Με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα και επανεμφάνιση του γνωστού Μπαμπινιώτη, η κυβέρνηση ξεκινά την επεξεργασία της «κοινής γνώμης» για τη νέα ρύθμιση που ετοιμάζει, το Εθνικό Απολυτήριο.

Η στιγμή δεν είναι τυχαία. Το Εθνικό Απολυτήριο είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων σαν «το νύχι με το κρέας», καθώς πρόκειται για εκτίναξη των ταξικών φραγμών που θα κλείσουν το δρόμο προς τα δημόσια Πανεπιστήμια μεγάλου μέρους των μαθητών και θ΄ανοίξουν τη δεξαμενή των «πελατών» για τα κολλέγια και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Επιπλέον θα μετατρέψουν το δρόμο προς τη δήθεν αναβαθμισμένη Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση σε πλατιά λεωφόρο.

Ένας απέραντος εξεταστικός μαραθώνιος

«Επίσης, ανοίγουμε το διάλογο για το εθνικό απολυτήριο, για ένα κοινά αποδεκτό τρόπο πρόσβασης στα πανεπιστήμια, συμβατό τόσο με τις διεθνείς τάσεις όσο και με το κεκτημένο των πανελλαδικών εξετάσεων»: Κυριάκος Πιερρακάκης, προγραμματικές δηλώσεις

Το Εθνικό ή Ακαδημαϊκό Απολυτήριο δεν είναι εφεύρεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Υπήρξε ως εξαγγελία από την εποχή που υπουργός Παιδείας ήταν ο Γιωργάκης Παπανδρέου και ξανασερβιρίστηκε ως ιδέα επί υπουργείας Διαμαντοπούλου. Μια παραλλαγή του ήταν και η «μεταρρύθμιση Αρσένη», που έβγαλε στο δρόμο και στις καταλήψεις χιλιάδες μαθητές, υποχρεώνοντας τις μετέπειτα κυβερνήσεις σιγά σιγά να την αποψιλώσουν και τελικά να την καταργήσουν.

Το Εθνικό Απολυτήριο Πιερρακάκη έχει ακριβώς την ίδια φιλοσοφία με όλες τις προηγούμενες εκδοχές του και πυρήνας του είναι η μόνιμη αγωνία του συστήματος να ανακόψει δραστικά την ιστορικά διαμορφωμένη τάση της νεολαίας της εργαζόμενης κοινωνίας για πανεπιστημιακές σπουδές. 

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα περιλαμβάνει:

• Μίνι πανελλαδικές εξετάσεις σε όλες τις τάξεις του Λυκείου. Ολα τα θέματα θα επιλέγονται από την Τράπεζα θεμάτων. Προς το παρόν, παραμένει και ο «κόφτης» της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής.
• Η επιτυχής ολοκλήρωση του Λυκείου θα οδηγεί στην απόκτηση Εθνικού Απολυτήριου.
• Ο βαθμός του Εθνικού Απολυτήριου, θα προκύπτει από τον συνυπολογισμό των βαθμών και των τριών τάξεων του Λυκείου με ειδικό συντελεστή ανά τάξη. Μεγαλύτερος συντελεστής θα υπάρχει για τη Γ΄Λυκείου και μικρότερος για την Α΄Λυκείου.
• Παραμένουν και οι πανελλαδικές εξετάσεις, ως προϋπόθεση εισαγωγής στα ΑΕΙ.
• Ο αριθμός εισακτέων θα καθορίζεται από τα Πανεπιστήμια.

