Αλλον έναν τυφλοσούρτη ετοιμάζει το υπουργείο Παιδείας για να δώσει λύση στα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική εκπαίδευση. Βάζει μπροστά τα αποτελέσματα της PISA, υιοθετεί πλήρως και αδιακρίτως τις οδηγίες του ΟΟΣΑ, σκληραίνει την (αποτυχημένη μέχρι τώρα) αξιολόγηση κι επειδή –και γι’ αυτό– χρειάζονται λεφτά, αρπάζει την επιχορήγηση από τα ΑΕΙ! Αυτά είναι τα αντανακλαστικά του υπουργείου Παιδείας στη μεγάλη συζήτηση που άνοιξε σχετικά με την αποτελεσματικότητα της σχολικής εκπαίδευσης, στην οποία συνέβαλε καθοριστικά η μεγάλη αποτυχία της ΚΕΕ στη θεματοδοσία αρκετών μαθημάτων στις φετινές πανελλαδικές (κυρίως, αλλά όχι μόνο, στη Φυσική).
Αν δεν είναι η κολοκυθιά ή το α-μπε-μπα-μπλομ το παιχνίδι που έπαιζε αυτές τις ημέρες η ηγεσία του υπουργείου ώστε να βρει μια παρέμβαση ν’ ανακοινώσει, τότε πρόκειται για την κλασική πολιτική κοροϊδία: αξιοποίηση της συγκυρίας ώστε να προωθηθούν σκληρά μέτρα σ’ ένα κρίσιμο πεδίο και, ακόμη χειρότερα, με χρήματα που προορίζονταν για άλλο, επίσης κρίσιμο, πεδίο.
Σύμφωνα με απόφαση του κ. Πιερρακάκη, ο τακτικός προϋπολογισμός του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) είναι ελλειμματικός κατά 589.500 ευρώ καθώς η συνολική επιχορήγησή του, η οποία ανέρχεται στις 545.000, δεν αρκεί για να καλυφθούν οι δαπάνες μισθοδοσίας και οι βασικές λειτουργικές ανάγκες του. Εκαναν τους υπολογισμούς και κατέληξαν ότι χρειάζονται άλλα τόσα. Εψαξαν, και τα πρώτα που βρήκαν ήταν οι μόλις 195.000 ευρώ που προορίζονταν για τις λειτουργικές δαπάνες των ΑΕΙ. Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο, όπως απεδείχθη. Η υπουργική απόφαση έχει χθεσινή ημερομηνία («Μεταφορά πιστώσεων από τον Α.Λ.Ε. 2310802012 του Ε.Φ. 1020-208-0000000 στον Α.Λ.Ε. 2310802011 του Ε.Φ.1020-206-0000000 του Υ.ΠΑΙ.Θ.Α. οικ. έτους 2024»). Βέβαια, το ΙΕΠ λέει ότι το έλλειμμα αναμένεται να καλυφθεί από αύξηση της επιχορήγησης ή και από τα ταμειακά διαθέσιμα του τακτικού προϋπολογισμού. Για να το λέει…
Προς το παρόν, όμως, με τις λιγότερες από 200.000 ευρώ των ΑΕΙ θα ενισχύσει το φιλόδοξο έργο της «προαγωγής της δημιουργικής σκέψης των μαθητών». Λόγω της αποτυχίας στην PISA, επιμένουν.
Ανάμεσα στα μέτρα περιλαμβάνονται:
1. Καθιέρωση οριζόντιου χαρακτήρα δράσεων στο επίπεδο των Προγραμμάτων Σπουδών που ενισχύουν τη δημιουργική σκέψη. Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται να έχουν σημαντική συμβολή: α) Tο Πρόγραμμα Φιλαναγνωσίας και β) Tο Πρόγραμμα «Δράσεις Ενεργού Πολίτη» που έχει επίκεντρο την ενασχόληση των μαθητών/τριών με σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα.
2. Ενίσχυση σχετικών δράσεων στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων. Ητοι, περαιτέρω προώθηση της θεματικής ενότητας «Δημιουργώ και Καινοτομώ» σε όλες τις τάξεις που εφαρμόζονται τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων.
3. Αξιοποίηση των ψηφιακών μέσων στον σχεδιασμό και την αξιοποίηση δημιουργικών ιδεών και λύσεων ειδικά στα καλλιτεχνικά μαθήματα. (Αυτά που έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από το σχολείο;)
4. Ανάπτυξη Τράπεζας Θεμάτων στη λογική των ερωτήσεων και της φιλοσοφίας της έρευνας PISA.
