Για άλλη μια χρονιά ο λαός μας βρίσκεται ανυπεράσπιστος στο έλεος των πυρκαγιών το καλοκαίρι. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα της -παντελώς αθωράκιστης- ελληνικής επικράτειας μετατρέπονται σε κρανίου τόπο, με τον πύρινο εφιάλτη να μετατρέπει σε στάχτη το βιος και την περιουσία του λαού. Η κυβέρνηση της Δεξιάς επιδίδεται για άλλη μια φορά σε ασκήσεις επικοινωνιακής διαχείρισης του ολέθρου. Με την κάλυψη των κυρίαρχων-αργυρώνητων ΜΜΕ πασχίζει άκομψα να βγάλει τον εαυτό της από το κάδρο των ευθυνών, μετατρέποντας το μαύρο σε άσπρο. Επιδιώκει έτσι, με όχημα την «ατομική ευθύνη», να καταστήσει τους πολίτες συνένοχους της εγκληματικής της πολιτικής. Αφετέρου, με περίσσεια αυτοθαυμασμού παριστάνει ούτε λίγο ούτε πολύ τον ευεργέτη του ελληνικού λαού που τάχα δίνει «αποτελεσματικές λύσεις» στα προβλήματά του.
Όσο όμως κι αν επαίρονται οι «γαλάζιοι άριστοι», προεξάρχοντος του Μητσοτάκη, για την αρτιότητα του κρατικού μηχανισμού, το επιτελικό μπάχαλο και η επιλεκτική αδιαφορία και ανικανότητα του κυβερνητικού σαπιοκάραβου για την προστασία της εργασίας, της ζωής και της περιουσίας του λαού, δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από την επίκληση της κλιματικής αλλαγής και των ακραίων καιρικών φαινομένων. Για άλλη μια χρονιά γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Ο πραγματικός ένοχος για την τεράστια οικολογική καταστροφή και τις απώλειες ακόμα και σε ανθρώπινες ζωές, είναι η διαχρονική αντιλαϊκή πολιτική υπό (και μη) χρηματοδότησης-εγκατάλειψης-απαξίωσης των στοιχειωδών υποδομών δασοπροστασίας-δασοπυρόσβεσης και γενικότερα πάσης φύσεως πολιτικής προστασίας. Αδιάψευστο μάρτυρα προς επίρρωση των παραπάνω αποτελούν οι τραγελαφικές καταστάσεις στα πύρινα μέτωπα των τελευταίων ημερών. Έτσι, στο Καραμανδάνειο της Πάτρας, το σύστημα πυρόσβεσης των εξωτερικών χώρων του νοσοκομείου έμεινε ουσιαστικά εκτός λειτουργίας, περιμένοντας την -κατόπιν εορτής- άφιξη των υποσυντηρημένων και υποστελεχωμένων οχημάτων της πυροσβεστικής.
Μάλιστα η εκκένωση του νοσοκομείου οργανώθηκε υποδειγματικά από τους εργαζομένους στον χώρο, κουρελιάζοντας τα φληναφήματα Γεωργιάδη περί «άμεσων αντανακλαστικών» της κυβέρνησης που προνόησε τάχα ώρες πριν να διατάξει ώστε να γίνει «αυτό το μικρό θαύμα». Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της πυρκαγιάς που απείλησε το θεραπευτήριο «Μέριμνα», όπου οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε απεργία καθώς παραμένουν απλήρωτοι επί δυόμισι μήνες. Από την άλλη πλευρά ως καταπέλτης για το παντελώς ασυντόνιστο και επιλεκτικά αθωράκιστο επιτελικό κράτος των γαλάζιων αρίστων ορθώνεται η καταγγελία του δημάρχου Βέλου-Βόχας ότι «δεν υπάρχει σταγόνα νερού» για την κατάσβεση της φωτιάς στη Στιμάγκα Κορινθίας. Την ίδια στιγμή η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» αφήνει ελεύθερους τους ακροδεξιούς-αυτόκλητους σερίφηδες στον Έβρο που βασάνισαν πέρυσι τον Αύγουστο τους μετανάστες εγκαλώντας τους όπως και κεντρικά κυβερνητικά στελέχη ως υπεύθυνους για τη μεγαλύτερη πυρκαγιά στην Ευρώπη. Το παζλ της εμπρηστικής κυβερνητικής πολιτικής που μας καίει τα καλοκαίρια συμπληρώνεται από το γεγονός ότι στη βιομηχανική περιοχή του Ασπρόπυργου μόνο φέτος τον Ιούνη έχουν ξεσπάσει 133(!) πυρκαγιές.
Και αν κάθε χρόνο καιγόμαστε τα καλοκαίρια, αντίστοιχες εικόνες βιβλικής καταστροφής λαμβάνουν χώρα το φθινόπωρο με τις πλημμύρες και τον χειμώνα με τον χιονιά. Η «κανονικότητα» της μετατροπής μιας χώρας και ενός λαού σε έρμαιο στο έλεος των πυρκαγιών, των πλημμυρών και των «ακραίων καιρικών φαινομένων» δε συνιστά ελληνικό παρά καθολικό φαινόμενο στις χώρες της «ανεπτυγμένης Εσπερίας». «Εγγύηση» για τις μνημειώδεις καταστροφές σε έμψυχες και άψυχες παραγωγικές δυνάμεις σε ανατολή και δύση αποτελεί η ακραία νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή πολιτική της κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους, που απογειώνεται στη χώρα μας από τη Δεξιά του Μητσοτάκη. Η πολιτική αυτή στο όνομα της ψευδεπίγραφης ανάπτυξης και της δημοσιονομικής πειθαρχίας βαπτίζει «ελλειμματικές και αντιαναπτυξιακές» τις δαπάνες για τις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες (υγεία, παιδεία, πρόνοια).
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
