«Η προσπάθεια που γίνεται να βγουν οι Έλληνες αγρότες στους δρόμους είναι υποκινούμενη». Αυτό δήλωσε από το Βερολίνο ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων-ΥΠΑΑΤ, Λευτέρης Αυγενάκης, ύστερα από το τέλος της 16ης Διάσκεψης Υπουργών Γεωργίας στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Φόρουμ για τα Τρόφιμα και τη Γεωργία. Μάλλον βοήθησε το γεγονός πως βρέθηκε στη γερμανική πρωτεύουσα, εκεί που παρέλασαν κατά χιλιάδες Γερμανοί αγρότες με τα τρακτέρ τους. Βοήθησε και η αναστάτωση στους κόλπους των αγροτών στη χώρα, που ζεσταίνουν τις μηχανές των δικών τους μηχανημάτων. Δεν αρκέστηκε μόνο σ’ αυτήν τη δήλωση αλλά κάλεσε τους πάντες να εξετάσουν την κομματική προέλευση όσων επιδίδονται στην προσπάθεια αυτή. Με υπέρμετρη δόση κυβερνητικής αλαζονείας, για να αφαιρέσει τη δυνατότητα σε όσους σκεφτούν πονηρά επιχειρώντας συγκρίσεις ανάμεσα σε Γερμανούς και Έλληνες αγρότες, αποστόμωσε όσους τόλμησαν να του απευθύνουν ερωτήματα λέγοντας πως η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη καλύψει τους αγρότες και τους έχει δώσει όσα διεκδικούν οι Γερμανοί!
Παρασάγγες μπροστά η κυβέρνηση ΝΔ- Μητσοτάκη και το εγχώριο ΥΠΑΑΤ, έτη φωτός μακρύτερα οι Έλληνες αγρότες συγκριτικά με τους Γερμανούς συναδέλφους τους! Τι απομένει λοιπόν ως συμπέρασμα έπειτα από τα παραπάνω; Μα τι άλλο; Οι αγρότες στην Ελλάδα είναι ή εκτός πραγματικότητας εφόσον δεν αντιλαμβάνονται τον παράδεισο που ζουν- όμορφος τρόπος για να μη χαρακτηρίσεις κάποιον τρελό ή αγνώμονα- ή υποκινούμενοι και κομματικά εγκάθετοι. Τάδε έφη Αυγενάκης, προτού στρέψει την προσοχή του στην καταπολέμηση και την πάταξη νοθειών στην αγορά γάλακτος, για να αποδείξει και με αυτόν τον τρόπο πόσο σημαντικό έργο παράγει η κυβέρνηση και αυτός προσωπικά.
Είμαστε αναγκασμένοι ως στήλη- δίχως αλήθεια να το επιθυμούμε και καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια- να συμφωνήσουμε σε ένα σημείο με όσα ο ΥΠΑΑΤ δήλωσε από τη Γερμανία. Συμφωνούμε πράγματι πως οι αγροτικές κινητοποιήσεις ανά τη χώρα είναι υποκινούμενες. Τις κινητοποιήσεις των αγροτών υποκινούν οι αντιαγροτικές πολιτικές της Ε.Ε. και της ΚΑΠ, που εφαρμόζονται επί δεκαετίες από όλες τις κυβερνήσεις, πληγώνοντας βαθιά τον πρωτογενή τομέα, τον λαό και τη χώρα. Η φτωχή αγροτιά της χώρας βρίσκεται επί δεκαετίες πιασμένη στο δόκανο αυτών των πολιτικών, που το μόνο που της έχουν προσφέρει είναι φτώχεια, εξαθλίωση, καθημερινή απόγνωση και αγωνία, ξεκλήρισμα. Χιλιάδες τα αγροτικά σπίτια που έκλεισαν εξαιτίας αυτών των πολιτικών. Δεκάδες και εκατοντάδες τα άλυτα προβλήματα, που φορτώνει καθημερινά στις πλάτες της η πρόσδεση στην ιμπεριαλιστική Ε.Ε. και την ΚΑΠ. Δεκάδες και εκατοντάδες οι φορές που οι αγρότες υποκινήθηκαν και βγήκαν στους δρόμους γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους .
Τον φτωχό αγρότη υποκινεί η φτώχεια, που σαν φάντασμα πλανιέται πάνω από το μικρό νοικοκυριό του, πάνω από τη ζωή του. Τον υποκινεί η αναμονή της πληρωμής του κόπου του, που αργεί να έρθει για μήνες. Τον υποκινεί η παντελής έλλειψη εγγύησης και ασφάλειας πως, αν κάποια στιγμή πληρωθεί επιτέλους τα χρωστούμενα, θα πάρει αρκετά για να επιζήσει αυτός κι η οικογένειά του. Τον υποκινεί η γνώση και η εμπειρία πως κάτι τέτοιο δε συνέβη κι ούτε πρόκειται να συμβεί και φέτος. Τον υποκινεί η γνώση και η εμπειρία πως είναι μόνος κι απροστάτευτος απέναντι σε καταστροφές, που οι κυβερνώντες βαφτίζουν εύκολα «φυσικές» και «θεομηνίες». Κι ας μην έχουν λάβει κανένα απολύτως μέτρο για να αποφευχθούν ή έστω να μειωθούν οι τραγικές συνέπειές τους. Τον φτωχό αγρότη υποκινεί ο πάγος, το χαλάζι, η πλημμύρα, η ακαρπία, ο δάκος κι ο περονόσπορος που δεν αποζημιώνονται από τον ΕΛΓΑ στο 100% της ζημίας που προξενούν αλλά κατά το δοκούν κι όταν για πολιτικάντικους λόγους κι αιτίες ανοίξει, με το σταγονόμετρο, η ροή των «αποζημιώσεων» από τη φιλεύσπλαχνη κυβέρνηση. Τον υποκινεί και το ενδεχόμενο δημιουργίας του «νέου» ΕΛΓΑ που υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια, όμως αυτός γνωρίζει καλά από τη συσσωρευμένη επί χρόνια πείρα του πως θα σημάνει μία από τα ίδια και με υψηλότερες εισφορές. Τον φτωχό αγρότη υποκινούν οι απειλές των παρόχων ηλεκτρικού ρεύματος ότι θα διακόψουν το ρεύμα … σε πλημμυροπαθείς. Τον υποκινεί η ακριβή ενέργεια, τα ακριβά καύσιμα, η ακρίβεια που μπαίνει από κάθε παράθυρο, πόρτα και χαραμάδα του σπιτιού του. Τον υποκινεί η γνώση πως ο τόπος αυτός είναι ευλογημένος και σε διαφορετικές κοινωνικές συνθήκες θα κάρπιζε και θα τάιζε τον λαό του και τον ίδιο. Τον υποκινεί η μνήμη χωραφιών που ήταν κάποτε καλλιεργημένα και στη θέση τους η Ε.Ε. και η ΚΑΠ σώριασε αποκαΐδια, σημάδια ενός πολέμου χωρίς βόμβες αλλά με χιλιάδες θύματα. Τον υποκινεί ο κίνδυνος να εγκαταλείψει το σπίτι του, το χωράφι του, το χωριό του, να ξεκληριστεί. Τον υποκινεί η τεράστια φτώχεια που πλανιέται πάνω από αυτόν κι απ’ όλον τον λαό μας.
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την αγροτιά, το φάντασμα της φτώχειας. Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τον πρωτογενή τομέα, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, και τον κατατρώει. Οι αγρότες, οι φτωχοί αγρότες του καθημερινού μόχθου, πρέπει να κοιτάξουν το τέρας κατάματα. Να το αντιμετωπίσουν για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους. Δίχως αυταπάτες προς όσους τους εμπαίζουν, τους εκμεταλλεύονται, τους χτυπούν πατρικά την πλάτη, ενώ την ίδια ώρα τους καταδικάζουν σε λειψή ζωή. Ο μόνος δρόμος που ανοίγεται μπροστά τους είναι ο δρόμος της συσπείρωσης, του μαζικού αγώνα. Είναι ο μόνος δρόμος. Για να γκρεμίσουν το τέρας και να ανοίξουν τον δρόμο για μια άλλη ζωή.
Ματιές… από τη Βόρεια Ελλάδα
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