5. Ενσωμάτωση στους οδηγούς των εκπαιδευτικών όλων των μαθημάτων και ιδιαίτερα στα βασικά αντικείμενα που εξετάζει η έρευνα PISA (κατανόηση κειμένου, μαθηματικά, φυσικές επιστήμες) δραστηριοτήτων όπως είναι η διερεύνηση ανοιχτού τύπου προβλημάτων, η αποτύπωση εναλλακτικών λύσεων και ιδεών, η απάντηση ερωτημάτων του τύπου «τι θα συνέβαινε αν…», «πώς θα αντιμετωπίζατε εσείς…», μεθόδων αξιολόγησης δημιουργικών δραστηριοτήτων κ.ο.κ.
Για την επίτευξη αυτών, προβλέπονται:
A) η ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στην ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των μονάδων, η οποία θα δικαιολογηθεί από την «αλλαγή του συστήματος προσλήψεων σύμφωνα με τις προτάσεις του ΟΟΣΑ» που πρόσφατα ανήγγειλε ο υπουργός Παιδείας.
B) i) εκτεταμένο πρόγραμμα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών και στελεχών της εκπαίδευσης.
ii) αποθετήριο μαθησιακών πόρων και ενδεικτικών σεναρίων μαθήματος διαθέσιμο στους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και όλων των μαθημάτων.
iii) Και μην ξεχνάμε, «ολοκλήρωση της εγκατάστασης 36.000 διαδραστικών πινάκων σε κάθε σχολική αίθουσα από την Ε’ Δημοτικού έως και τη Γ’ Λυκείου εντός του 2024».
Ορισμένες ερωτήσεις:
Α) Γιατί, ακόμη μία φορά, αποφασίζεται κάτι στα γρήγορα και θα εφαρμοστεί αποσπασματικά τη στιγμή που τα βιβλία στα σχολεία είναι ακόμα αυτά που γράφτηκαν το 2003;
Β) Γιατί αυτή η περιβόητη παρέμβαση δεν εντάσσεται στο σπουδαιότερο και κρισιμότερο έργο της αναβάθμισης –επιτέλους– των αναλυτικών προγραμμάτων;
Γ) Γιατί ακόμη μία άκριτη αντιγραφή συστημάτων και οδηγιών που εφαρμόζονται σε εντελώς διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα με άλλη μαθησιακή κουλτούρα; Εχει καμία σχέση η (πάντα στις πρώτες θέσεις του ΟΟΣΑ) Κορέα με την Ελλάδα;
Δ) Πώς μπορεί να φορεθεί ένα εκπαιδευτικό μοντέλο στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα όταν το τελευταίο έχει εντελώς διαφορετικές δομές και χαρακτηριστικά; Μπορεί να αλλάξει με μαγικό ραβδί ή με μια επικοινωνιακή μπαρούφα η πραγματικότητα της άγονης εκπαίδευσης, της «φροντιστηριακής» προετοιμασίας των παιδιών και, το χειρότερο, της φροντιστηριακής λογικής που πλέον χαρακτηρίζει ακόμα και τη θεματοδοσία στις πανελλαδικές; Και, εν τέλει, πώς θα προταθούν τα όποια μέτρα χωρίς να αποτυπωθεί σοβαρά και αντικειμενικά το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα;
Ε) Επιτέλους, πόσα χρόνια ακόμα θα ζητάμε πραγματική ενίσχυση συνολικά του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά θα παίρνουμε ό,τι του φανεί του καθενός αρμοδίου; Για πόσα χρόνια θα κατηγορούμε το εξεταστικό, αλλά θα φοβόμαστε τα χειρότερα που μπορεί να επιφυλάξει η όποια πολιτική διάνοια της στιγμής;
♦ Τη μεθεπόμενη Παρασκευή 28 Ιουνίου θα δούμε τις συνέπειες της πατέντας που θυμήθηκε ξαφνικά, ύστερα από 30 χρόνια, η ΚΕΕ σε μερικά από τα σημαντικότερα μαθήματα, όπως Φυσική, Ιστορία κ.ά. Για πρώτη φορά, μάλιστα, η βαθμολογία στη Φυσική αναμένεται να κονταροχτυπηθεί με άλλα «δημοφιλή» σε αποτυχία μαθήματα, όπως τα Μαθηματικά.
