοι μαχητικά από τον λαό τους, στην πρωτοπορία του αγώνα των Αράβων εναντίον της κτηνώδους νεοαποικιοκρατίας Αμερικανών και Ισραηλινών, οι Χούθι ούτε ψοφίμια είναι, ούτε διοικούνται από πολιτικούς σαν τους δικούς μας. Οι Χούθι κατάφεραν να καταστρέψουν με drones τα μισά διυλιστήρια της Aramco και δεν έχουν ποτέ χάσει από κανένα στρατιωτικό αντίπαλο στην ιστορία τους. Τι θα γίνει αν πληγεί η φρεγάτα; Θα στείλουν κι άλλη οι κυβερνώντες; Τι θα κάνουν αν οι Χούθι δεν πλήξουν τη φρεγάτα, αλλά πλήξουν άλλον ελληνικό στόχο; Ποιο σχέδιο Β΄ έχουν εκπονήσει τα Επιτελεία; Μήπως πρέπει να υπάρξει κάποιο όριο στην ανευθυνότητα, τον τυχοδιωκτισμό και την υποτέλεια; Και τέλος τι ακριβώς κάνει, που ακριβώς βρίσκεται η εξ «αριστερών» και εκ δεξιών αντιπολίτευση; Γιατί έχει μουγγαθεί; Τι λένε και οι αρχηγοί των Επιτελείων; Τους ζητήθηκε η γνώμη και την έδωσαν; Δεν είναι και δεν πρέπει να είναι απλοί «δημόσιοι υπάλληλοι». Και πάντως, αν τα πράγματα στραβώσουν, η Ιστορία θα ζητήσει κι από αυτούς εξηγήσεις. Δεν θα πείσει ένα «εμείς εντολές εκτελούσαμε».
Άθλιο προτεκτοράτο
Όταν ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε για πρώτη φορά ότι θέλει να στείλει φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα όπως του ζητάνε οι Αμερικανοί, ο υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας άφηνε να εννοηθεί ότι ήταν προσωπική απόφαση του Πρωθυπουργού και έλεγε μάλιστα σε συνομιλητές του ότι μπορεί στο τέλος και να μην πάει.
Τώρα βέβαια υποχρεώθηκε να αναγγείλει ο ίδιος και να υπερασπιστεί την αποστολή της φρεγάτας με συνέντευξή του στο Action24. Στην πραγματικότητα τέτοιες αποφάσεις δεν ανήκουν στη δικαιοδοσία ούτε του Μητσοτάκη, ούτε του Δένδια. Στην πανάθλια «Μπανανία» που έχει καταντήσει η Ελλάδα στις μέρες μας δεν τις παίρνουν τις αποφάσεις οι Έλληνες πολιτικοί. Τις παίρνουν Αμερικανοί, Ισραηλινοί και τα διάφορα λόμπι τους και οι Έλληνες πολιτικοί τις εκτελούν. Αν δεν ήταν έτσι γιατί θα ερχόταν σε τέτοια σύγκρουση με το μισό κόμμα του και τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού ο Μητσοτάκης για να περάσει την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους; Γιατί θα πήγαινε σε «αυτοκτονία ΣΥΡΙΖΑ» ο Κασσελάκης, με τις ιδέες του για παρένθετες μητέρες και γονείς Α΄ και Β΄;
Μάλιστα δεν είναι μόνο η φρεγάτα. Ερχόμενος στην Ελλάδα ο Μπλίνκεν απαίτησε από τον Μητσοτάκη να στείλει και ελληνικές χερσαίες δυνάμεις σε ιδιαίτερα επικίνδυνες αποστολές στην Υεμένη, όπως επίσης και να διαλύσουμε εντελώς την αντιαεροπορική μας άμυνα και να τη στείλουμε στο Κίεβο!
Η χώρα δεν θα επιβιώσει για πολύ ακόμα, αν οι κυβερνώντες δεν ξαναμάθουν ότι υπάρχει στα ελληνικά και η λέξη «όχι».
Προς μεγάλο πόλεμο
Η ελληνική φρεγάτα πάει στην Ερυθρά Θάλασσα σε μια στιγμή που κλιμακώνεται όχι μόνο η σύγκρουση ΗΠΑ με την Υεμένη, αλλά έχει αρχίσει μια slow motion κλιμάκωση της σύγκρουσης ΗΠΑ και Ισραήλ με το σύνολο των «ριζοσπαστικών» κρατών και δυνάμεων της περιοχής (Χεζμπολάχ, Συρία, Ιράν, φιλοϊρανικές πολιτοφυλακές Ιράκ, Υεμένη), ενώ οι παραδοσιακοί σύμμαχοι της Αμερικής, όπως η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία αρνούνται να ταχθούν με την αμερικανοϊσραηλινή πλευρά.
