Του Γιώργου Κ. Καββαδία
Ο Άγγελος Συρίγος σε ερώτηση του βουλευτή του ΚΙΝΑΛ Β. Κεγκέρογλου απάντησε στη Βουλή μεταξύ άλλων: «Η εκτίμησή μου είναι ότι η ΕΒΕ ήρθε για να μείνει. Είναι ένα δίκαιο σύστημα, το οποίο φωτογραφίζει τις εξετάσεις της συγκεκριμένης χρονιάς. Ας του δώσουμε χώρο και χρόνο να αναπνεύσει, να δούμε πώς θα λειτουργήσει. Ήδη αποφύγαμε να έχουμε το φαινόμενο εισαγωγής φοιτητών με βάσεις 1, 2 και 3».
«Ας αφήσουμε λίγο το σύστημα να αναπνεύσει και του χρόνου να δούμε εάν χρειάζονται να γίνουν και άλλες διορθωτικές κινήσεις. Μία πάντως σας είπα ότι ήδη έγινε όταν δώσαμε τη δυνατότητα στα πανεπιστήμια να διορθώσουν πολύ υψηλές ελάχιστες βάσεις εισαγωγής που είχαν βάλει» πρόσθεσε.
Να θυμίσουμε ότι το «δίκαιο σύστημα» του Α. Συρίγου και της κυβέρνησης της ΝΔ «απεγκλώβισε» 18.174 υποψηφίους φέτος για να τους «εγκλωβίσει» στα κολλέγια που τα πτυχία τους έγιναν ισότιμα με αυτά των πανεπιστημίων ελέω Ν. Κεραμέως και κυβέρνησης! Δεκάδες τμήματα έμεινα χωρίς ή με ελάχιστους πρωτοετείς και νομοτελειακά οδηγούνται σε κλείσιμο! Ο Α. Συρίγος και η κυβέρνηση επιμένουν στο μεγάλο ψέμα ότι «αποφύγαμε να έχουμε το φαινόμενο εισαγωγής φοιτητών με βάσεις 1, 2 και 3». Πρώτα από όλα γιατί έμειναν εκτός υποψήφιοι ακόμα και με πάνω από 19.000 μόρια και ύστερα γιατί όσοι γράφουν 1,2 και 3 και έχουν τα χρήματα μπορούν να σπουδάσουν στα κολλέγια και να έχουν ισότιμα πτυχία ακόμα και με τους αριστούχους των δημόσιων πανεπιστημίων!
Αποκλεισμός ταξικός – Αύξηση της πελατείας των κολλεγίων
Να υπενθυμίσουμε στο σημείο αυτό ότι από το 2005, το υπουργείο Παιδείας (υπουργός Μαριέττα Γιαννάκου) επιβάλλει την περιβόητη «βάση του 10». Η τότε υπουργός Παιδείας παρουσίασε την αλλαγή αυτή ως ελιξίριο που θα δώσει τη δυνατότητα στο λύκειο να οικοδομήσει «τη μορφωτική του αποστολή και δυναμική ως σχολείο γενικής μόρφωσης», θα καλλιεργήσει «το ενδιαφέρον των μαθητών για την απόκτηση της γνώσης στο σύνολο των μαθημάτων του λυκείου», θα «αυξήσει τον ελεύθερο χρόνο των μαθητών» και «θα περιορίσει το φροντιστήριο».
Τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη εφαρμογή της βάσης του 10, διαψεύστηκαν πανηγυρικά όλοι οι μύθοι με τους οποίους η τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είχε ντύσει την απόφασή της. Καμία βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος δεν υπήρξε, καθόλου δεν ανέβηκε το επίπεδο των μαθητών. Αντίθετα, μειώθηκε σημαντικά ο αριθμός των εισακτέων, αυξήθηκε η πελατεία των λεγόμενων κολεγίων, για τα οποία καμία βάση του 10 δεν ίσχυε όταν ηχούσαν τα δίδακτρα.
Έγινε τότε φανερό ότι δεν επρόκειτο παρά για μια επιχείρηση νομιμοποίησης του εξοστρακισμού των πιο αδύνατων κοινωνικά και σχολικά και για ένα «στένεμα» των διόδων των πανεπιστημίων που «έκλεινε το μάτι», την περίοδο εκείνη, στα εκατοντάδες Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών και στα λεγόμενα Κολέγια, στα οποία προσφέρονταν έτοιμη πελατεία το «πλεόνασμα» των υποψηφίων που δε θα εισάγονταν.
Συνολικά, από τον χρόνο εφαρμογής της βάσης του 10, μέσα σε τέσσερα χρόνια (2005/6-2008/9), έμειναν ακάλυπτες 50.000 θέσεις σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, ενώ, βέβαια, η νέα αυτή ρύθμιση έριξε νέο λίπασμα στην αρένα του ανταγωνισμού και των φροντιστηρίων.
Είναι φανερό δια γυμνού οφθαλμού ότι ο βασικός προσανατολισμός της κυβέρνησης είναι η μείωση των εισακτέων, η πριμοδότηση της ιδιωτικής Ανώτατης Εκπαίδευσης και η ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πανεπιστημίου με την παραχώρηση υποδομών του για όσους ξένους φοιτητές μπορούν να πληρώνουν δίδακτρα. Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ) παίζει τον ρόλο του τροχονόμου της εισόδου στα πανεπιστήμια, εξοστρακίζοντας, με εργαλείο τον βαθμό δυσκολίας των θεμάτων, χιλιάδες υποψήφιους, χωρίς να εκτεθεί το υπουργείο Παιδείας με μια ανακοίνωση μειωμένου αριθμού εισακτέων.
Εξεταστική λαιμητόμος η Τράπεζα Θ(υ)μάτων
Στην πραγματικότητα το «νέο» λύκειο μετατρέπεται σε καθολικό εξεταστικό κέντρο και ο ήδη υποβαθμισμένος μορφωτικός του ρόλος απαξιώνεται πλήρως. Τα παιδιά μετατρέπονται σε κυνηγούς αποσπασματικών γνώσεων και βαθμών, σε «άλογα κούρσας» με επιπτώσεις για το μυαλό και την ψυχή τους. Ακόμη περισσότερα φροντιστήρια, ακόμη περισσότερα έξοδα για τη λαϊκή οικογένεια, που ήδη αιμορραγεί οικονομικά.
Οι μάχιμοι εκπαιδευτικοί που αναπνέουμε καθημερινά κιμωλία και αφουγκραζόμαστε την αγωνία των μαθητών μας, γνωρίζουμε ότι η μετατροπή του λυκείου σε απέραντο εξεταστικό ναρκοπέδιο εντείνει τη στείρα απομνημόνευση, μετατρέπει τους μαθητές μας σε «άλογα κούρσας» με αποτέλεσμα την προσφυγή στα φροντιστήρια για προμήθεια συνταγών επιτυχίας. Έτσι δρομολογούν την πρόωρη έξοδο ενός τμήματος του μαθητικού πληθυσμού από την «κούρσα» του Λυκείου. Με αριστοτεχνικό τρόπο δημιουργούνται οι όροι που επιβάλλουν «αυτεπαγγέλτως» υψηλά ποσοστά απόρριψης και αποκλεισμού μαθητών.
Η Τράπεζα θ(υ)μάτων είχε ως αποτέλεσμα το 2014 που εφαρμόστηκε την παραπομπή του 20% των μαθητών της Α΄ Λυκείου για το Σεπτέμβριο. Η «σφαγή» των εφήβων, αφορά πλέον τον έναν στους τέσσερις μαθητές των Γενικών Λυκείων κατά μέσο όρο πανελλαδικά, ενώ σε πολλούς υποβαθμισμένους δήμους του Λεκανοπεδίου και του νομού Θεσσαλονίκης, καθώς και σε αρκετούς νομούς χτυπημένους από την ανεργία και τον τουρισμό, η «στρατιά» των μετεξεταστέων περιλαμβάνει τον έναν στους τρεις μαθητές.
Η κυρίαρχη πολιτική αποδομώντας το δημόσιο σχολείο προκρίνει ένα σχολείο επιλεκτικό και υποταγμένο στους νόμους της αγοράς, ώστε να διαμορφώνει ανθρώπους, χωρίς γενική μόρφωση, πειθήνιους απασχολήσιμους - υποτακτικούς πολίτες.
Από τη πλευρά του κόσμου της εργασίας χρειάζεται να οργανωθεί ένα ευρύ μορφωτικό κίνημα παιδείας με μια εκπαιδευτική διακήρυξη για τα δικαιώματα και τις μορφωτικές ανάγκες της νέας γενιάς προβάλλοντας το στρατηγικό αίτημα «μόρφωση και δουλειά για όλους». Σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που να αγκαλιάζει όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, όπου πρωταρχική σημασία έχει ο πνευματικός εξοπλισμός των μαθητών, η καλλιέργεια «ελεύθερων και δημοκρατικών πολιτών», έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν κριτικά την κοινωνία με την ενεργή συμμετοχή τους και παρέμβαση σ ΄ όλα τα επίπεδα της κοινωνικής δραστηριότητας.
