Βρίθουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από εκφράσεις αγανάκτησης, ειρωνείες & κατάρες για τα θέματα Φυσικής στις Πανελλαδικές. Πολλοί/λές ξιφουλκούν ενάντια στην επιτροπή θεμάτων, την κυβέρνηση, το σύστημα γενικά, τις πανελλαδικές εξετάσεις, των καθηγητών, περί δικαίων & αδίκων...
Το γεγονός: τα 4 θέματα καταλαμβάνουν χώρο 8 σελίδων με υποερωτήματα σε κάθε υποερώτημα, το επίπεδο δυσκολίας είναι πολύ υψηλό σε 3 από τα 4, ενώ η επίλυσή τους από έμπειρο καθηγητή/τρια Φυσικής να απαιτεί πολύ χρόνο
Η κριτική: είναι δύσκολο να ιεραρχηθούν τα ατοπήματα. Αναλγησία θεματοδοτών, συναισθηματική & σωματική εξάντληση υποψηφίων, πλήθος ερωτημάτων συνδυαστικά με απαίτηση γνώσεων τελειόφοιτου Α.Ε.Ι, κ.α. Σπάνια όμως γίνεται αναφορά στη βασική πλευρά, στο αίτιο των προαναφερθέντων.
Αφύσικα θέματα;
Φυσική Υπέρ Πάντων: η Φυσική δεν αποτελεί “καθαγιασμένο αντικείμενο”, “μάθημα των μαθημάτων”, “αλήθεια έναντι του σκοταδισμού & της θρησκοληψίας”. Ο τρόπος διδασκαλίας, το περιεχόμενο, ο αντικειμενικός πυρήνας γνώσης που περιλαμβάνει & ο υποκειμενικός τρόπος μετάδοσής του, ορίζονται από τις κοινωνικές δυνάμεις που ελέγχουν τα μέσα παραγωγής, τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Η παραδοχή της διαπίστωσης τούτης είναι δύσκολη για τον κλάδο καθώς, εκτός των άλλων, θέτει στο προοδευτικό τμήμα του καθήκοντα που σε αυτή τη φάση δυσκολεύεται και διστάζει να αναλάβει.
Το γεγονός (ΙΙ): η επιλογή των συγκεκριμένων θεμάτων της Φυσικής αποτελεί γεγονός συμπύκνωσης αντιθέσεων από αυτά που λειτουργούν ως φάροι δείχνοντας στους επιβάτες της πραγματικότητας τα βράχια προς τα οποία τους παρασύρει. Υπενθύμισαν το τεχνηέντως ξεχασμένο: δεν νοείται "καλός ή κακός βαθμός" χωρίς προσδιορισμό του "σε ποιους ερωτώμενους, σε ποια θέματα, υπό ποιες συνθήκες"! Με άλλα λόγια, “κανείς” δεν θα γράψει καλά & η ευθύνη είναι δύσκολο (σε αυτήν τη φάση) να ριχθεί στους “άχρηστους μαθητές” & στους “βολεμένους καθηγητές τους”. Γεννιέται λοιπόν το ερώτημα: μήπως φταίει ο “θεματοδότης”
Ο(ι) Στόχος(οι)
Γενικώς: τα θέματα δεν “ξεφεύγουν” πρώτη φορά, ο βαθμός απόκλισης αυξήθηκε. Ο γενικός στόχος είναι η αναπαραγωγή της ταξικής κοινωνικής διάρθρωσης πιστοποιημένη από το “αντικειμενικό & επιστημονικό” φίλτρο “δίκαιων” εξετάσεων στις οποίες, φυσικά, ανταποκρίνονται κατά κανόνα καλύτερα όσοι έχουν οικονομική θέση διασφάλισης σειράς πλεονεκτημάτων. Τα δύσκολα θέματα επιτελούν & ιδεολογικό ρόλο καθώς πειθαναγκάζουν τους “αποτυχόντες” ότι είναι “ολίγον τι άχρηστοι”.
Ειδικώς: η επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά θα είναι η πρώτη που το σύστημα της εκμετάλλευσης κατόρθωσε να καταστρατηγήσει τον δημόσιο & δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ανοίγοντας τον κερδοσκοπικό δρόμο σε αετονύχηδες μαυραγορίτες πτυχίων)
Ειδικότερα: παρά τις συντριπτικές ήττες που δέχεται ο λαός & το εκπαιδευτικό κίνημα μετά το 2007 (αποτροπή κατάργησης Άρθρου 16), το σύστημα αδυνατεί ακόμα να δηλώσει ανοιχτά τη στόχευσή του. Έτσι, επιδιώκει να αποδώσει τη μείωση των εισακτέων στα Α.Ε.Ι. πρωτίστως σε ανικανότητα των παιδιών του λαού (που “δεν παίρνουν τα γράμματα”), & εν δευτέροις στους ανάξιους/αναξιολόγητους καθηγητές τους που δεν φρόντισαν “να μάθουν στα ψάρια να ανεβαίνουν στα δένδρα”.
Ειδικώς ειδικότερα: ο συνδυασμός της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (Ε.Β.Ε.) με τα “εκτός λογικής θέματα” επιφέρει δημιουργία “κενών θέσεων” σε Α.Ε.Ι. (που βέβαια δεν είναι ούτε κενές ούτε θέσεις) με στόχο να στερηθεί σε ακόμα περισσότερα παιδιά το δικαίωμα στη μόρφωση & στην εργασία.
Επίλογος: η διαδικασία αποτελεί επιστέγασμα μιας πολιτικής που χρόνια “παίζει χωρίς αντίπαλο” παρά τις φανφάρες της αριστεράς που βυθισμένη στον επιστημονισμό νιώθει άβολα κάθε φορά που εισάγει στη φρασεολογία της λέξεις όπως ταξικά φίλτρα & φροντίζει επιμελώς κάθε σχετική αναφορά να ακολουθεί κάποιον προσδιορισμό περί αντιεπιστημονικού χαρακτήρα των, κάθε λογής, θεμάτων…
Επίλογος (ΙΙ): δεν φταίει ο θεσμός των Πανελλαδικών που η κοινωνία είναι ταξική, ούτε το “έλλειμμα κριτικής σκέψης” στις ερωτήσεις & άλλα τέτοια “επιχειρήματα”. Πρόβλημα αποτελεί η Ε.Β.Ε & η ίδρυση ιδιωτικών “Πανεπιστημίων”. Η επιλογή “αφύσικων” θεμάτων είναι ενταγμένη στο σχέδιο “επίθεση στον λαό”, θα ανατραπεί από τον λαό που αναπτύσσει τη δική του κριτική σκέψη αντιστεκόμενος, υπερασπίζοντας τα δικαιώματά του, δίνοντας εξετάσεις στο δικό του γήπεδο. Αυτό που το σύστημα τρέμει & οι προτασιολάγνοι “επιστημονικών προτάσεων” αποστρέφονται, αυτό των κοινωνικών αγώνων.
Κάτω η ΕΒΕ, η Τράπεζα Θεμάτων και το Εθνικό Απολυτήριο – Γενναία αύξηση των εισακτέων
Αγώνας ενάντια στους ταξικούς φραγμούς – Δωρεάν δημόσιο σχολείο – Κάτω τα ιδιωτικά «Πανεπιστήμια»
Στηρίζουμε το ηλεκτρονικό ψήφισμα καταγγελίας εδώ:
