ΠΗΓΗ:  Eksegersi.gr

Ναι, σ’ αυτό ακριβώς το θέμα που δείχνει η εικόνα θα αναφερθούμε για άλλη μια φορά: Στην επικίνδυνη κατάντια στην οποία έχουν οδηγήσει διαχρονικά όλη την κτιριακή υποδομή (και όχι μόνο) των σχολείων όλες οι αστικές κυβερνήσεις που, ως διαχειριστές των καπιταλιστικών συμφερόντων, λειτουργούν πάντα με προμετωπίδα την καπιταλιστική αρχή του κόστους/οφέλους, προκειμένου να εξασφαλίσουν την μέγιστη κερδοφορία τους. 

Επομένως, κάθε τι που έχει δημόσιο κοινωνικό χαρακτήρα -στην προκειμένη περίπτωση η δημόσια δωρεάν Παιδεία και οι κτιριακές της υποδομές- αντιμετωπίζεται ως πάρεργο, που δεν αποφέρει κανένα κέρδος, άρα δεν εμπίπτει στα ενδιαφέροντα και προτεραιότητές τους και εγκαταλείπεται στον πανδαμάτορα χρόνο και έρμαιο στα… «ακραία φαινόμενα» της φύσης. Ετσι εξασφαλίζεται και το άλλοθι στα εκ προμελέτης εγκλήματα σε βάρος του λαού. 

Άλλωστε, οι εικόνες καταστροφής έχουν γίνει απαραίτητοι συνοδοί της καθημερινής μας πραγματικότητας. Από όποια γωνιά της Ελλάδας κι αν βρισκόσουν το καλοκαίρι έβλεπες φλόγες και καπνούς να μαυρίζουν τον ορίζοντα και να πνίγουν την ανάσα σου. Δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους έχουν γίνει αποκαΐδια, σπίτια, αγροτικές υποδομές και κόποι μιας ζωής στάχτη. Τώρα οι πλημμύρες. Να ‘χουν βυθίσει στις λάσπες πόλεις και χωριά του θεσσαλικού κάμπου. Να’ χουν πνίξει χιλιάδες παραγωγικά ζώα εγκλωβισμένα μέσα στις στάνες. Να ‘χουν θάψει μέχρι τώρα δεκαπέντε, και μέχρι το τέλος άγνωστο αριθμό ανθρώπων μέσα στα λασπόνερα των πλημμυρισμένων σπιτιών. Πλήρης οικονομική καταστροφή που τα αποτελέσματά της θα τα γευτούμε άμεσα όλοι. Στο ίδιο έργο θεατές είμαστε σχεδόν κάθε χρόνο, με εναλλασσόμενα τα άγρια φυσικά φαινόμενα. Πυρκαγιές- πλημμύρες- σεισμοί. Και κάθε χρόνο ο κόσμος μετράει τις πληγές του. 

Όλα όσα συμβαίνουν όμως δεν έχουν ως αιτίες τα επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα , όπως κάθε φορά προσπαθούν να μας πείσουν, αλλά είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής αδιαφορίας όλων των αστικών κυβερνήσεων, που στο κέντρο των προτεραιοτήτων τους δεν βάζουν τις ανάγκες και την προστασία του ανθρώπου από τους κινδύνους αυτών των ακραίων καιρικών φαινομένων, γιατί αυτό απαιτεί μεγάλο κόστος. Κόστος για μεγάλα αντιπλημμυρικά έργα, αντισεισμική θωράκιση των υποδομών και έργα θωράκισης και προστασίας του δασικού πλούτου από τις πυρκαγιές.

Στα πρόθυρα κατάρρευσης χιλιάδες σχολικά κτίρια

Μετά από κάθε εγκληματική καταστροφή, οι ευθύνες όλων των ανευθυνο-υπεύθυνων γίνονται μπαλάκι του πινγκ πονγκ προκειμένου να θολώσουν τα νερά. Εδώ, όμως, έχουμε μια σκληρή πραγματικότητα που καθημερινά αναδεικνύεται από γονείς και εκπαιδευτικούς και πολύ περισσότερο μετά τον καταστροφικό σεισμό της Τουρκίας και Συρίας με τους χιλιάδες νεκρούς, αλλά και τον θάνατο μαθητή στο 9ο Δημοτικό Σχολείο Σερρών μετά από έκρηξη καυστήρα. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι δεν γνωρίζουν, γι’ αυτό και δεν μπορούν να ελπίζουν σε παίξιμο κανενός παιχνιδιού πινγκ πονγκ …