Η κλιμάκωση αυτή δεν γίνεται τυχαία. Ανταποκρίνεται στη στρατηγική αντίληψη του βαθιού πυρήνα της συμμαχίας κοσμικού και θρησκευτικού φασισμού που κυβερνά το Ισραήλ. Είναι τραγικό και βαθειά απογοητευτικό να βλέπει κανείς τον εβραϊκό λαό, τουλάχιστον τους Ισραηλινούς Εβραίους και την ηγεσία τουλάχιστο των Εβραίων της διασποράς, ενός λαού με τεράστια συμβολή στον πολιτισμό της νεώτερης εποχής (έστω και δια των αιρετικών κυρίως, αντιραβινικών στοχαστών του), να μην έχουν διδαχθεί τίποτα και να μην έχουν ξεχάσει τίποτα από ότι τους συνέβη, μετατρεπόμενοι σήμερα σε πρωτοπορία της πορείας του κόσμου προς τον όλεθρο.
Κανονικά, η Ουάσιγκτον θα έπρεπε να έχει σταματήσει εδώ και καιρό αυτή την τρέλα. Αλλά η Ουάσιγκτον κυβερνάται σήμερα από το πανίσχυρο λόμπι, που είναι στο κέντρο της πραγματικής εξουσίας στη Δύση, του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου (λόμπυ που έχει μεγάλη επιρροή και εκτός Δύσης). Ακόμα και το ισχυρότερο κράτος στον κόσμο, οι ΗΠΑ, παραμερίζονται από την ισχύ της «Αυτοκρατορίας του Χρήματος». Όπως δείχνουν τα ίδια τα πράγματα, ολόκληρη η αμερικανική κυβέρνηση διοικείται σήμερα από το Λόμπυ. Οι μόνοι αντιδρώντες είναι η ηγεσία των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, ενώ και ο ίδιος ο αρχηγός της CIA διαφωνεί μεν, καταλαβαίνει την τρέλα στη Γάζα, όπως και στην Ουκρανία, αλλά φοβάται να έρθει σε σύγκρουση μαζί του, φοβούμενος ότι θα χάσει τη δουλειά του.
Σε παρόμοιες συνθήκες, η κύρια προτεραιότητα κάθε Έλληνα πολιτικού που έχει κάτι στο κεφάλι του είναι να κρατήσει την Ελλάδα (και την Κύπρο) όσο πιο μακριά από τη σύγκρουση και να κρατήσει μια κατά το δυνατόν ισορροπημένη θέση.
Βαθμός μηδέν ανεξαρτησίας και κυριαρχίας
Έχουμε φτάσει στο βαθμό μηδέν της ανεξαρτησίας και κυριαρχίας μας και στο θέμα της οικονομίας και σε αυτό της εξωτερικής-αμυντικής πολιτικής. Και για να επιτευχθεί αυτό, δεν ήταν αρκετός ο έλεγχος της κυβέρνησης. Χρειάστηκε -και έχει επιτευχθεί- ο έλεγχος σχεδόν των πάντων: της «αριστερής» και της δεξιάς αντιπολίτευσης, των media, των υπηρεσιών ασφαλείας, αν όχι και των ενόπλων δυνάμεων, μετά από μακρά διαδικασία «φιλτραρίσματος», με διάφορες μεθόδους, σχεδόν όλου του προσωπικού που έχει δυνατότητα επιρροής στην ελληνική πολιτική.
Ο κ. Δένδιας δήλωσε στο Action24 ότι η φρεγάτα θα πάει τελικά στην Ερυθρά για να υπερασπιστεί «και τα ελληνικά συμφέροντα». Τα «υποστηρίζοντα μέσα» που κατάλαβαν τι συνειρμό θα δημιουργούσε αυτή η φράση την τροποποίησαν στους τίτλους και τα κείμενα που αναφέρονται σε αυτήν και την έκαναν «τα ελληνικά συμφέροντα».
