Υπογράφοντας αυτό το κείμενο γνωρίζω καλά ότι θα αντιμετωπίσω την αντίθεση της παντοειδούς εξουσίας η οποία επιδιώκει τη σιγή και υπακοή των υπαλλήλων της. Μόνο που εμείς είμαστε δάσκαλοι! Ανιχνευτές της αλήθειας, στυλοβάτες της εφηβείας, ανατόμοι της ιστορίας, αναπτερωτές της ψυχής των μαθητών/μαθητριών μας, πώς θα μπορούσαμε να διδάξουμε χρυσές σελίδες και δυσκολίες της πατρίδας μας, αν δεν διδάσκαμε με το παράδειγμα και τη ζωή μας, όπως έκανε ο Νίκος Τεμπονέρας.

Είναι γνωστό ότι τα συνδικάτα μας έχουν κηρύξει απεργία-αποχή αντιδρώντας στην αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση των σχολείων. Δεν θα μπορούσαμε παρά να συνταχθούμε με τις επιλογές των σωματείων μας. Άλλωστε αυτά αναγνωρίζονται ως θεσμικοί εκφραστές μας και με αυτά συνδιαλέγεται η πολιτεία για το μισθό, τις συντάξεις, τις εργασιακές μας συνθήκες, τους διορισμούς, την εν γένει λειτουργία των σχολείων. Αποτελεί παραβίαση όλων των δημοκρατικών κανόνων να μας ζητείται να παραβούμε τις επιταγές των νόμιμα εκλεγμένων οργάνων μας. 

Η λεγόμενη αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών, όπως και η επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων, αποτελεί πλήγμα στον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης για τον οποίο αγωνίστηκαν γενεές επί γενεών και κατοχυρώθηκε ακόμα και στο Σύνταγμά μας.

Η δηλωμένη έκφρασή μας είναι ότι πρέπει να υπερασπίσουμε τη δημόσια δωρεάν παιδεία και το λαϊκό της χαρακτήρα και να σεβαστούμε "παντί τρόπω" τη θέληση του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. Αυτή η οποία εκφράζεται στις συλλογικές αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων και Συνδικάτων και όχι στις ατομικές βουλήσεις και στις κατά μόνας υποδείξεις.

Θα συνεχίσουμε λοιπόν στις μεγάλες επιταγές που δημιούργησαν τις βάσεις για τον πολιτισμό μας και την υπερηφάνεια των εργαζομένων. Αυτά για τα οποία εμπνέουμε τους μαθητές/μαθήτριές μας. Ο επιθεωρητής ανήκει οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.