Βαδίζουμε, λοιπόν, προς ένα Λύκειο πολύ πιο σκληρό και απαιτητικό για τους μαθητές. Ενα Λύκειο-απέραντο εξεταστικό κέντρο, που θα γιγαντώσει τη μπίζνα των φροντιστηρίων, θα ευνοεί περισσότερο τα παιδιά των εχόντων υψηλό μορφωτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο και θα τρομάζει τους «αδύναμους» μαθητές, στους οποίους θα προσφέρεται ως δέλεαρ η Επαγγελματική Εκπαίδευση-Κατάρτιση, εφόσον πρόκειται για παιδιά προερχόμενα από την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα (εξ ου και προηγήθηκε το νέο λίφτινγκ στην ΕΕΚ με τους πρόσφατους νόμους Κεραμέως και Πιερρακάκη). Οι υπόλοιποι, αριθμητικά πολύ λιγότεροι, που μετά βίας θα μπορέσουν να αποκτήσουν το Εθνικό Απολυτήριο και δεν θα έχουν τις προϋποθέσεις να διεκδικήσουν μια θέση στα ΑΕΙ -καθώς οι πανελλαδικές εξετάσεις παραμένουν και ο αριθμός εισακτέων θα μειωθεί επειδή θα καθορίζεται από τα ίδια τα Πανεπιστήμια-, θα κατευθυνθούν στην νέα αγορά «πτυχίων» που θα ανοίξει με τα ιδιωτικά μαγαζιά των εμπόρων της γνώσης, με την προϋπόθεση ότι η οικογένειά τους θα μπορεί να καλύψει τα δίδακτρα. 

Βαδίζουμε, δηλαδή, προς ένα σύστημα πρόσβασης περισσότερο επιλεκτικό, επειδή η κυβέρνηση και το σύστημα διαπίστωσαν πως παρόλους τους ταξικούς φραγμούς που εφάρμοσαν (μερική εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, συντελεστές βαρύτητας, επιλογή θεμάτων «διαβαθμισμένης δυσκολίας» στις πανελλαδικές, συγχωνεύσεις-καταργήσεις πανεπιστημιακών τμημάτων, μείωση αριθμού εισακτέων) το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο και αρκετοί υποψήφιοι συνωστίζονται στις πόρτες των δημόσιων ΑΕΙ. Κάποιοι, μάλιστα, επιλέγουν να δώσουν και δυο και τρεις φορές πανελλαδικές, ενώ αρκετές «γκρίνιες» σημειώνονται για τα «παράδοξα» των πανελλαδικών που στερούν την είσοδο σε υψηλόβαθμες σχολές αριστούχων υποψήφιων, αποκλείουν άλλους από την επιλογή πρώτης προτίμησής τους, κλ.π. Κατακραυγή επίσης δημιουργείται και για το γεγονός ότι μεσαία και χαμηλά οικονομικά στρώματα δεν μπορούν να στηρίξουν τις σπουδές των παιδιών τους όταν αυτά πετύχουν σε τμήματα περιφερειακών ΑΕΙ. Ολα τούτα πλήττουν τον θεσμό των πανελλαδικών, αλλά προπαντός πλήττουν την εικόνα της ίδιας της κυβέρνησης, στο πώς αυτή με την πολιτική της αντιμετωπίζει τα θέματα Παιδείας και τα ζητήματα με κοινωνικές διαστάσεις.   

Γι’ αυτό και τώρα κυβέρνηση και σύστημα έχουν την πρεμούρα να προωθήσουν το σύστημα του Εθνικού Απολυτήριου που από νωρίς, από το Λύκειο, πετάει έξω μεγάλο μέρος των μαθητών, πριν αυτό προλάβει να δημιουργήσει μέσα του στέρεα την ελπίδα για είσοδο στα πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στα κατευθυνόμενα δημοσιεύματα προστέθηκε και άρθρο του προσκείμενου στη ΝΔ ομότιμου καθηγητή Μπαμπινιώτη («Το Βήμα» 4/2/2024), φανατικού υποστηρικτή του Εθνικού Απολυτήριου, επικεφαλής του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ο οποίος το 2009 ανέλαβε και τη διεξαγωγή του «διαλόγου» για τις αλλαγές στο Λύκειο και το εξεταστικό σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ επί υπουργείας Διαμαντοπούλου. Στο άρθρο του, ο Μπαμπινιώτης χαρακτήρισε «Ανάσταση του Λυκείου» την εφαρμογή του Εθνικού Απολυτήριου με ασφαλιστική δικλείδα την Τράπεζα Θεμάτων.

Γιούλα Γκεσούλη