Τέτοιες διαστρεβλώσεις, που δεν επισημαίνει κανένας, έχουν γίνει ψωμοτύρι για τα ΜΜΕ και την ελληνική πολιτική και δημοσιογραφία σήμερα. Για παράδειγμα ο κ. Κασσελάκης δήλωσε ότι όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψαν την πρότασή του κόμματος για τα τέκνα ομοφυλοφίλων. Κανένας δεν διερωτήθηκε στη δημόσια σφαίρα πως είναι δυνατό να την ψήφισαν όλοι και να διαφωνούν τουλάχιστο τρεις βουλευτές, ή γιατί χρειάζεται κομματική πειθαρχία αφού το κόμμα είναι μπετόν αρμέ στο ζήτημα. Χρειάστηκε να βγει η βουλευτής Κασιμάτη και να διαμαρτυρηθεί για την υφαρπαγή της υπογραφής της και, ακόμα και τότε, το πράγμα θάφτηκε όσο ήταν δυνατό από τα συστημικά ΜΜΕ. (Άκουσα μάλιστα έναν πολιτικό συντάκτη να εξανίσταται στο ραδιόφωνο, όχι γιατί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ Κασσελάκη πλαστογράφησε την υπογραφή βουλευτών του, αλλά γιατί η Κασιμάτη άργησε να το καταγγείλει).
Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν και στα πιο σοβαρά ζητήματα της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, είναι η κατ’ εξοχήν μέθοδος διακυβέρνησης και «ενημέρωσης» που χρησιμοποιείται σήμερα σε μια Ελλάδα που έγινε ξανά πειραματόζωο εφαρμογής των πιο ακραίων μεθόδων ολοκληρωτισμού. Πληροφορηθήκαμε αίφνης από τους Ουκρανούς ότι πήραμε απαραίτητους για την άμυνα των ελληνικών νησιών πυραύλους Στίνγκερ και τους στείλαμε στο Κίεβο. Κι από την άλλη έχουμε έναν υπουργό Άμυνας που δηλώνει, στην προαναφερθείσα συνέντευξή του, «εθνικά υπερήφανος» γιατί θα αγοράσουμε F35, χρήσιμα για να καταστρέψουν οικονομικά την Ελλάδα και για να κάνει το ΝΑΤΟ παγκόσμιο πόλεμο κατά του Ιράν ή της Ρωσίας, που, αν τον κάνει, θα καταστραφούμε όλοι. Και είναι για αυτό τον λόγο που δηλώνει εθνικά υπερήφανος ο κ. Δένδιας, που έχει φροντίσει να πλασαριστεί ως «εθνικόφρων» από το 2019 (ελπίζουμε του ελληνικού, όχι άλλων εθνών), και αυτό παρόλο που παρέδωσε στην Τουρκία όλα τα ελληνικά δικαιώματα στην Αν. Μεσόγειο, υπογράφοντας τη συμφωνία για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο κατ’ εντολήν του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο.
Ο κ. Δένδιας δήλωσε εξάλλου ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις θα πρέπει να φύγουν από την αποκλειστική επικέντρωση στην Τουρκία και να επεκταθούν και σε άλλα ζητήματα. Ποια άλλα ζητήματα έχει στο νου του; Το Σαχέλ μας τέλειωσε γιατί κυνήγησαν τους Γάλλους προτού προλάβουμε εμείς να πάμε. Πού θέλει να στείλει τα στρατά μας; Στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία, πού ακριβώς;
Τόσο η εσωτερική, όσο και η εξωτερική πολιτική μας θυμίζει, όλο και περισσότερο Ιονέσκο, Θέατρο του Παραλόγου. Σταδιακά καταστρέφεται το ίδιο το λογικό θεμέλιο της πολιτικής, η υπεράσπιση δηλαδή του ελληνικού έθνους κράτους, της λαϊκής κυριαρχίας (που είναι συνώνυμο της μη κυριαρχίας από ξένες δυνάμεις), των συμφερόντων του ελληνικού λαού. Ο ελληνικός λαός στερείται ακόμα και από τις πιο στοιχειώδεις πληροφορίες για το τι συμβαίνει στη χώρα του και διεθνώς, χωρίς τις οποίες δεν μπορεί βέβαια να μορφώσει γνώμη για τίποτα και θα οδηγηθεί ως πρόβατον επί σφαγή. Ο παραλογισμός και η παραφροσύνη δεν εμφανίζεται τυχαία στις κοινωνίες και τα κράτη. Εμφανίζεται όταν η Ιστορία ετοιμάζει μεγάλες καταστροφές. Αν ο πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού άνοιξε, με την αποστασία του 1965, τον δρόμο για την καταστροφή της Κύπρου, ο γιός του κινδυνεύει να οδηγήσει σε καταστροφή την Ελλάδα. Ας ελπίσουμε ότι θα πατήσει φρένο (ή θα βρεθεί κάποιος να τον σταματήσει) πριν είναι πολύ αργά.
