Με ανακοίνωσή της  η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής (ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΕΙΡΑΙΑ / ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ / ΑΡΕΝ ΠΕΙΡΑΙΑ / ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ) της ΕΛΜΕ Πειραιά αναφέρεται στην απόλυση εκπαιδευτικού με το γνωστό επεισόδιο σε ΕΠΑΛ της Αττικής. επισημαίνοντας μεταξύ άλλων: "Είναι κραυγαλέα η αντίφαση με άλλους δημόσιους υπαλλήλους (αστυνομικούς, δικαστές, παπάδες κλπ) που για πολύ χειρότερα παραπτώματα και «παράβαση καθήκοντος» είτε «έπεσαν στα μαλακά, είτε άφησαν να ξεχαστεί το θέμα, είτε είχαν και τη στήριξη της κυβέρνησης" Και ακόμα: "Ο εκπαιδευτικός που βιαιοπραγεί απολύεται με ένα τηλεφώνημα, χωρίς καν την τυπική ΕΔΕ. Δεν του δίνουν καν τη δυνατότητα της απολογίας, δυνατότητα που έχουν ακόμα και οι βαρυποινίτες. Τηλεοπτική απόλυση για να ικανοποιηθεί ο ακροδεξιός κοινωνικός κανιβαλισμός"

Αναλυτικά

Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής (ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΕΙΡΑΙΑ / ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ / ΑΡΕΝ ΠΕΙΡΑΙΑ / ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ) ΠΕΙΡΑΙΑΣ, ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2021

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

Αν ο εκπαιδευτικός απολύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, τι πρέπει να συμβεί με αυτούς που έχουν δημιουργήσει την κατάσταση αυτή;

Το επεισόδιο σε ΕΠΑΛ της Αττικής με χειροδικία καθηγητή προς μαθήτρια, φαίνεται να προκαλεί σοκ στην αθώα και απονήρευτη κοινή γνώμη. Ο καθηγητής, απολύθηκε, ενώ το βίντεο που κυκλοφορεί και προκαλεί αποτροπιασμό στους δημοσιογράφους είναι κομμένο και δεν δείχνει ούτε τι προηγήθηκε, ούτε φυσικά και τι ακολούθησε. Το βίντεο κόβεται τη στιγμή που ο μαθητής σηκώνει την καρέκλα για να χτυπήσει τον καθηγητή, ενώ υπάρχουν μετέπειτα φωτογραφίες από το κατεστραμμένο αυτοκίνητο του δεύτερου.

Δεν πρέπει να πάμε ούτε σπιθαμή πίσω από την απαράβατη και καταστατική παιδαγωγική αρχή ότι δεν νοείται εκπαιδευτικός να σηκώνει χέρι σε μαθητή. Μικρή σημασία έχει αν η μαθήτρια τον έπιασε πρώτη από το λαιμό, αν του την είχαν στήσει να τον καταγράψουν κοκ…

Ωστόσο είναι εξοργιστική η απαξίωση ενός ολόκληρου κλάδου και τηλεοπτική απόλυση του εκπαιδευτικού. Ο εκπαιδευτικός που βιαιοπραγεί απολύεται με ένα τηλεφώνημα, χωρίς καν την τυπική ΕΔΕ. Δεν του δίνουν καν τη δυνατότητα της απολογίας, δυνατότητα που έχουν ακόμα και οι βαρυποινίτες. Τηλεοπτική απόλυση για να ικανοποιηθεί ο ακροδεξιός κοινωνικός κανιβαλισμός. Είναι κραυγαλέα η αντίφαση με άλλους δημόσιους υπαλλήλους (αστυνομικούς, δικαστές, παπάδες κλπ) που για πολύ χειρότερα παραπτώματα και «παράβαση καθήκοντος» είτε «έπεσαν στα μαλακά, είτε άφησαν να ξεχαστεί το θέμα, είτε είχαν και τη στήριξη της κυβέρνησης. Γιατί τέτοιο μίσος, τέτοια απαξίωση προς τους εκπαιδευτικούς; Η εικόνα από το ΕΠΑΛ Αττικής μας θύμισε ένα άλλο βίντεο, από περιστατικό σε ΕΠΑΛ της Βόρειας Ελλάδας στο οποίο οι ρόλοι είχαν περίπου αντιστραφεί: Μαθητής τραμπουκίζει καθηγήτρια ουρλιάζοντας μπροστά στο πρόσωπό της “σβήσ’ την απουσία μη σε γ….σω”. Η καθηγήτρια διατηρεί την ψυχραιμία της για μια τάξη που φωνάζει ρυθμικά “μπουνιά – μπουνιά” προς τον συμμαθητή της, και καταγράφει το περιστατικό με κινητό.

