Δημήτρης Πολυχρονιάδης* -  e-lesxi2

Τέσσερα χρόνια τώρα, από τον Μάη του 2020 που ψηφίστηκε εν μέσω πανδημίας ο νόμος 4692/2020, το εκπαιδευτικό – λαϊκό κίνημα δίνει έναν τιτάνιο και μακρόχρονο αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση – διάλυση του Δημόσιου Σχολείου την οποία θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση της Ν. Δ.

Μέσα στα χρόνια αυτά στο νομοθετικό οπλοστάσιο της κυβέρνησης προστέθηκαν ο νόμος 4823/2021 που αφορά την «αξιολόγηση» των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών αλλά και οι νομοθετικές ρυθμίσεις για την ΕΒΕ για την εισαγωγή των υποψηφίων στα Δημόσια ΑΕΙ καθώς και η ίδρυση και λειτουργία, κατά παρέκκλιση του άρθρου 16 του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ιδιωτικών ΑΕΙ στη χώρα μας και η θεσμοθέτηση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας για τα ΑΕΙ ως συνέχεια της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου κ.ά. νεοσυντηρητικού – νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα νομοθετήματα. 

Οι αντιδράσεις και αντιστάσεις του λαϊκού κινήματος (φοιτητικού – εκπαιδευτικού – εργατικού) στην νεοφιλελεύθερη – νεοσυντηρητική  αντιδραστικού χαρακτήρα αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης που επιχειρείται από την κυβέρνηση της Ν. Δ. ήταν μαζικές – μαχητικές και πολύμορφες. Από την πλευρά του εκπαιδευτικού κινήματος, με προεξάρχουσα την Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας αλλά και την Ο. Λ. Μ. Ε., εμφανίστηκαν και υλοποιήθηκαν αξιόλογες και εξαιρετικά μαζικές αντιδράσεις και αντιστάσεις αναφορικά με την ανατροπή – μη εφαρμογή των συγκεκριμένων νόμων (4692/2020 – 4823/2021) που προωθούν τις νεοφιλελεύθερες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση με επιστέγασμα την καθοριστική και ιδιαίτερα επιτυχή αντίσταση των εκπαιδευτικών στη μη εφαρμογή της «αξιολόγησης» τόσο των σχολικών μονάδων όσο και της ατομικής (αξιολόγησης) των εκπαιδευτικών.

Από το 2021 προσπαθεί η κυβέρνηση της Ν. Δ. και οι πολιτικές ηγεσίες του ΥΠΑΙΘΑ να περάσουν και να εδραιώσουν την «αυτοαξιολόγηση» των σχολικών μονάδων και δι’ αυτής την κατηγοριοποίησή τους και τον αγοραίο ανταγωνισμό μεταξύ του και χάρη στα «ενιαία κείμενα» αποδόμησης της «αυτοαξιολόησης» και στην Απεργία – Αποχή που χρησιμοποίησαν ως όπλα τους η Δ. Ο. Ε. και τα πρωτοβάθμια σωματεία η πλειοψηφία των σχολικών μονάδων της χώρας, ιδιαίτερα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση παραμένει εκτός «αυτοαξιολόγησης» καθιστώντας τους νόμους του ΥΠΑΙΘΑ και της κυβέρνησης κενό γράμμα.

Αντίστοιχα και σε ό, τι αφορά την ατομική «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών η κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘΑ, αν και επέλεξαν να εκκινήσουν την εφαρμογή της ατομικής «αξιολόγησης» από τον πιο «αδύναμο κρίκο» των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών εκβιάζοντάς τους προκειμένου να εξασφαλίσουν την μονιμοποίησή τους ύστερα από την διετή δοκιμαστική υπηρεσία τους, όπως αποδείχτηκε, για άλλη μια φορά, έπεσαν έξω στους σχεδιασμούς τους, αφού εξαιτίας της μαζικής συμμετοχής των εκπαιδευτικών στην Απεργία – Αποχή που με ομόφωνες αποφάσεις της, μέχρι πρόσφατα, προκήρυσσε η Δ. Ο. Ε., η συντριπτική πλειοψηφία των νεοδιόριστων, πάνω από 60% μέχρι στιγμής, δεν έχει αποδεχτεί την «αξιολόγησή» της συνεχίζοντας στον μαχητικό – αγωνιστικό δρόμο της ανατροπής των νόμων 4692/2020 & 4823/2021 σύμφωνα με τις αποφάσεις των συνδικάτων των εκπαιδευτικών.

