Το άρθρο 61 μπήκε καμαρωτό στη Βουλή από την κεντρική πόρτα και υπερψηφίστηκε πανηγυρικά. Αργά τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, ως ένα άλλο χολιγουντιανό θρίλερ, αυτό το κατάπτυστο άρθρο άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 74 χρόνια, στολισμένο όμορφα-όμορφα με τον μανδύα των προγραμμάτων του ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ).
Σε αυτά τα προγράμματα που λέτε, θα επιτρέπεται η ένταξη ανέργων ηλικίας 55-67 ετών, για την απασχόλησή τους στον δημόσιο τομέα. Ταυτόχρονα όμως, θα μπορούν να καθορίζονται οι προϋποθέσεις, σύμφωνα με τις οποίες θα παρέχεται το ίδιο δικαίωμα και σε ανέργους ηλικίας άνω των 67 ετών και έως 74 ετών.
Το «περίφημο» άρθρο 61 με τίτλο «Προγράμματα απασχόλησης ανέργων ηλικίας 55 ετών και άνω», που περιλαμβάνεται σε νομοσχέδιο των υπουργείων Εργασίας, Οικονομικών και Εσωτερικών, αφορά τους πάντες. Μας θυμίζει κάτι αυτό; Ίσως το ίδιο νομοσχέδιο του Μακρόν στην κοντινή μας Γαλλία με την αιματηρή εξέγερση την άνοιξη του 2023, πριν λίγους μήνες δηλαδή;
Με τη διαφορά, ότι στην Ελλάδα «πέρασε και δεν ακούμπησε». Μια γρήγορη ματιά στο διαδίκτυο θα το επαληθεύσει και αυτό είναι το χειρότερο και το πιο δυσάρεστο.
Όχι κυρίες και κύριοι, αυτό το άρθρο δεν είναι διευκόλυνση για τους ανέργους, όπως θέλει να λέει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτό το άρθρο:
Αποτελεί ξεκάθαρα την υποχώρηση των κατοχυρωμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.
Αποτελεί την αύξηση των ατόμων που θα υπογράφουν συνταξιοδοτικά ασφαλιστικά προγράμματα σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Αποτελεί την αύξηση των εργατικών ατυχημάτων.
Ποια κόμματα ψήφισαν αυτό το έκτρωμα;
Φυσικά, πρώτη-πρώτη η ΝΔ υπερψήφισε το άρθρο 61 και λογικό, μιας και η ίδια το κατασκεύασε. Δεύτερο έχουμε το «σοσιαλιστικό» ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, το οποίο πολλάκις έχει κατηγορήσει δημοσίως τις αποτρόπαιες τακτικές της ΝΔ ενάντια στα εργασιακά, αλλά όπως φαίνεται, σκέφτηκε να ξαναδώσει μια ακόμα ευκαιρία στη ΝΔ και να σταθεί δίπλα της… ΒΡΑΧΟΣ. Ύστερα, έχουμε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, τους «Σπαρτιάτες» και την Πλεύση Ελευθερίας, οι οποίοι ψήφισαν «παρών»! Μεταξύ μας, ποτέ μου δεν κατανόησα και δεν χώνεψα την έννοια του «παρών», ούτε και θα την καταλάβω ποτέ. Πάντα θα μου έρχεται η εικόνα του Πόντιου Πιλάτου την ώρα που πλένει τα χέρια του, λίγο πριν τη μεγάλη απόφαση.
Το ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, δεν καταψήφισε το άρθρο 61, το άρθρο-καταδίκη για τους εργαζόμενους, που ως κόμμα υποστήριζε (μέχρι τώρα όπως όλα δείχνουν), ότι βρίσκεται στο πλευρό του εργάτη, του υπαλλήλου. Μπορούσε όμως να κάνει και αλλιώς, όταν μόλις πριν λίγες ώρες ο κ. Τσακαλώτος δήλωνε για τον κ. Μητσοτάκη ότι «είναι πολύ εργατικός και δίνει έμφαση στην επικοινωνία, βρίσκοντας ειδικούς που βοηθούν πολύ την καμπάνια του. Επίσης δίνει ιδεολογική μάχη, θέτει ζητήματα ξεκινώντας ακόμα και από απλή αφετηρία. Ας πούμε, μιλάει για τον επιχειρηματία με το casual ντύσιμο και το κοστούμι. Αυτή η αναφορά στον πυρήνα της έχει ιδεολογική βάση».
Από την άλλη, δεν έχω να σχολιάσω πολλά για τη «δυναμική» γυναίκα που θα έκανε άνω κάτω τη Βουλή με το που θα έμπαινε μέσα, κ. Κωνσταντοπούλου. «Παρών» δήλωσε και η ίδια, ήσυχα-ήσυχα, καθισμένη στα έδρανα της Βουλής. Ούτε φώναξε, ως συνήθως, ούτε σήκωσε το χέρι της να μιλήσει, ούτε τίποτα.
Τέλος, το ΚΚΕ, το επαναστατικό, το εργατικό κόμμα, ψήφισε «παρών» σε κάποια άρθρα του νομοσχεδίου, ενώ υπερψήφισε κάποια άλλα. Τι να πεις, τι να σχολιάσεις.
Αλλά τα έχει πει και το ίδιο: Αυτοί είστε!
