Σε συγκεκριμένο Γυμνάσιο σε νησί του Αργοσαρωνικού με πολλά κενά, το εκπαιδευτικό – 4 - 5 εκπαιδευτικοί όλοι κι όλοι- έχει ξεπεράσει τα όρια της εξουθένωσης. Οι ελάχιστοι εκπαιδευτικοί έχουν φορτωθεί με 5 ώρες υπερωρία με τη βούλα της Κεραμέως και της κυβέρνησης και τις ευλογίες του ΔΔΕ κάτω από τα χειροκροτήματα της δημοτικής αρχής.
Οδηγούν τους εκπαιδευτικούς, που έχουν επιφορτιστεί τα πάντα μέσα στο σχολείο, στην εξουθένωση (συνεχόμενα 5ωρα και 6 ωρα, ταυτόχρονα με εφημερίες και διοικητικές εργασίες)! Χωρίς ανάσα, από την πρώτη ώρα, μέχρι το τέλος του ωραρίου!
Δε φτάνουν μόνο αυτά, αλλά τους στερούν και βασικά εργασιακά δικαιώματα. Εκπαιδευτικός – λάστιχο με υπερωρίες και τεράστιο φόρτο εργασίας ζήτησε μια μέρα κανονικής άδειας που δικαιούται και μάλιστα για σοβαρούς λόγους και η Διεύθυνση του σχολείου λειτουργώντας ως δερβέναγας (ή ντερβέναγας ή ντερβεναγάς είναι τουρκική λέξη σύνθετη εκ των περσικού "ντερμπέντ" (= δίοδος, πέρασμα) και "Αγάς" (= αρχηγός - τοπάρχης) που σημαίνει τον επιτετραμένο αρχηγό φρουράς διάβασης ή περάσματος) δεν την ενέκρινε! «Δεν κρίνω σοβαρό τον λόγο και δεν στη χοργώ» ήταν η απάντηση. Ήθελε να μάθει αναλυτικά και τον λόγο που η εκαπιδευτικός ζητούσε άδεια. Κανονικό “Big brother”. Έχω τον έλεγχο των πιο κρυφών κυττάρων σου … που λέει και το άσμα. Και βέβαια στην προφορική αιτιολόγηση της απόρριψης της άδειας ειπώθηκαν και διάφορα: «Γιατί ανακάτεψες την ΕΛΜΕ». Ανακάτεμα θεωρούν οι αξιωματούχοι του αυταρχικού ιεραρχικού και κομματικοποιημένου μηχανισμού της εκπαίδευσης το στοιχειώδες καθήκον και υποχρέωση των εκπαιδευτικών να απευθύνονται στο σωματείο τους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στον χώρο εργασίας.
Ασφαλώς η εικόνα δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο σχολείο. Είναι μια εικόνα που διαμορφώνεται από την εκπαιδευτική πολιτική των ελάχιστων διορισμών της υποχρηματοδότησης και της απαξίωσης του δημόσιου σχολείου. Μια πολιτική που φορτώνει τα βάρη της κρίσης του σχολείου στους εκπαιδευτικούς. Με τον διοικητικό μηχανισμό να θεωρεί ότι είναι «λύση» οι υποχρεωτικές υπερωρίες, χωρίς να νοιάζονται για τις συνθήκες διδασκαλίας από εξουθενωμένους (από τις υπερωρίες και ένα σωρό γραφειοκρατικές διαδικασίες) και «γυρολόγους» εκπαιδευτικούς και για τις επιπτώσεις στη μόρφωση των μαθητών. Η τυπική πλευρά της «κάλυψης των κενών» τους ενδιαφέρει και τίποτα παραπάνω. Και γενικότερα με προκλητικό τρόπο για τα κενά, τις ελλείψεις και τις παθογένειες του σχολείου φταίνε οι εκπαιδευτικοί!