Το προφίλ των σχολικών κτιρίων είναι δηλωτικό της κατάστασης που βρίσκονται: Υπάρχουν 80.000 δημόσια κτίρια στη χώρα. Απ’ αυτά περίπου 18.000 είναι σχολεία. Σύμφωνα με στοιχεία που κατέθεσε στις 15/9/19 σε ημερίδα της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων  (ΑΣΓΜΕ) για τη σχολική στέγη, ο πρόεδρος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στις Κτιριακές Υποδομές ΑΕ (ΚΤΥΠ- διάδοχος του ΟΣΚ), το 50% των σχολικών κτιρίων είναι ηλικίας 30-50 ετών και μόνο στο 5% από αυτά έχουν γίνει σημαντικές εργασίες συντήρησης, ενώ το 65% πάσχει από σοβαρότατες φθορές, αλλά και κακοτεχνίες. 

Ανάμεσα σ’ αυτά υπάρχουν πολλά ιστορικά σχολεία, διάσπαρτα σε όλη τη χώρα, που μετρούν έναν αιώνα ζωής και τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα. Τα σχολεία αυτά λειτουργούν ακόμα με μικροσυντηρήσεις, γιατί το κόστος είναι τεράστιο, απαιτεί εξειδικευμένο προσωπικό και ειδικές προδιαγραφές συντηρήσεων, μελέτες κλπ. Είναι, λοιπόν, υπαρκτός ο κίνδυνος στο τέλος από ιστορικά κτίρια να μετατραπούν σε ιστορικά… φέρετρα. 

• Στην Θεσ/νίκη ενδεικτικά αναφέρουμε: Το λεγόμενο Τούρκικο Σχολείο που μετρά 130 χρόνια ζωής και στεγάζει το 51ο Δημοτικό Σχολείο. Το Μαράσλειο Διδασκαλείο (Λύκειο Νούκα), που χτίστηκε το 1905, είναι δηλαδή 118 ετών, στο οποίο στεγάζεται το 19ο Γυμνάσιο και Λύκειο.
• Στα Ιωάννινα: Το Καπλάνειο είναι της δεκαετίας του 1900. Υπάρχουν επίσης και πολλά «κληροδοτήματα» ιστορικά και διατηρητέα κτίρια, τα οποία διαχειρίζεται Νομικό Πρόσωπο και διατίθενται έναντι ενοικίου για σχολική στέγη. Η Ζωσιμαία σχολή που φιλοξενεί το 1ο Γυμνάσιο και Λύκειο και Δημοτικό. 
• Στην Κρήτη υπάρχουν κτίρια ακόμα και του 1881 που φιλοξενούν σχολεία όπως το 2ο Λύκειο Ηρακλείου ή το Αρσάκειο της Αθήνας, όπου το αρχικό κτίριο είναι του 1846. 

Τέτοια κτίρια υπάρχουν εκατοντάδες σε όλη τη χώρα που σίγουρα χρήζουν ελέγχων στατικών και άλλων, αλλά και επεμβάσεων με τεράστιο κόστος. Οπως γίνεται φανερό ένα μεγάλο μέρος του «στόλου» των σχολείων είναι ιστορικά ερείπια, επικίνδυνα και ακατάλληλα για τις σημερινές ανάγκες των μαθητών.

Ερείπια όμως και επικίνδυνα είναι η πλειονότητα των σχολικών μονάδων, καθώς είναι θύματα της εγκατάλειψης και της υποχρηματοδότησης. Αυτό αποδεικνύει η πληθώρα των καταγγελιών γονέων και εκπαιδευτικών. Δεν είναι, όμως, εύκολο να καταδειχθεί το εύρος των προβλημάτων ούτε και το βάθος, αφού δεν έχει γίνει επίσημα από κανένα φορέα καταγραφή τους, εξαιτίας του κατακερματισμού των αρμοδιοτήτων (Δήμοι, Περιφέρειες, ΚΤΥΠ, υπουργεία Εσωτερικών, Περιβάλλοντος, Παιδείας), ούτε σοβαρός προσεισμικός έλεγχος, ούτε μελέτες, ούτε έλεγχος Η/Μ εγκαταστάσεων και πυρασφάλειας, παρά μόνο περιστασιακά μετά από σοβαρή βλάβη.

