Το πρωτεύον είναι να αναζητηθούν τα αίτια αυτής της παθογένειας καθώς και νοσογόνες εστίες. Οι φορείς κοινωνικοποίησης -οικογένεια, σχολείο, Μ.Μ.Ε- ας αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί.
Μετά το ατυχές και συνάμα λυπηρό περιστατικό στο ΕΠΑ.Λ εύλογα, νομίζω, γεννώνται κάποια ερωτήματα:

Αρχικά, γιατί τόση σπουδή στην απόλυση του συναδέλφου;

Εν μια νυκτί συνεδρίασε το ΠΥΣΔΕ και υπέγραψε η Υπουργός Παιδείας;

Γιατί δεν δόθηκε η δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να μιλήσει κι αυτός στα κανάλια, τα οποία παρεμπιπτόντως ανέλαβαν χρέη αυτόκλητου δικαστή;

Σαφώς η πράξη του εκπαιδευτικού δεν είναι σωστή και ούτε συνάδει με το δημοκρατικό σχολείο αλλά αναρωτήθηκε κάποιος τι τον οδήγησε στο μη περαιτέρω;

Το επίμαχο βίντεο, το οποίο τραβήχτηκε χωρίς άδεια, εφόσον απαγορεύεται η κατοχή του- πόσο μάλλον η χρήση του- στο σχολείο, δείχνει πως η μαθήτρια επιτέθηκε πρώτη στον καθηγητή κι εκείνος ανταπάντησε.

Ο καθηγητής τιμωρήθηκε με απόλυση, η μαθήτρια τιμωρήθηκε; Ο μαθητής που χτύπησε τον εκπαιδευτικό συνεπικουρούμενος από έτερο μαθητή με το καρεκλάκι ανά χείρας πώς θα τιμωρηθούν;

Το αυτοκίνητό του που το διέλυσαν ποιος θα το πληρώσει;

Στιγματίζεται ο εκπαιδευτικός ως θύτης αλλά ας αναρωτηθούμε μήπως τελικά είναι θύμα της απειθαρχίας, της αυθάδειας, της αγένειας, της εριστικότητας, της απρέπειας και της ατιμωρησίας ορισμένων μαθητών. Ας μην ξεχνάμε πως είναι ο πιο κακοπληρωμένος δημόσιος υπάλληλος που καλείται να αναλάβει ρόλους πολλαπλούς, ήτοι ρόλο εκπαιδευτικού, χωροφύλακα, ψυχολόγου και ενίοτε κοινωνικού λειτουργού.

Πριν ρίξουμε, λοιπόν, την πέτρα του αναθέματος στον εκπαιδευτικό ας εξετάσουμε με νηφαλιότητα την κατάσταση στα σχολεία και δη στα ΕΠΑ.Λ όπου παρατηρείται μεγαλύτερη παραβατικότητα.

Το πρωτεύον είναι να αναζητηθούν τα αίτια αυτής της παθογένειας καθώς και νοσογόνες εστίες. Οι φορείς κοινωνικοποίησης -οικογένεια, σχολείο, Μ.Μ.Ε- ας αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί.

Α. Γ.

ΠΗΓΗ: alfavita.gr