Νικηφόρος Ζυλάλης - πριν
▸ Τελεσίγραφο μέχρι τα τέλη Μάρτη έστειλε η κυβέρνηση στις διοικήσεις των ΑΕΙ για να καταθέσουν προτάσεις «κοψίματος» τμημάτων, τα οποία με βάση τα αγοραία κριτήρια της «καινοτομίας», της «εξωστρέφειας» και της «ανταγωνιστικότητας» είναι ασύμφορα για την αγορά.
Αυτά είναι τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης στην κατεύθυνση της «αναδιάρθρωσης του χάρτη της εκπαίδευσης» με στόχο το «Πανεπιστήμιο 2030», σύμφωνα με τις επιταγές και τις στρατηγικές ντιρεκτίβες της συνθήκης της Μπολόνια και των υπερεθνικών οργανισμών ΕΕ-ΟΟΣΑ.
Μετά το πέταγμα 40.000 μαθητών εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, την εισαγωγή του συστήματος της αξιολόγησης για τη χρηματοδότηση των ΑΕΙ και γενικά της ψήφισης του αντιδραστικού νόμου 4.777, η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει το αντεκπαιδευτικό της έργο, σταθμός στο οποίο είναι και το εξαγγελθέν νέο «σχέδιο Αθηνά» εντός της άνοιξης.
Με βάση τα συμπεράσματα από την αξιολόγηση των στοιχείων που κατέθεσαν σε προηγούμενη φάση τα ΑΕΙ και τις υποδείξεις της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ) για τις κατευθύνσεις της τριτοβάθμιας, η κυβέρνηση καλεί τους πρυτάνεις να βάλουν στο ντορβά της «αναβάθμισης» τα τμήματα που απλά δεν ανταποκρίνονται στα κριτήρια λειτουργίας που καθορίζονται από τις ανάγκες της αγοράς (αριθμός εισακτέων και ενεργών φοιτητών, πρόγραμμα σπουδών, ρυθμός αποφοίτησης, δυνατότητα απορρόφησης πτυχιούχων από την αγορά, ακαδημαϊκό και επιστημονικό έργο σε σύνδεση με την αγορά, «σύγχρονα» προγράμματα σπουδών κτλ.). Με αυτόν τον τρόπο, επιδιώκεται το οριστικό κλείσιμο ή η συγχώνευση τμημάτων ανά ίδρυμα τα οποία δεν «εξυπηρετούν» την άμεση κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων.
Αντίστοιχα, πολλά είναι εκείνα τα τμήματα που χρειάζονται το απαραίτητο «φρεσκάρισμα» στο πρόγραμμα σπουδών τους ώστε να εναρμονίζονται με τις κατευθύνεις τομέων που ιεραρχούνται από τον ελληνικό καπιταλισμό σε αυτήν τη φάση. Έτσι, ανοίγει και ο δρόμος για τα περίφημα «τριετή» που περιλαμβάνονται στο επερχόμενο νομοσχέδιο της κυβέρνησης.
«Λουκέτο» σε όσα τμήματα δεν «εξυπηρετούν» τις ανάγκες της αγοράς και την κερδοφορία
Το είπε και η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως άλλωστε, ότι «η αναδιάρθρωση του ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας αποτελεί ένα εγχείρημα εθνικής σημασίας και δύναται να συμβάλει ουσιωδώς τόσο στην ενδυνάμωση της ακαδημαϊκής και ερευνητικής κοινότητας όσο και στην αναμόρφωση του εκπαιδευτικού μοντέλου της χώρας στον τομέα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, καθώς και στην αναπτυξιακή πολιτική της χώρας».
Το υπουργείο απλώς υπηρετεί τους διακαείς πόθους δεκαετιών του εγχώριου κεφαλαίου, αλλά της καλής μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τους οποίους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο προωθούσαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ) και που πρόθυμα θα το ξανακάνουν μόλις τους δοθεί ευκαιρία. Και δεν είναι άλλοι από τη διαμόρφωση ενός πανεπιστημίου μικρού, ευέλικτου και ανταγωνιστικού, όπου η ουσιαστική και ολόπλευρη μόρφωση στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών και της εργαζόμενης πλειοψηφίας θα είναι ξένο σώμα.
Και αντ’ αυτού θα δίνουν και θα παίρνουν τα «κόψε-ράψε» γνωστικών αντικειμένων και προγραμμάτων που θα προβάλλουν μία παιδεία εμπόρευμα, φυσικά για όσους έχουν να… «τα σκάσουν» και όχι για τα παιδιά των φτωχών εργατικών οικογενειών, τα οποία θα στέλνονται από νωρίς στην παραγωγή ως αναλώσιμο εργατικό δυναμικό προς άγρια εκμετάλλευση ή σε φθηνότερες «εκπαιδευτικές λύσεις» για να έχουν μία ευκαιρία στην αγορά εργασίας.
Για εμάς, η εκπαίδευση δεν είναι αξιακά και δεν πρόκειται να γίνει υλικά προνόμιο λίγων, ένα αγαθό που δεν θα είναι δημόσιο δωρεάν και καθολικό αλλά θα φιλτράρεται ταξικά από την τσέπη και τη θέση του καθενός στην κοινωνία, ενώ για τους φτωχούς θα είναι ένα άδειο κέλυφος. Αυτό θα το διασφαλίσει το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα, μέσα από τους φορείς και τις δομές του. Όπως έχουμε κάνει δεκαετίες τώρα. Γιατί γι’ αυτούς, η μόρφωση είναι απλά νούμερα, άλλο ένα εμπόρευμα, ενώ για εμάς είναι ο κόσμος όλος.
