Γράφει ο Δραπανι – φόρος

Αυτό που συνέβη χθες, Πέμπτη 6/4 στο Μουσικό Σχολείο Ηρακλείου είναι από κάθε άποψη ελπιδοφόρο. Οι μαθητές του Σχολείου έβαλαν τα γυαλιά ακόμα και στους καθηγητές τους και σε ολόκληρη την κοινωνία. Δίδαξαν το μάθημα της αλληλεγγύης καταδικάζοντας κάθε είδους ατομικισμό. Κατάφεραν να διώξουν την «αξιολογήτρια» από το Σχολείο συμπαραστεκόμενοι στους καθηγητές τους.

Σύμφωνα με πληροφορίες  στο σχολείο επρόκειτο να «αξιολογηθούν» ν4 νεοδιόριστες εκπαιδευτικοί. Οι τρεις συμμετείχαν στην Απεργία/Αποχή και στη στάση εργασίας, αλλά η τέταρτη είχε συμφωνήσει με την «αξιολογήτρια» «να αξιολογηθεί» σε τραγελαφικές συνθήκες. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Ηρακλείου «Η σύμβουλος των φιλολόγων- που είχε επιδείξει τη «δημοκρατική ευαισθησία της»!, αξιολογώντας μια συναδέλφισσα την ημέρα της πανεργατικής απεργίας για τα θύματα στα Τέμπη-επιβεβαίωσε ξανά τη λειτουργία της ως εκπροσώπου του κρατικού μηχανισμού επιβολής των αντιλαϊκών μέτρων, αρνούμενη ακόμα και την πρόταση για συζήτηση που της κατέθεσαν τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ.

Όχι μόνο αδιαφόρησε επιδεικτικά για τα αιτήματα του κλάδου και έδειξε περιφρόνηση στις διεκδικήσεις μας ενάντια στην αξιολόγηση, αλλά επιπλέον επέμενε να πραγματοποιήσει αυτή την αντιεκπαιδευτική διαδικασία, ενώ το σχολείο βρισκόταν σε αναβρασμό και ενώ οι μαθητές, λαμβάνοντας το αγωνιστικό μήνυμα από τους εκπαιδευτικούς, στάθηκαν στο πλευρό τους, δηλώνοντας ότι κάνουν αποχή από τα μαθήματα.»

Όλα ήταν έτοιμα για «αξιολόγηση» λοιπόν. Οι μαθητές, όμως,  αποφάσισαν να απέχουν από την συγκεκριμένη ώρα διδασκαλίας. Την απόφαση αυτή στήριξε και το 15μελές του σχολείου, ενώ μάλιστα ζήτησε να πραγματοποιηθεί και Γενική Συνέλευση για να συζητηθεί το θέμα!

«Παράλληλα, τα μέλη του ΔΣ και της επιτροπής αγώνα καλούσαν τη σύμβουλο- που βρισκόταν στην άδεια αίθουσα- στο σύλλογο για μια εποικοδομητική συζήτηση, όπως αναφέρει η ΕΛΜΕ.

Η σύμβουλος ,αντί να ανταποκριθεί σ’ αυτή τη δημοκρατική πρόταση, κούνησε μαινόμενη το δάκτυλο σ’ ένα μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ, δηλώνοντάς του « δε δέχομαι τους κόκκινους φασισμούς» !»

Τι να πει κανείς για αυτό τα μάθημα αλληλεγγύης που δίδαξαν οι μαθητές. Όλοι πρέπει να διδαχτούμε. Να μη σκύβουμε το κεφάλι, γιατί, όταν η αξιολόγηση και η  αδικία γίνεται νόμος τότε η αντίσταση είναι καθήκον!