Η εικόνα της απόλυτης κυριαρχίας της Ν.Δ., που διαμόρφωσε το αποτέλεσμα της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης και συντηρεί έκτοτε η δημοσκοπική έρευνα, αρχίζει να ξεθωριάζει.
Αυτό δεν σημαίνει, προφανώς, αστραπιαία μείωση της επιρροής τού κυβερνώντος κόμματος. Άλλωστε μια τέτοια διαδικασία (πολιτικής φθοράς) είναι κατά κανόνα μακρόσυρτη και εξαρτάται από πολλούς οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς καταλύτες, οι οποίοι μπορούν να επισπεύσουν ή να επιβραδύνουν τη φθορά που εκ των πραγμάτων συνεπάγονται οι κυβερνητικές ευθύνες, επιλογές και αποφάσεις.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη βρίσκεται (ώς έναν βαθμό επέλεξε να βρεθεί) αντιμέτωπη με τρία μέτωπα που, όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα, θα σκιάσουν την ηγεμονική της εικόνα και θα διαταράξουν τη συνοχή του πολιτικού αφηγήματος που προβάλλει:
· Οι κινητοποιήσεις των αγροτών περιγράφουν ένα πρόβλημα του οποίου το βάθος και το εύρος αδυνατεί να διαχειριστεί και να υπερβεί η οποιαδήποτε κυβέρνηση χώρας – μέλους της Ε.Ε. Οι επιλογές που έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες για την Κοινή Αγροτική Πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση επιστρέφουν ως πολιτικό κόστος για τις σημερινές κυβερνήσεις (και την ελληνική) των χωρών – μελών της.
· Οι δυναμικές αντιδράσεις των φοιτητών και οι εμπεριστατωμένες διαφωνίες που διατυπώνει μεγάλο τμήμα των πανεπιστημιακών δασκάλων για τη νομοθέτηση της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων συνεπάγεται τη διάχυση της κοινωνικής δυσαρέσκειας και του πολιτικού κόστους που θα χρειαστεί να καταβάλει η κυβέρνηση για να περάσει το περί ου ο λόγος νομοσχέδιο.
· Το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών που έφερε στη Βουλή για ψήφιση η κυβέρνηση, αν και της «φιλοτεχνεί» μια κεντρο-εκσυγχρονιστική εικόνα, τη φέρνει ωστόσο την ίδια ώρα αντιμέτωπη με τα σκοτεινά ακροδεξιά αντανακλαστικά πολλών βουλευτών και ψηφοφόρων της.
Με δεδομένους τους τρέχοντες πολιτικούς συσχετισμούς (ανυπαρξία εναλλακτικής ρεαλιστικής πρότασης εξουσίας) η κυβερνητική πλειοψηφία προφανώς δεν κινδυνεύει. Για αυτό άλλωστε ο πρωθυπουργός επέλεξε να δώσει τώρα, στην αρχή της δεύτερης θητείας του, αυτές τις μάχες.
Πρόκειται, ωστόσο, για μάχες που ακόμη κι αν κερδηθούν, όπως είναι το πιθανότερο, θα «τσαλακώσουν» την εικόνα της απόλυτης κυριαρχίας και παντοκρατορίας της Ν.Δ. στο πολιτικό σκηνικό.
