Οι φωτιές. Τα άλογα. Το καταφύγιο ζώων. Οι ζωές που δεν λογίζεται ότι έχουν ζωή. Η «κλιματική κρίση» που αντί για μομφή γίνεται άλλοθι.

Αλλά αν είναι αλήθεια ότι η κλιματική κρίση ευθύνεται για τις φωτιές, ποιος ευθύνεται για την κλιματική κρίση; Ποιος δημιουργεί τις εκπομπές αερίων, ποιος αποψιλώνει τα δάση, ποιος δεν αφήνει χρόνο στη φύση και τη ζωή να αναπαραχθούν, για χάρη του κέρδους; Ποιος δεν εφαρμόζει τους νόμους που κηρύσσει αναδασωτέες τις καμένες εκτάαεις και στα "καμένα" οικοδομούνται ολόκληρα χωριά ή ξεφυτρώνουν ανεμογεννήτριες;

Βλέπω την ιταλική σειρά Saburra (Υπόγεια πόλη) και είναι δύσκολο να διακρίνω που βρίσκεται το fiction και που το πραγματικό στη διαπλοκή μαφίας και κράτους.

Μαφιόζοι, έμποροι και διακινητές ναρκωτικών, δολοφόνοι και νονοί συνεργάζονται αγαστά με πολιτικούς, την αστυνομία, την εκκλησία. Η παράνομη και η νόμιμη δραστηριότητα, τα ναρκωτικά αλλά και τα μεγάλα «επιχειρηματικά πρότζεκτ» διαπλέκονται αδιάλλειπτα. Στη σειρά, οι εκδηλώσεις για το «Ιωβηλαίο» του Πάπα σημαίνουν έργα και Χρήμα, που η Μαφία διεκδικεί με "αθέμιτα μέσα" για τις... νόμιμες επιχειρήσεις της. Στην πραγματική ζωή, ο αγώνας γκολφ των ομάδων Ιταλίας-ΗΠΑ τον προσεχή Σεπτέμβρη, σημαίνουν πολύ χρήμα για τους κατασκευαστές των έργων του γηπέδου, για τους εργολάβους-κατασκευαστές του δρόμου Μαρκο Σιμόνε, για τα ξενοδοχεία που θα φιλοξενήσουν τους θεατές, για τις εταιρείες αθλητικών ειδών κ.ά. Το ίδιο ισχύει και για αρκετές ΜΚΟ δήθεν αλληλεγγύης στους μετανάστες που ελέγχει η Μαφία με προκάλυμμα την καθολική εκκλησία.  

Ο μαφιόζικος καπιταλισμός κυριαρχεί στην Ιταλία, στην Ελλάδα, παντού. Και η καταγγελία του δολοφονημένου δημοσιογράφου επιβεβαιώνεται: «… Μεγαλοεπιχειρηματίες, πολιτικοί, δημοσιογραφικά μεγαλοστελέχη, εκκλησία, αστυνομία, δικαιοσύνη, κακοποιοί. Περιπεπλεγμένοι σ’ ένα κύκλο δυναστείας και καταδυνάστευσης των αφελών ρομαντικών οδοιπόρων -κατά παράφραση του Ρουσσώ- που εν πολλοίς συγκροτούν το μεγάλο κοινωνικό στρώμα. Ένας κύκλος που όλοι γνωρίζουν όλους και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η κυκλοφορία και το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος.».

Ο ερευνητής δημοσιογράφος Ρομπέρτο Σαβιάνο σε άρθρο του στην ολλανδική εφημερίδα "NRC" αποδίδει τη δολοφονία Ολλανδού δημοσιογράφου στη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού και οικονομικού συστήματος της Ολλανδίας που λειτουργεί σαν φορολογικός παράδεισος ξεπλύματος μαύρου χρήματος για τις εταιρείες: Fiat, Ferrari, τον όμιλο Mediaset, τα υποκαταστήματα του eBay, τα κεντρικά γραφεία της Google, είκοσι έξι εταιρείες Nike…». Και καταλήγει: «…το βρώμικο χρήμα τρέχει στις ίδιες πλατφόρμες, χωρίς κανόνες, με το χρήμα του σύγχρονου καπιταλισμού…». Αν αυτό δεν είναι «μαφιόζικος καπιταλισμός» ή «καπιταλισμός της μαφίας», τότε τι είναι;

Ο μαφιόζικος καπιταλισμός είναι παντού

Κι αν η κατασκευή ενός δρόμου ή ενός κόμβου μέχρι τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα ή τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας είναι οι μεγάλες δουλειές που «ξεπλένουν» τα χρήματα του ναρκεμπορίου, το σύνηθες «ξέπλυμα» γίνεται μέσα από το λιανεμπόριο. Μέσα απ’ αυτό η μαφιόζικη επιχειρηματικότητα διεισδύει σε κάθε πτυχή της της κοινωνίας και τη διαφθείρει βαθιά, τη σαπίζει κυριολεκτικά, απογειώνοντας τον ακραίο ατομικισμό και φασιστικοποιώντας τις παραδοσιακές συλλογικότητες. Ο πολιτισμός της Μαφίας, το συμβολικό της σύμπαν γίνεται κυρίαρχο.