Το αδιέξοδο αυτό της κυβερνητικής πολιτικής στο χώρο της εκπαίδευσης, το οποίο συνεχίζεται ακόμα και μετά την επανεκλογή της κυβέρνησης της Ν. Δ. στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2023, προκειμένου να αντιμετωπιστεί και να αρθεί οδήγησε το ΥΠΑΙΘΑ και την κυβέρνηση σε περαιτέρω σκλήρυνση και απογείωση του αυταρχισμού από την πλευρά της, με τη χρήση συνεχών προσφυγών στα δικαστήρια ενάντια στην Απεργία – Αποχή αλλά και τρομοκρατικών μεθόδων εκβιασμού σε βάρος των απεργών εκπαιδευτικών.

Την απάντηση σε όλα αυτά την έχει ήδη λάβει η κυβέρνηση της Ν. Δ. και το ΥΠΑΙΘΑ μέσα από τις πρόσφατες (Μάρτιος 2024) έκτακτες Γ. Σ. των Συλλόγων Εκπ/κών Π. Ε. της χώρας, όταν με πρωτοφανείς στα χρονικά απαρτίες των μελών τους οι Σ. Ε. Π. Ε. απέρριψαν και ξεπέρασαν τους εκβιασμούς του ΥΠΑΙΘΑ και της κυβέρνησης επιλέγοντας τον μαχητικό δρόμο της αντίστασης μέσω της συνέχισης της ΑΠΕΡΓΙΑΣ – ΑΠΟΧΗΣ από κάθε αξιολογική διαδικασία των νόμων 4692/2020 & 4823/2021 κόντρα και ενάντια ακόμα και στην τότε πλειοψηφία του Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. (Δ. Α. Κ. Ε. – ΔΗ. ΣΥ. – ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΙΚΤΥΟ) που με θαυμαστό και ιδιαίτερα «συνετό» τρόπο υπενθύμιζαν στον κλάδο, δια των ανακοινώσεων της πλειοψηφίας του Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε., τους σοβαρούς κινδύνους που θα είχε για τους εκπαιδευτικούς η εμμονή τους στην συνέχιση της ΑΠΕΡΓΙΑΣ –ΑΠΟΧΗΣ.

Χάρη στην απόρριψη της «σύνεσης» αυτής, η οποία ευτυχώς για όλους μας και για το συνδικάτο, δεν επιλέχθηκε από την συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών της βάσης μπορούμε σήμερα να αντιμετωπίζουμε όρθιοι ακόμα την καταιγιστική επίθεση της κυβέρνησης της Ν. Δ. και του ΥΠΑΙΘΑ με την οποία απειλείται το Δημόσιο Σχολείο, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί του με πλήρη εξαφάνιση και μετάλλαξή τους.

Οι επιλογές αυτές της βάσης των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτυπώθηκαν και στις πρόσφατες εκλογές ανάδειξης του νέου Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. με την αλλαγή των παραταξιακών συσχετισμών σε επίπεδο Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. αλλά και στις αποφάσεις που έλαβε η 93^η Γ. Σ. της Δ. Ο. Ε.

Από την 93^η Γ. Σ. της Δ. Ο. Ε. για πρώτη φορά στην υπερεκατοντάχρονη ιστορική πορεία της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας εκλέχτηκε πρώτη σε ψήφους παράταξη προερχόμενη από το Κ. Κ. Ε. ( η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών) καταλαμβάνοντας και την θέση του Προέδρου του Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε., ενώ για πρώτη φορά μέσα στα τελευταία τρία χρόνια δεν κατάφεραν οι αντιπρόσωποι των Σ. Ε. Π. Ε. της χώρας να επιλέξουν μια ομόφωνη απόφαση για το αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης της Δ. Ο. Ε. με ό, τι αυτό συνεπάγεται.

