Ομόφωνο ψήφισμα διαμαρτυρίας εξέδωσε ο Σύλλογος Καθηγητών του 1ου ΓΕΛ Πειραιά μετά την έκδοση των αποτελεσμάτων και το επερχόμενο κλείσιμο της σχολικής χρονιάς.
«Τα Λύκεια, σε όλη την εκπαιδευτική διαδικασία, λειτουργούν ως εξεταστικά κέντρα, με αποτέλεσμα οι μαθητές ούτε να χαίρονται τη μαθησιακή διαδικασία και την απόκτηση γνώσης, ούτε να αξιοποιούν τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους. Έτσι μέσα σε ένα ανταγωνιστικό πλαίσιο, που καλλιεργείται συστηματικά, οι μαθητές δεν κοινωνικοποιούνται σωστά, ενώ με μαθησιακά κενά και χαμηλές επιδόσεις, περνάνε άκοπα τις τάξεις (λόγω του υπάρχοντος συστήματος αξιολόγησης) χωρίς να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα που βιώνουν», τονίζει η ανακοίνωση.
Η ανακοίνωση
«Με αφορμή την έκδοση των αποτελεσμάτων και το επερχόμενο κλείσιμο της σχολικής χρονιάς ο Σύλλογος Καθηγητών του 1ου ΓΕΛ Πειραιά μετά από διεξοδική συζήτηση και έντονο προβληματισμό προχώρησε στο παρακάτω ομόφωνο Ψήφισμα Διαμαρτυρίας με την ελπίδα ότι οι διαπιστώσεις των ανθρώπων που ζούνε άμεσα τα προβλήματα στο σχολείο, δηλαδή στη βάση τους, θα ληφθούν υπ’ όψιν των αρμοδίων.
Τα Λύκεια, σε όλη την εκπαιδευτική διαδικασία, λειτουργούν ως εξεταστικά κέντρα, με αποτέλεσμα οι μαθητές ούτε να χαίρονται τη μαθησιακή διαδικασία και την απόκτηση γνώσης, ούτε να αξιοποιούν τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους. Έτσι μέσα σε ένα ανταγωνιστικό πλαίσιο, που καλλιεργείται συστηματικά, οι μαθητές δεν κοινωνικοποιούνται σωστά, ενώ με μαθησιακά κενά και χαμηλές επιδόσεις, περνάνε άκοπα τις τάξεις (λόγω του υπάρχοντος συστήματος αξιολόγησης) χωρίς να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα που βιώνουν. Οι γονείς, κρίνοντας από το αποτέλεσμα, θεωρούν ότι παίρνοντας τα παιδιά τους το πιστοποιητικό σπουδών, ο στόχος επετεύχθη κι έτσι χωρίς να επιβραβεύονται οι καλύτερες προσπάθειες, απαξιώνονται παράλληλα οι σπουδές στο λύκειο. Ταυτόχρονα, όλο αυτό λειτουργεί διαλυτικά και για τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι ταλαιπωρούνται χωρίς ποιοτικό αντίκρυσμα και συμμετέχουν σε έναν φαύλο κύκλο ελλιπούς μαθησιακής αποτελεσματικότητας, που δεν ανταποκρίνεται στους εκπαιδευτικούς τους στόχους.
Επιπλέον, στο γενικότερο πλαίσιο της απαξίωσης τόσο των εκπαιδευτικών όσο και της ίδιας της εκπαιδευτικής διαδικασίας, προστίθεται ο θεσμός των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, οι οποίοι σε δύσκολες συνθήκες (πρόσκαιρες τοποθετήσεις σε ένα ή περισσότερα σχολεία) καλούνται να προσαρμοσθούν και να επιτελέσουν το έργο τους, αναζητώντας την πλήρη εξίσωση ως προς τα εργασιακά τους δικαιώματα. Η κάλυψη των οργανικών κενών με μόνιμους διορισμούς θα βελτιώσει σίγουρα την κατάσταση και θα διασφαλίσει τις συνθήκες για τη λειτουργία ενός σύγχρονου σχολείου, που θα παρέχει στους μαθητές και τις μαθήτριες τα θεμέλια για ένα αξιοπρεπές μέλλον.»