Μπορεί να είναι αντιδημοφιλές, αλλά στα παραπάνω περιστατικά που προκαλούν είτε την απέχθεια, είτε τη θλίψη, είτε και τα δύο μαζί, δεν υπάρχουν θύτες, παρά μόνο θύματα.

Θύματα της κρατικής αδιαφορίας, θύματα της εκπαιδευτικής υποβάθμισης.

Η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση στα σχολεία, ειδικά στην τεχνική εκπαίδευση, είναι τραγική. Κυριαρχεί η εγκατάλειψη και η παραίτηση, φαινόμενα που οξύνθηκαν μετά από δύο χρόνια τηλε-διάλυσης. Οικογένειες με οικονομικά αδιέξοδα τραγικά, τεχνική εκπαίδευση παρατημένη, από μια πολιτεία που προβληματίζεται για το πώς οι γόνοι της καλής κοινωνίας θα φοιτούν σε πρότυπα, άριστα ή ιδιωτικά σχολεία, αδιαφορώντας για τα υπόλοιπα. Η εικόνα του καθηγητή που βιαιοπραγεί εναντίον της μαθήτριας, ή του μαθητή που καθυβρίζει και τραμπουκίζει την καθηγήτριά του, είναι η εικόνα των σχολείων που επιφυλάσσει η άρχουσα τάξη στα παιδιά ενός κατώτερου Θεού.

Είναι η εικόνα του αγεφύρωτου ταξικού χάσματος ανάμεσα σε ένα ΕΠΑΛ στο οποίο φοιτούν τα μη προνομιούχα παιδιά και διδάσκουν εκπαιδευτικοί στα όρια τους, και σε ένα ονειρικό εκπαιδευτικό περιβάλλον όπου ο γόνος της αστικής τάξης χτίζει το βιογραφικό του για το ξένο Πανεπιστήμιο.

Είναι η εικόνα του ταξικού μίσους των πολιτικών του συστήματος προς το δημόσιο σχολείο, και ειδικά για το ΕΠΑΛ, για το οποίο έχουν προαποφασίσει ότι είναι παρκινγκ για «τα παιδιά που δεν τα παίρνουν και δεν τους αρέσει το σχολείο»..

Το επιπλέον πρόβλημα και θράσος είναι ότι αυτές οι εικόνες θα χρησιμοποιούνται για να εμπεδώνονται όλο και περισσότερο μεταρρυθμίσεις, αξιολογήσεις και νομοσχέδια, που με

πρόσχημα την “αυτονομία του σχολείου”, θα κατηγοριοποιούν σχολεία, καθηγητές και μαθητές, θα παραιτούνται από τη συνταγματική υποχρέωση της ισότιμης πρόσβασης όλων των παιδιών σε ποιοτική εκπαίδευση, θα διχοτομούν την κοινωνία σε εκείνους που προορίζονται για να πετύχουν και να κυβερνούν και σε εκείνους που προορίζονται για να αποτύχουν και να κυβερνώνται.

Μπορούμε λοιπόν να διαλέξουμε πλευρά, να πάρουμε το μέρος είτε του εκπαιδευτικού που χειροδικεί, είτε της μαθήτριας που βρίζει, είτε του μαθητή που τραμπουκίζει, είτε της καθηγήτριας που τον ανέχεται, για να μην σκεφτούμε ότι για αυτό το απροσμέτρητο χάλι, υπάρχει ένοχος.

Για να μη δούμε, ότι όσοι επί δεκαετίες έχτιζαν την εκπαίδευση της αμάθειας, της αδιαφορίας, της εγκατάλειψης, της απομόρφωσης, σήμερα παριστάνουν τους τιμητές των όσων συμβαίνουν στα σχολεία σε όλο και μεγαλύτερη συχνότητα. Για δεκαετίες η αύξηση της κοινωνικής ανισότητας και της ταξικής βίας της φτώχειας και της ανεργίας, έξω από το σχολείο, μπαίνει μέσα στο σχολείο. Για δεκαετίες η υποκουλτούρα και τα πρότυπα ενός σάπιου και βίαιου συστήματος, που θρέφει καθημερινά τον κοινωνικό φασισμό, μπαίνει στο σχολείο.

Και το υπουργείο τι μέτρα έπαιρνε; Γελοία σεμινάρια περί μπουλινγκ που απομονώνουν το πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού, από τη βία που αναπαράγεται στο γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο, σε μια κοινωνία που τείνει στον εκφασισμό!

Οι ένοχοι, αντί να λογοδοτήσουν για το χάλι, κουνάνε το δάχτυλο και καγχάζουν για την αξιολόγηση που πρέπει να γίνει και για την κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων ώστε κάθε κομμάτι της κοινωνίας να έχει την εκπαίδευση που του αξίζει.

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ – ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ

8 – 12 – 2021