Στην πορεία και ενώ το ΥΠΑΙΘΑ και η κυβέρνηση επιδίδονται σε νέους σχεδιασμούς για την επιβολή δια πυρός και σιδήρου των άθλιων πολιτικών τους στο χώρο της εκπαίδευσης έρχεται η έκδοση της απόφασης 1510/2024 του Διοικητικού Εφετείου των Αθηνών κατόπιν της προσφυγής 12 νεοδιόριστων εκπαιδευτικών της Δ/νσης Π. Ε. Δυτικής Αττικής ενάντια στην ανάκληση των διαπιστωτικών πράξεων μονιμοποίησής τους, οι οποίες είχαν εκδοθεί το 2022 από την αντίστοιχη Δ/νση Π. Ε. και είχαν ανακληθεί από το ΥΠΑΙΘΑ προκειμένου να υπαχθούν οι συγκεκριμένοι εκπαιδευτικοί στις διατάξεις του νόμου 4823/2021 για να «αξιολογηθούν» και στη συνέχεια να μονιμοποιηθούν, δικαιώνοντας πλήρως τους προσφεύγοντες και προτείνοντας την αναδρομική μονιμοποίησή τους άνευ ατομικής αξιολόγησής τους.

Ο δρόμος λοιπόν της συλλογικής αντίστασης και πάλης φαίνεται να δικαιώνεται και έτσι το ΥΠΑΙΘΑ και η κυβέρνηση προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη νέα επερχόμενη μαζικοποίηση της αντίστασης από την πλευρά του εκπαιδευτικού κινήματος επιλέγουν να ενεργοποιήσουν το καθόλα αντισυνταγματικό νομικό οπλοστάσιο του νόμου 4823/2021 παραπέμποντας επιλεκτικά τρεις νεοδιόριστους συναδέλφους (έτος διορισμού 2021) υπηρετούντες στη Δ/νση Π. Ε. Ροδόπης και συμμετέχοντες στην Απεργία – Αποχή στο πειθαρχικό συμβούλιο για διάπραξη πειθαρχικού παραπτώματος, διότι δεν συνήργησαν με οιονδήποτε τρόπο στην αξιολόγησή τους λόγω συμμετοχής στην απεργία – αποχή της Δ. Ο. Ε.,  στη βάση των διατάξεων του άρθρου 56 του νόμου 4823/2021 με προβλεπόμενη ποινή όχι μικρότερη της στέρησης ενός μηνός αποδοχών.

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘΑ επιλέγουν την συνταγματική εκτροπή και την παρανομία, αφού η παραπομπή αυτή είναι πράξη παράνομη καθώς οι εκπαιδευτικοί συμμετείχαν κάθε φορά στη νόμιμη απεργία – αποχή που είχε προκηρυχθεί από τη Δ. Ο. Ε.

Ο στόχος της νέας αυτής κυβερνητικής επίθεσης είναι διττός και έχει να κάνει από τη μια με την ήττα του εκπαιδευτικού κινήματος στη μάχη που δίνει ενάντια στην αξιολόγηση και από την άλλη να ξεμπερδεύει με την μαχητική συνδικαλιστική – κινηματική διεκδίκηση κάθε είδους αποδομώντας και αποδυναμώνοντας τα συνδικάτα που αντιστέκονται και αντιδρούν στις αντιλαϊκές – αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης με μαζικό και επιτυχημένο τρόπο δημιουργώντας προβλήματα στην εφαρμογή των πολιτικών της.

Δυστυχώς, τη στιγμή αυτή, που είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε, ένα αρραγές ενιαίο μέτωπο πάλης, στο επίπεδο των διεκδικήσεων μας εντός του συνδικάτου μας της Δ. Ο. Ε., αυτό δεν υπάρχει και αναζητείται.

