Μπροστά στην επίσκεψη Μητσοτάκη στην Άγκυρα, οι δυο πλευρές διακήρυξαν την πίστη τους στη διπλωματία και τον διάλογο, όμως ταυτόχρονα τα «ήρεμα νερά» διαταράσσονται.
Σε πρόσφατες δηλώσεις του ο Ερντογάν διαβεβαίωσε: «Εμείς προσπαθούμε να αυξήσουμε τους φίλους μας. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα που δεν μπορούμε να λύσουμε με τις χώρες της περιοχής μας. Δεν υπάρχει πόρτα που δεν μπορεί να ανοίξει ο διάλογος και οι διαπραγματεύσεις. Αρκεί να υπάρξει προσέγγιση με καλή πρόθεση και να δοθεί ευκαιρία στη διπλωματία. Η συνέχεια σίγουρα θα έρθει με λίγη προσπάθεια και λίγη θυσία». Η Τουρκία παριστάνοντας τη διαλλακτική, επιδιώκει να κατοχυρώσει την ενίσχυση του οπλοστασίου της από τη Δύση (πχ F16, υποβρύχια κλπ) και να ενισχύσει τους δεσμούς της με την Ευρώπη. Ωστόσο καμιά από τις επεκτατικές της διεκδικήσεις σε Ανατολή και Δύση δεν απεμπολεί και η αναφορά της σε «λίγη θυσία» αφορά πάντα τους γείτονες.

Ειδικά για τις προς Δυσμάς τουρκικές φιλοδοξίες, μετά τις εξαγγελίες της ελληνικής κυβέρνησης για τα θαλάσσια πάρκα στο Αιγαίο που ξεσήκωσαν τις τουρκικές αντιδράσεις, ακολούθησε η ένταξη στη διδακτέα ύλη από την επόμενη σχολική χρονιά της θεωρίας της «Γαλάζιας Πατρίδας». Στη νέα διδακτέα ύλη οι χάρτες και το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» θα διδάσκονται στο μάθημα της Γεωγραφίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι αναθεωρητικές επιδιώξεις της Άγκυρας έχουν χρονικό βάθος. Διαμορφώνουν σοβινιστικό φρόνημα στις μελλοντικές γενιές. Γαλουχούν, και με τη «σφραγίδα» του υπουργείου Παιδείας, τη νέα γενιά με το δηλητήριο του εθνικισμού καλλιεργώντας έτσι εχθρικό κλίμα ανάμεσα στις δυο χώρες.

Στην ίδια κατεύθυνση αλλά με θρησκευτικό υπόβαθρο, εντάσσεται και η μετατροπή σε τζαμί της βυζαντινής Μονής της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη. Η Αθήνα αντέδρασε στο γεγονός αναφέροντας ότι πρόκειται για πρόκληση προς «τη διεθνή κοινότητα καθώς αλλοιώνει και προσβάλλει τον χαρακτήρα της ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO ανήκον στην ανθρωπότητα», προσβλέποντας μάταια για μια ακόμα φορά στην επέμβαση των πατρώνων της.

Τη σκυτάλη πήρε ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών, Φιντάν, ο οποίος μιλώντας στη 15η Σύνοδο Κορυφής του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (ΟΙC) στη Μπαντζούλ, την πρωτεύουσα της Γκάμπια, αναφέρθηκε στην «άδικη απομόνωση» της λεγόμενης Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ) αλλά και στη δεινή κατάσταση των Τούρκων στη Δυτική Θράκη, των Ουιγούρων στην Κίνα και των Τατάρων της Κριμαίας και κάλεσε όλες τις μουσουλμανικές χώρες να δράσουν από κοινού για τα θέματα αυτά. Επιδιώκοντας έτσι να εδραιώσει τον ρόλο της Τουρκίας σαν ρυθμιστικό παράγοντα σε περιοχές κρίσιμου ενδιαφέροντος Ρωσίας και Κίνας.

Χαρακτηριστική είναι επίσης η ευθυγράμμιση του τουρκικού τύπου, που αποτυπώνει και την ενιαία αντίληψη κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στα νεοοθωμανικά οράματα. Στα πλαίσια αυτά η επίσκεψη του υπουργού Άμυνας, Δένδια, το Πάσχα σε νησιά του Αιγαίου θεωρήθηκε πρόκληση, αφού σύμφωνα με την τουρκική θεώρηση αυτά οφείλουν να είναι αποστρατιωτικοποιημένα και με αμφισβητούμενη κυριαρχία.
Ο Μητσοτάκης ξεπερνά αυτές τις προκλήσεις εμμένοντας στην προσήλωσή του στον διατεταγμένο διάλογο με την προσχηματική επωδό «δεν είμαστε αφελείς», μόνο και μόνο για να καλύψει την υποταγή του στα κελεύσματα των «προστατών» του, Αμερικάνων και Γερμανών. Ωστόσο αποτελεί προσβολή η εγκατάλειψη της Κύπρου από την ελληνοτουρκική ατζέντα, καθώς το Κυπριακό αποτελεί θεμελιώδη παράμετρο των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Στα πλαίσια επώδυνων εξελίξεων διευρύνεται το ρήγμα στη «γαλάζια παράταξη». Ο Σαμαράς μετά τη γνωστή αναφορά του ότι δεν συνομιλεί με ληστές επανήλθε. Μιλώντας σε παρουσίαση βιβλίου, και φωτογραφίζοντας την κυβέρνηση Μητσοτάκη, έκανε λόγο για «επαγγελματίες κατευναστές στην Αθήνα, που ισχυρίζονται ότι τα ελληνοτουρκικά ζητήματα που εγείρει η Τουρκία δεν διευθετούνται λόγω Κυπριακού. Κι ότι επομένως πρέπει να προχωρήσουμε χωρίς την Κύπρο». Επίσης στην τοποθέτησή του στράφηκε και κατά της Ν. Μπακογιάννη σαν εισηγήτριας της Έκθεσης για την ένταξη του Κοσόβου στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Ο Σαμαράς ανάφερε ότι «τα όσα ανήκουστα συνέβησαν πρόσφατα με το ψήφισμα για το Κόσοβο δεν εκφράζουν την Ελλάδα και τον Ελληνισμό! Και θα ήταν πιο σημαντικό να ασχοληθούμε με τα 50 χρόνια αντί να εμπλέκουμε τον Ελληνισμό σε μονοπάτια επικίνδυνα, όπως με το ψήφισμα για το Κόσοβο…», αναφερόμενος στις συνέπειες σε βάρος της Κύπρου και την πενηντάχρονη τουρκική κατοχή.

Τα προβλήματα και τα μουρμουρητά στο κυβερνητικό κόμμα αναπαράχθηκαν και με την κατά τα άλλα περίεργη επίσκεψη του Ε. Ράμα, ο οποίος δεν συναντήθηκε με κανέναν κυβερνητικό αξιωματούχο αλλά μίλησε (την παραμονή της συνάντησης Μητσοτάκη με τον Εργντογάν) σε αλβανικής καταγωγής κατοίκους της Ελλάδας. Ενώ παράλληλα διακινούνται διάφορα σενάρια για το πώς θα αναπληρωθούν οι έδρες του κόμματος των «Σπαρτιατών», που κηρύχθηκαν έκπτωτοι…

πηγή: Λαϊκός Δρόμος