Παραθέτουμε ενδεικτικά κάποια περιστατικά από τα εκατοντάδες που έρχονται στο φως εδώ και καιρό:

• Ανάλογο περιστατικό με αυτό του σχολείου στον Βαρνάβα που έπεσε η ψευδοροφή, έχει καταγγελθεί και στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Πυλαίας Θεσ/νίκης και στην Κέρκυρα (6ο Νηπ/γείο) και στο Γυμνάσιο Αδένδρου (Grtimes.gr) όπου έπεσαν μεγάλα κομμάτια της οροφής. Επίσης στην Ελασσόνα έκατσε και έγειρε η σκεπή και στο 7ο Δημοτικό Σχολείο Καισαριανής κομμάτι της οροφής έπεσε στη σκάλα και στο 1ο Γυμνάσιο Νέου Ηρακλείου. Επίσης στο 7ο Δημοτικό Ν. Ιωνίας κομμάτι από το ταβάνι κατέρρευσε στην αίθουσα του Συλλόγου Διδασκόντων. ΟΛΑ ευτυχώς χωρίς θύματα από καθαρή τύχη.
• Στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων η περίφραξη του αύλειου χώρου γκρεμίστηκε παρασέρνοντας μαζί της σε βάθος τριών μέτρων μαθητή που τη γλίτωσε με λίγα τραύματα.
• Στην Κρήτη: Στη Χερσόνησο Ηρακλείου επτά σχολεία όλων των βαθμίδων, από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Λύκειο, το Καλλιτεχνικό και Μουσικό σχολείο και ο Παιδικός Σταθμός Γουρνών στεγάζονται σε κτίρια της παλιάς αμερικανικής βάσης Γουβών. Κτίρια παλιά με διαβρωμένους από την υγρασία τοίχους, και φθαρμένες Η/Μ εγκαταστάσεις με άθλιες τουαλέτες, προβλήματα θέρμανσης και στατικότητας.
• Τα σχολικά κτίρια του Αρκαλοχωρίου που πλήγηκαν από τον σεισμό του ‘21 είναι ετοιμόρροπα και ακατάλληλα. Γύρω από αυτά έχουν τοποθετηθεί προκάτ, ενώ τα σεισμόπληκτα ούτε τα γκρεμίζουν ούτε τα φτιάχνουν, δημιουργώντας επικίνδυνες παγίδες για τα παιδιά. Σημειωτέον ότι έχει παρθεί απόφαση κατεδάφισης (44/22) για τα δύο και ανέγερσης νέων και μελέτης και αποκατάστασης του Δημοτικού Σχολείου Θραψανού, που είναι χαρακτηρισμένο ως νεότερο μνημείο.
• Το ΕΠΑΛ Κισσάμου: Από το σεισμό του 2019 έχει κριθεί επικίνδυνο και οι μαθητές μετεγκαταστάθηκαν «προσωρινά» σε αίθουσες προκάτ δίπλα στη θάλασσα. Γύρω έχει στηθεί ένα εργοτάξιο, προκειμένου να εγκατασταθεί ο απαραίτητος εργαστηριακός εξοπλισμός, πλην όμως από το 2019 περιμένουν να τον εγκαταστήσουν και ο εξοπλισμός σκουριάζει και σαπίζει δίπλα στη θάλασσα σκεπασμένος με κάποιους μουσαμάδες… Και δεν μιλάμε για την ανέγερση νέου κτιρίου!!…
• Στην Ηπειρο: σε Καρδαμίτσα, Κατσικά, Αμπελόκηπους, Ανατολή και Πεδινή τα σεισμόπληκτα σχολεία χρήζουν άμεσης μεταστέγασης, ενώ απαιτείται και κατασκευή νέων κτιρίων.