Δεν υπάρχει το ενιαίο μέτωπο αυτό αφού, αν και οι συσχετισμοί άλλαξαν, όπως διακαώς επιθυμούσε και επιθετικά διεκδικούσε η Α. Σ. Ε. κατά την προεκλογική περίοδο προ της 93^ης Γ. Σ. της Δ. Ο. Ε., το αποτέλεσμα των συνδικαλιστικών εκλογών του Μαΐου – Ιουνίου 2024 της Δ. Ο. Ε. όπως διαμορφώθηκε (Α.Σ.Ε. 3 έδρες, Δ. Α. Κ. Ε. 2 έδρες, ΔΗ. ΣΥ. 2 έδρες, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ Π. Ε. 2 έδρες, ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΙΚΤΥΟ 2 έδρες) και η βούληση των παρατάξεων όχι μόνο δεν συνηγορούν στη δημιουργία του αλλά με δυσκολία δίνουν ενίοτε τον απαιτούμενο αριθμό για την ύπαρξη πλειοψηφίας ( 6 – 7 ψήφων) για τη λήψη των απαιτούμενων αγωνιστικού χαρακτήρα αποφάσεων που θα έπρεπε και μπορεί να αποφασίζει το Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε.

Το πρόσφατο παράδειγμα της παραπομπής των νεοδιόριστων απεργών εκπαιδευτικών του Σ. Ε. Π. Ε. Ροδόπης και η στάση και δράση του Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. είναι χαρακτηριστική των κινδύνων που ελλοχεύουν για να δυναμιτίσουν πλήρως την πορεία του συνδικάτου και να στρώσουν το δρόμο για την ήττα του εκπαιδευτικού κινήματος σε όλο το εύρος των διεκδικήσεών του αποδομώντας περαιτέρω τη σύνθεσή του και αποστοιχίζοντας τις δυνάμεις του.

Είναι πρωτοφανές και πρωτάκουστο να απειλούνται μέλη των πρωτοβάθμιων σωματείων και της Δ. Ο. Ε. με παραπομπή σε πειθαρχικό παράπτωμα λόγω συμμετοχής σε απεργία προκηρυγμένη από το Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. και να μην υπάρχει ομόφωνη απόφαση για την στήριξή τους με όλα τα μέσα και όλους τους τρόπους.

Είναι αδιανόητο να μπαίνει θέμα από την πλειοψηφία των παρατάξεων του Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. (Δ.Α.Κ.Ε. – ΔΗ.ΣΥ. – ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΙΚΤΥΟ) να παραστεί μόνο ένα μέλος του Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. και να μην παραστεί ο Πρόεδρος και σύσσωμο το Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. στην παράσταση διαμαρτυρίας που διοργανώθηκε από τον Σ. Ε. Π. Ε. Ροδόπης, τη Δευτέρα 5 – 8 – 2024 στην έδρα της Διεύθυνσης Π. Ε. Ροδόπης, και τελικά τα μέλη του Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. και ο Πρόεδρός της να ταξιδεύουν ως εκεί με δικά τους έξοδα και όχι με την κάλυψη της Δ. Ο. Ε.

Είναι απαράδεκτο τρεις νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί ΑΠΕΡΓΟΙ συμμετέχοντας σε καθόλα νόμιμη απεργία να εγκαλούνται και να παραπέμπονται για δήθεν πειθαρχικό παράπτωμα και αντί να ξεσηκώνεται στο πόδι όλο το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να εξαντλείται το Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. σε ανούσιες διαβουλεύσεις αν κλήθηκαν ή δεν κλήθηκαν από το Δ. Σ. του Σ. Ε. Π. Ε. Ροδόπης, που και αυτό έχει συγκεκριμένους παραταξιακούς  συσχετισμούς,  τα μέλη του Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. να παραστούν ή όχι στην συγκεκριμένη παράσταση διαμαρτυρίας.

