Στο γνωστό μας μακρινό-πολύ μακρινό νησί (0 μοίρες γεωγραφικό μήκος και 90 μοίρες βόρειο πλάτος) έριξε τις προάλλες ο καλός Θεός μια νεροποντή που πολύ την ευχαριστήθηκαν η γη και οι γεωτρήσεις.
Καθόλου δεν την ευχαριστήθηκαν όσοι επαγγελματίες και κάτοικοι του μακρινού-πολύ μακρινού νησιού κινούνταν στους δρόμους με αυτοκίνητα κάθε είδους. Μπλοκαρίσματα παντού και κυκλοφοριακή ροή σημειωτόν (κυριολεκτικά) με όλα τα παρεπόμενα. Και αφού πέρασε η μπόρα και μαζί και η μπόρα των συνεπειών, άρχισαν οι επισημάνσεις και οι διαμαρτυρίες οι οποίες με όσα καθημερινά συμβαίνουν στο μακρινό-πολύ μακρινό νησί είναι και αυτές καθημερινές μια και ο Κυβερνήτης είναι της σχολής «l’ etat c’ est moi» και λογαριάζει μόνο όσους ταιριάζουν με το χνώτο του.
Μετά λοιπόν τη μπόρα να πάλι οι τουριστικοί φορείς του μακρινού-πολύ μακρινού που τα έβαλαν με τη Τροχαία που δεν έκανε τα … δεόντα. Και η μεν κατάσταση στο μακρινό-πολύ μακρινό νησί εκείνη την ημέρα ήταν μαύρο χάλι, αλλά όπως μας πληροφορούν από το μακρινό-πολύ μακρινό νησί, κάπου η διαμαρτυρία μπάζει!
Ξενοδοχεία και πράκτορες είπαν, λόγω καιρού, να φέρουν όλους τους πελάτες τους στην πρωτεύουσα του μακρινού-πολύ μακρινού νησιού. Βάλτε λοιπόν τις δεκάδες τουριστικών λεωφορείων που εισέβαλαν στο κέντρο, βάλτε και τις εκατοντάδες (μήπως χιλιάδες;) ενοικιαζομένων αυτοκινήτων, βάλτε και τα αυτοκίνητα των κατοίκων που κινήθηκαν όχι για καφέ όπως έμμεσα είπαν μερικοί αλλά για τις δουλειές τους και αμέσως έχετε την εξήγηση του μπάχαλου. Και επισημαίνει ο φίλος ανταποκριτής από το μακρινό-πολύ μακρινό νησί, σοβαρολογούν μερικοί ότι φταίει η Τροχαία;
Εξάλλου η συγγραφική ομάδα της διαμαρτυρίας φαίνεται ότι δεν είχε επικοινωνία με το διοικητή της Τροχαίας του μακρινού-πολύ μακρινού νησιού, αλλά έτσι για το ρισπέτο απειλεί προληπτικά μια κι έξω ότι θα αναγκαστεί να απευθυνθεί στον ίδιο το μινίστρο. Φόβος και τρόμος δηλαδή επικρατεί στο μακρινό-πολύ μακρινό νησί.
Όμως η συγγραφική ομάδα παρέκαμψε ένα βασικό παράγοντα, το σοφό Κυβερνήτη του μακρινού–πολύ μακρινού νησιού. Ξέχασαν τις κατά καιρούς δηλώσεις του ότι η Αστυνομία του μακρινού-πολύ μακρινού νησιού συνεργάζεται στενά με τον Κυβερνήτη και τους δικούς του και κάνει ότι ζητά ο Κυβερνήτης. Γιατί δε ρώταγαν και τον Κυβερνήτη τι έκανε για να μη δημιουργηθεί το χάος που δημιουργήθηκε στο μακρινό-πολύ μακρινό νησί;
Και ενώ γίνεται αυτός ο χαμός, ο Κυβερνήτης του μακρινού-πολύ μακρινού νησιού κάνει ρελάνς με «σύσκεψη» για την πρόσβαση των αυτοκινήτων έκτακτης ανάγκης στην πρωτεύουσα του μακρινού-πολύ μακρινού νησιού. Κάλεσε πυροσβέστες και αστυνόμους αλλά όχι άνθρωπους από την υπηρεσία με τις αμπουλάντζες και κατοίκους. Τη φιγούρα μας τη κάνουμε με τους δύο, σου λέει. Τι να κάνει η άλλη υπηρεσία και να μας βάλει, α τύχει, τίποτα δύσκολα, σου ξαναλέει.
Δεν κάλεσε κάτοικους ενώ, α θέλει ο Θέος, η σύσκεψη αφορούσε αυτούς. Όμως το θέμα δεν είναι η ουσία αλλά η φιγούρα και αυτή είναι εύκολο να γίνει. Τώρα ποιοι τη χάφτουνε δε ξέρουμε αλλά οι κάτοικοι της πρωτεύουσας του μακρινού-πολύ μακρινού νησιού έχουνε γίνει τούρμπο με το Κυβερνήτη τους που αδιαφορεί για τα προβλήματά τους και κάθε λίγο βγαίνει και λέει πόσο ωραία τα κάνει όλα και τους χαρίζει το χαμόγελό του ενώ οι κάμερες τον παίρνουν πάντα υπό γωνία.
Αυτά και άλλα πολλά ωραία και τρανά συμβαίνουν σε βόρειο πλάτος 90 μοιρών, δηλαδή 52 μοίρες βορειότερα.
Προς το παρόν, τονίζουμε για μία ακόμα φορά ότι κάθε ομοιότητα των παραπάνω καταστάσεων με πιθανές γνωστές μας, είναι τελείως συμπτωματική και οποιοσδήποτε πιστεύει περί του αντιθέτου δέον όπως θεωρηθεί κατακριτέος και ουτιδανός.
ΠΗΓΗ: Στη χώρα των Φαιάκων
