Ήξεραν! Υπήρχαν έγκαιρες επιστημονικές διαπιστώσεις και προγνώσεις που, με εκπληκτική ακρίβεια, είχαν διαβλέψει και προειδοποιήσει για την προδιαγεγραμμένη ολική καταστροφή, αν δεν υπάρξει αντιπλημμυρικός σχεδιασμός, αν δεν υλοποιηθούν συγκεκριμένα, υποδεικνυόμενα έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης. Υπήρξε και ο «Ιανός», ηχηρό καμπανάκι αφύπνισης, μόλις τρία χρόνια πριν. Και αδιαφόρησαν. Επέλεξαν να μην κάνουν τίποτε ουσιαστικά. Μάλιστα, πριν λίγες μέρες, στις 31 Αυγούστου, ζήτησαν να απενταχθούν από το περιβόητο Ταμείο Ανάκαμψης αντιπλημμυρικά έργα!
Πρόκειται για μια συνειδητή, εγκληματική πολιτική μιας κυβέρνησης που αδιαφορεί πλήρως και σκανδαλωδώς να διαμορφώσει τους κατάλληλους μηχανισμούς και να πάρει τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη, την αποτροπή και την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, για την προστασία της ζωής, της περιουσίας, της υγείας, της εργασίας των εργατολαϊκών στρωμάτων και του φυσικού περιβάλλοντος. Μιας κυβέρνησης που περιφρονεί βαθιά το λαό και τη χώρα, που ξέρει μόνο να υπηρετεί και να υποκλίνεται στους ισχυρούς, ξένους και ντόπιους. Αυτή και μόνο είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα.
Και αυτή η πραγματικότητα επιβεβαιώθηκε και μετά. Όταν η Θεσσαλία άρχισε να πνίγεται, δίπλα στην εγκληματική έλλειψη κάθε πρόληψης και αποτροπής εμφανίστηκε η εγκληματική αδιαφορία και αδράνεια, η κραυγαλέα διαχειριστική ανεπάρκεια και ανικανότητα της κυβέρνησης και των εμπλεκόμενων φορέων να διασώσουν, να βοηθήσουν, να προστατεύσουν ανθρώπινες ζωές, σπίτια, καλλιέργειες και ζώα, περιουσίες, παραγωγικές μονάδες, υποδομές, τον τόπο ολόκληρο από την τρομακτική καταστροφή. Ο εύφορος κάμπος μετατράπηκε σε μια απέραντη υγρή χωματερή. Οι αβοήθητοι και εγκαταλελειμμένοι κάτοικοί του είναι, τώρα, αντιμέτωποι με μια δραματική ανθρωπιστική, υγειονομική, οικονομική και περιβαλλοντική κρίση. Και το μέγεθος της ανθρώπινης αυτής τραγωδίας σκεπάζεται από ένα βαρύ πέπλο σιωπής.
Μετά την ασύλληπτη τραγωδία των πυρκαγιών, η ανυπολόγιστης έντασης και έκτασης καταστροφή στη Θεσσαλία, σε μια από τις παραγωγικότερες και πολυπληθέστερες περιφέρειες της χώρας, αποτελεί μια ακόμη τραγικότερη εξέλιξη με επιπτώσεις πανελλαδικών και παλλαϊκών διαστάσεων, ένα νέο, ισχυρό πλήγμα στο δοκιμαζόμενο σκληρά, εδώ και δεκατρία χρόνια, λαό και τόπο μας.
Θράσος και κυνισμός
Δυόμισι μόλις μήνες μετά την ισχυρή επικράτηση της ΝΔ στις εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου, η κυβερνητική αλαζονεία της νίκης και του 41%, οι μύθοι περί διαχειριστικής επάρκειας και αποτελεσματικότητας του «επιτελικού κράτους» στις μεγάλες κρίσεις, οι επηρμένες πρωθυπουργικές διακηρύξεις περί «πολυδιάστατου εκσυγχρονισμού» και το πολιτικό κεφάλαιο του Κυρ. Μητσοτάκη κάηκαν στις στάχτες του καλοκαιριού και βούλιαξαν στις λάσπες του Σεπτεμβρίου.
Από το βήμα της ΔΕΘ, ο κρυπτόμενος επί πολλές ημέρες Κυρ. Μητσοτάκης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο αποποίησης ευθυνών. Ισχυρίστηκε, για άλλη μια φορά, πως αποκλειστικά υπεύθυνη και αιτία όλων των δεινών είναι η κλιματική αλλαγή… Με απύθμενο θράσος, μάλιστα, διαβεβαίωσε πως «λειτούργησε το επιτελικό κράτος»! Και προετοίμασε το έδαφος για την υποχρεωτική ασφάλιση κατοικιών και επιχειρήσεων έναντι κινδύνων από φυσικές καταστροφές – ένα νέο χαράτσι για τη λαϊκή οικογένεια, ένα νέο προκλητικό δώρο στις ασφαλιστικές εταιρείες και τράπεζες. Μια επιπλέον κυνική ομολογία ότι, και στις μελλοντικές καταστροφές, το κράτος θα είναι απόν και η προστασία της λαϊκής κατοικίας είναι και θα είναι ζήτημα ατομικής ευθύνης. Με την αμερικανική εμπειρία ασφάλισης να επιβεβαιώνει πως μια τέτοια εξέλιξη θα είναι μια τεράστια αρπαχτή των ασφαλιστικών εταιρειών χωρίς αντίκρισμα για την προστασία της λαϊκής περιουσίας.
Η σκηνοθεσία αυτής της παραπλανητικής πραγματικότητας, για την τάχα αποτελεσματικότητα του κυβερνητικού μηχανισμού, που προβλήθηκε από τον κυβερνητικό προπαγανδιστικό μηχανισμό και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με την τραγική πραγματικότητα που βιώνουν οι πλημμυροπαθείς και τα εργατολαϊκά στρώματα.
Τα όποια κυβερνητικά μέτρα, οι αποζημιώσεις, τα επιδόματα, οι παροχές είναι σταγόνα στον ωκεανό των κατεστραμμένων περιουσιών και ζωών. Η δυσφορία και η οργή διαπερνούν το σώμα της ελληνικής κοινωνίας.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