Όλοι/όλες γνωρίζουμε καλά ότι η στάση της Δ. Ο. Ε. και των πρωτοβάθμιων σωματείων στην υπόθεση της παραπομπής των τριών συναδέλφων μας – μελών του Σ. Ε. Π. Ε. Ροδόπης και η επιτυχής στήριξη και δικαίωσή τους είναι αυτή που θα διαλύσει το φόβο και τον τρόμο που πάει να επιβάλει το ΥΠΑΙΘΑ και η κυβέρνηση στο σώμα των εκπαιδευτικών και θα καθορίσει αν το μέλλον του αγώνα που δίνουμε ενάντια στην αξιολόγηση θα είναι νικηφόρο ή όχι και επιπρόσθετα θα καθορίσει και τι είδους συνδικάτα θα έχουμε στο μέλλον, συνδικάτα μαζικά, μαχητικά και ταξικά ή συνδικάτα φαντάσματα του εαυτού τους, γραφειοκρατικά και ανύπαρκτα στους αγώνες και στις διεκδικήσεις των εργαζόμενων.

Αυτό φαίνεται να το ξέρουν καλά όλες οι παρατάξεις που εκπροσωπούνται στο Δ. Σ. της Δ. Ο. Ε. και ιδιαίτερα οι παρατάξεις της Δ. Α. Κ. Ε., της ΔΗ. ΣΥ και του ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ που με την στάση τους φαίνεται ότι επιλέγουν την πλήρη ταύτιση με τις κυβερνητικές πολιτικές και την υπεράσπισή τους υπονομεύοντας ουσιαστικά το νέο Προεδρείο της Δ. Ο. Ε. στο οποίο η πλειοψηφία των παρατάξεων συμμετέχει, πλην των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ Π. Ε., στρώνοντας έτσι το δρόμο για την ήττα του εκπαιδευτικού κινήματος και θεωρώντας ότι έτσι εκθέτουν και την Α. Σ. Ε. ως πρώτη σε ψήφους παράταξη.

Ιδιαίτερα επικίνδυνη και προβληματική μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση του ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ, το οποίο δεν ξεχνά να μας υπενθυμίζει συνεχώς ότι τοποθετείται στην αριστερά του συνδικαλιστικού και πολιτικού τόξου καθιστώντας ιδιαίτερα προβληματική την τοποθέτησή του αυτή, όταν ακολουθεί τέτοιου είδους πολιτικοσυνδικαλιστικές επιλογές ταυτιζόμενο με τη Δ. Α. Κ. Ε. και την ΔΗ. ΣΥ. επιβεβαιώνοντας τις απόλυτα συντηρητικές – δεξιές μετατοπίσεις του πολιτικού του φορέα (ΣΥΡΙΖΑ) και της νεόκοπης ηγεσίας του.   

Σε κάθε περίπτωση η μάχη που θα κληθούμε να δώσουμε ως εκπαιδευτικό κίνημα μέσα στο επόμενο σχολικό έτος (2024 – 2025) θα είναι άγρια και συγκρουσιακή και θα καθοριστεί αν είναι ή όχι νικηφόρα από το εύρος των μετώπων συμμαχίας που θα οικοδομήσουμε ως εκπαιδευτικό κίνημα, από την ανάπτυξη και δράση μαχητικών πλειοψηφιών των παρατάξεων στα συνδικάτα μας και πάνω από όλα από την μαζικότητα της συμμετοχής στις αγωνιστικές μας κινητοποιήσεις.

Στο πεδίο αυτό κρινόμαστε καθημερινά και θα κριθούμε άπαντες, ας μην το ξεχνάμε αυτό και ας παλεύουμε με βάση αυτό.

*Ο Δημήτρης Πολυχρονιάδης είναι Δάσκαλος – Πρόεδρος του Δ. Σ. του Συλλόγου Εκπ/κών Π. Ε. Αμαρουσίου, μέλος των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ Π. Ε. και της ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ, στο άρθρο αυτό εκφράζει απόλυτα προσωπικές του απόψεις