Ο κατάλογος των καταγγελιών για επικίνδυνες καταστάσεις στα σχολεία δεν έχει τέλος: Τρύπιες στέγες, καθιζήσεις, ρωγμές, πτώσεις σοβάδων και πλακιδίων με τραυματισμούς, όπως στο Καλλιτεχνικό σχολείο Αθηνών που τραυματίστηκε καθηγητής από πτώση παραθύρου και στο Δημοτικό Σχολείο Νεοχωρίου Κέρκυρας όπου τραυματίστηκε μαθητής από πτώση πλακιδίων στις τουαλέτες και στο 1ο Γυμνάσιο και 1ο Λύκειο Βύρωνα όπου αποκολλήθηκαν κομμάτια επιχρίσματος από την ταράτσα και τραυμάτισαν μαθητή. 

Σάπιες υδραυλικές εγκαταστάσεις, βουλωμένα φρεάτια, λόγω κακοτεχνιών που σπρώχνουν τα βοθρολύματα μέσα σε αυλές σχολείων, επικίνδυνες και πεπαλαιωμένες Η/Μ εγκαταστάσεις, ανυπαρξία εξόδων κινδύνου, τυφλές και υπόγειες αίθουσες διδασκαλίας, ακόμα και χρήση του καρκινογόνου υλικού αμιάντου εν έτει 2023 σε σκέπαστρα και πλακάκια σχολικών κτιρίων, όπως στο Κερατσίνι το 2ο Γυμνάσιο και 2ο Λύκειο, στα Γουβιά Κέρκυρας, στη Ζάκυνθο το 2ο Δημοτικό, αλλά και το 6ο Δημοτικό Ασπροπύργου. Μπορούμε να φανταστούμε τι συμβαίνει και σε άλλα σχολεία, αφού παλιά το υλικό αυτό ήταν ένα εύχρηστο και φθηνό υλικό που χρησιμοποιούνταν ευρέως στην κατασκευή. 

Ακόμα πιο αποκαρδιωτικές είναι οι καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται τα σχολεία Ειδικής Αγωγής, λόγω κορεσμού τους, που αφήνει χιλιάδες παιδιά στο φάσμα του αυτισμού και με κινητικά προβλήματα κάθε χρόνο είτε εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας, είτε σε κοντέινερς. Στην κατηγορία αυτή τα σχολεία χωρίς ράμπες, με σκάλες, χωρίς ασανσέρ, με εσωτερικές σκάλες, χωρίς αναγκαία εργαστήρια, με ανεπαρκείς ή ανύπαρκτες αυλές και τα δρομολόγια για την μεταφορά των μαθητών που δεν πραγματοποιούνται, συνθέτουν ένα απαράδεκτο και καταθλιπτικό σκηνικό, που ως φαίνεται δεν είναι αρκετό να κάνει αυτούς που διατυμπανίζουν ότι «προτεραιότητά μας είναι η ενίσχυση της Ειδικής Αγωγής» να ντραπούν.

Οσα αναφέραμε είναι μόνο κάποιες από τις καταγγελίες που γίνονται, που σε συνάρτηση με την απουσία προσεισμικού ελέγχου, πυρασφάλειας και Η/Μ εγκαταστάσεων εκπέμπουν κραυγαλέο μήνυμα SOS ότι οι σχολικές μονάδες της χώρας βρίσκονται στο σημείο μηδέν, αν πάρουμε υπόψη μας και το προφίλ των κτιρίων που έχει δημοσιεύσει ο ΟΑΣΠ. Σύμφωνα με αυτό, το 43% των δημόσιων κτιρίων έχουν κτιστεί με τον ανεπαρκή και παλιό αντισεισμικό κανονισμό του 1959, το 19% με τις πρόσθετες διατάξεις του 1984 που άρχισαν να εφαρμόζονται το 1985, το 9% με τον ΝΕΑΚ που τέθηκε σε εφαρμογή το 1995 και μόνο 4% με τον αναθεωρημένο κανονισμό του ΝΕΑΚ δηλαδή τον ΕΑΚ 2000. Σε ένα 2% παραμένει άγνωστη η περίοδος κατασκευής των κτιρίων ενώ το 23% χτίστηκε χωρίς Αντισεισμικό Κανονισμό.

Από στοιχεία που αντλήσαμε από την ημερίδα της ΑΣΓΜΕ τον Φεβρουάριο του 2019 προκύπτει ότι το 50% των σχολείων της χώρας, και ιδιαίτερα της Αττικής, είναι παλιά και καταπονημένα, το 30% είναι πεντηκονταετίας και πάνω, ενώ ένα 20% είναι χτισμένα με τον παλιό αντισεισμικό κανονισμό. Και όλα αυτά ενώ ο ΟΑΣΠ δηλώνει ότι η Ελλάδα κατέχει την 1η θέση στην Ευρώπη και την 6η Παγκοσμίως στη σεισμογένεση και ότι δεν υπάρχει αντισεισμική περιοχή στην Ελλάδα!

Υποχρεωτικός προσεισμικός έλεγχος-φερετζές της εγκληματικής πολιτικής

Το 1997 το τότε ΥΠΕΧΩΔΕ ανέθεσε στον ΟΑΣΠ την επεξεργασία Προγράμματος Προσεισμικού Ελέγχου των κτιρίων δημόσιας και κοινωφελούς χρήσης. Το πρόγραμμα πρωτοβάθμιου ελέγχου τέθηκε σε εφαρμογή τον Μάη του 2001 (ΥΠΕΧΩΔΕ αρ. Πρωτ. 2189/22/5/2001), δύο χρόνια μετά το σεισμό της Πάρνηθας, που είχε αφήσει 144 νεκρούς και στρίμωξε την τότε κυβέρνηση να προχωρήσει σε έλεγχο και αποκατάσταση των ζημιών. Ο έλεγχος, που ανατέθηκε στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, Περιφέρειες και Δήμους για τα κτίρια αρμοδιότητάς τους, έπρεπε να γίνει σύμφωνα με τις προδιαγραφές του ΟΑΣΠ. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης». 

Από τότε πέρασαν 22 χρόνια με τις κυβερνητικές υποσχέσεις να έχουν ξεχαστεί και με μηδαμινά και άχρηστα αποτελέσματα, αφού σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΟΑΣΠ είναι αναγκαίο να γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα επανέλεγχος των κτιρίων. Αρα οι έλεγχοι του 2001 μέχρι το 2013 και βάλε δεν ισχύουν.

Από το 2001 μέχρι σήμερα, από τα 18.500 περίπου σχολικά κτίρια δεν έχουν ελεγχθεί περίπου 8.000 ούτε στην Α’ φάση, δηλαδή τον ταχύ οπτικό έλεγχο που δεν μπαίνει στην ουσία αλλά απλώς κρίνει τη στάθμη της επικινδυνότητας, ώστε να ιεραρχηθούν οι προτεραιότητες ελέγχου για τη Β’ φάση. Επισήμως, βέβαια, δεν έχουν δημοσιευτεί τα στοιχεία που αφορούν τα αποτελέσματα των ελέγχων, ούτε ο αριθμός ελέγχων, γιατί αυτό θα ξεσήκωνε τον κόσμο που θα απαιτούσε άμεσες ενέργειες για τη θωράκιση των σχολείων. 

Ως πρόφαση για την καθυστέρηση προβλήθηκε το γεγονός ότι δεν ήταν υποχρεωτική η εφαρμογή του προγράμματος, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ο προσεισμικός έλεγχος δεν αποφέρει κέρδη στους εργολάβους, οι δήμοι, στους οποίους ανατέθηκε, δεν έχουν επαρκείς πόρους ούτε εκπαιδευμένους μηχανικούς, γεωτεχνικούς και άλλες επαρκείς και εξειδικευμένες ειδικότητες, οπότε το θέμα αφέθηκε να σέρνεται μέχρι σήμερα. 

Μετά τους σεισμούς της Τουρκίας-Συρίας, που τα κτίρια έπεφταν σαν τραπουλόχαρτα, σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων και ο εκπαιδευτικός κόσμος, δίκαια θορυβημένοι, άρχισαν να φέρνουν πιο έντονα στην επιφάνεια το πρόβλημα και να απαιτούν τη σεισμική θωράκιση όλων των σχολείων. 

Από τον Φεβρουάριο του 2023, όμως, που η κυβέρνηση Μητσοτάκη «δεσμεύτηκε» ότι μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου θα έχει ολοκληρωθεί ο προσεισμικός έλεγχος Α’ φάσης των σχολικών κτιρίων, πέρασαν τέσσερις μήνες μέχρι να τον θεσμοθετήσει (ΚΥΑ Π 342/2023 ΦΕΚ Β΄ 2943/4-5-23), ενώ ακόμη και μέχρι σήμερα αυτός δεν έχει ξεκινήσει. 

Το σίγουρο είναι ότι θα μπουκώσουν πάλι οι εργολάβοι με τα 35.000.000 από τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, που «εγκρίθηκαν», όπως είπε ο Λέκκας στη συνεδρίαση της ΚΕΔΕ το καλοκαίρι, και τα βάρη θα πέσουν και πάλι στις πλάτες του κοσμάκη, γιατί ο πρωτοβάθμιος έλεγχος δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον ενδελεχή έλεγχο που απαιτείται σε κάθε γωνιά του κτιρίου με σύγχρονα μέσα, που θα αποκαλύπτουν κάθε αδυναμία στον φέροντα οργανισμό, θα αποκαλύπτουν κάθε αστοχία υλικού και θα υπολογίζουν με ακρίβεια την αντισεισμική ικανότητα του κτιρίου.

Αντί λοιπόν να φροντίσουν να στείλουν εξειδικευμένο προσωπικό με τα ανάλογα μηχανήματα για να ελέγξει τα κτίρια που είναι ήδη γνωστά ότι πάσχουν σοβαρά και είναι ετοιμόρροπα, κωλυσιεργούν και με το ρυθμό που πάνε θα χρειαστούν όχι 22 χρόνια που πέρασαν μέχρι τώρα, αλλά πάνω από τα διπλάσια.

Αντίθετα, προωθούν τα λεγόμενα «Προγράμματα Ενεργειακής Αναβάθμισης», γιατί αυτά αποφέρουν μεγαλύτερο κέρδος στους εργολάβους. Τα προγράμματα όμως αυτά δημιουργούν προβλήματα σε ταλαιπωρημένα κτίρια, ενώ δυσκολεύουν ή και αποκλείουν τον αντισεισμικό έλεγχο. Αν π.χ. καλυφθεί με κέλυφος ένα σχολείο με υλικά ενεργειακής αναβάθμισης, δεν μπορούν να ελεγχθούν ρωγμές στον φέροντα οργανισμό ή στην τοιχοποιία ενός κτιρίου.

Οι ηθικοί αυτουργοί

Αυτά τα κατά συρροήν και εκ προμελέτης εγκλήματα κατά των δημόσιων σχολικών κτιρίων έχουν ηθικούς αυτουργούς. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που τα σχολικά κτίρια από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη παρουσιάζουν λίγο- πολύ την ίδια εικόνα εγκατάλειψης, απαξίωσης και καταστροφής.

Είναι απότοκο της ίδιας αντιδραστικής πολιτικής όλων ανεξαιρέτως των αστικών κυβερνήσεων, που εφαρμόζουν κατά γράμμα τις μισάνθρωπες πολιτικές του συστήματος, που στο κέντρο των ενδιαφερόντων και προτεραιοτήτων του δε βάζει το αγαθό της δημόσιας Παιδείας και την φροντίδα της υγείας, της ασφάλειας και της ομαλής ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης των μαθητών, αλλά την με οποιονδήποτε τρόπο εξασφάλιση του μέγιστου κέρδους. 

Πολιτικές που έχουν βασικό στόχο την απαλλαγή του αστικού κράτους από τις αναγκαίες δαπάνες. Εκεί στοχεύει η μεταφορά και πρόσδεση της εκπαίδευσης συνολικά, στο άρμα της αποκεντρωμένης διοίκησης, χωρίς μεταφορά πόρων, με μια γλίσχρα χρηματοδότηση που δεν αρκεί για να καλύψει ούτε τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων και αναγκάζει τους ίδιους τους γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Και ενώ το κράτος απαλλάσσεται από το μεγάλο κόστος της συντήρησης και ανέγερσης σχολικών κτιρίων αυξάνοντας έτσι τα κέρδη του, Δήμοι και Περιφέρειες ενστερνιζόμενοι την ίδια καπιταλιστική αρχή του κόστους-οφέλους, επιβάλλουν ανταποδοτικά τέλη στην εργαζόμενη κοινωνία, προωθούν την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης, ακολουθώντας ακριβώς τις ίδιες μεθόδους.