Την Τετάρτη 3 Μαΐου, αποκαλύφθηκε στη Γερμανία δίκτυο ξεπλύματος μαύρου χρήματος της μαφίας της Καλαβρίας ('Ndrangheta), που προέρχεται από τη διακίνηση κοκαΐνης σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. «Ένας κόσμος ολόκληρος βρίσκεται στις υπηρεσίες της μαφίας: Έμποροι ναρκωτικών, τσιγάρων, προϊόντων μαϊμού, όπλων, λαθρέμποροι και διακινητές πετρελαίου, πλυντήρια μαύρου χρήματος (κέντρα διασκέδασης, αλυσίδες φούρνων, μικρομάγαζα, τράπεζες, ποδοσφαιρικές ομάδες, πρατήρια καυσίμων…).». Αυτά υπάρχουν και στην Ελλάδα. Η Μαφία -μέσω της παράνομης και της νόμιμης δραστηριότητας- ελέγχει επίσης ποικίλες επιχειρήσεις, μίντια, δημοσιογράφους, ποδοσφαιρικές ομάδες, πολιτικούς, κυβερνήσεις, διαχειρίζεται, οργανώνει, συσσωρεύει, υπαγορεύει νόμους και πολιτικές.  

Στην Ελλάδα

Και στη χώρα μας η οικονομία και η παραοικονομία, το κράτος και το παρα-κράτος λειτουργούν αγαστά σαν συγκοινωνούντα δοχεία: επιφανείς οικονομικοί παράγοντες αγκαλιά με μπράβους και νονούς της νύχτας, έμποροι ναρκωτικών, παιδοβιαστές, προαγωγοί, αθλητικοί παράγοντες μαφιόζοι, αλλά και πολιτικοί, δημοσιογράφοι, η Εκκλησία, η αστυνομία, το κράτος, όλοι μια μεγάλη «Φαμίλια». Η ελληνική κοινωνία «ζέχνει» μαφία τύπου Ιταλίας και οι μαφιόζικες «αξίες» γίνονται κυρίαρχες.

Στην Ελλάδα, η Greek mafia (μαφιόζοι, αξιωματικοί της ΕΛΑΣ, δικηγόροι, λεσχιάρχες, επιχειρηματίες κ.ά.) απαλλάχτηκε, αφού «δεν προέκυψε κανένα στοιχείο» (δεν εστάλησαν οι απομαγνητοφωνήσεις των παρακολουθήσεων της ΕΥΠ στο δικαστήριο!). Μια σειρά από σκάνδαλα που έφθασαν στην δικαιοσύνη κατέληξαν ή καταλήγουν στον «κάλαθο» της παραγραφής!

Γενικό φαινόμενο

Ο μαφιόζικος καπιταλισμός είναι πλέον γενικό φαινόμενο του καπιταλιστικού παραγωγικού μοντέλου. Ο Αμερικανός οικονομολόγος Πωλ Κρούγκμαν, έγραφε προ καιρού ότι ο πολιτικός ανταγωνισμός έχει καταστεί πλέον ένας ανταγωνισμός στη διαφθορά. Η διαφθορά είναι ένα σύνθετο σύστημα και για να λειτουργήσει χρειάζεται, επίσης, τη διάβρωση εκείνων των κοινωνικών κανόνων και θεσμών στους οποίους στηρίζεται η εικονική «σχετική ισότητα». Αυτούς τους θεσμούς, το χρήμα τους υπονομεύει και ουσιαστικά τους αντικαθιστά μ’ ένα δίκτυο παράλληλων θεσμών με οσμή μαφίας μέσω των οποίων αμείβονται οι «δικοί» και τιμωρούνται οι «άλλοι». Οι θεσμοί αυτοί προμηθεύουν στα συστημικά κόμματα εξουσίας και στους υπάκουους πολιτικούς τους απαραίτητους πόρους (χρήματα, πρόσβαση στα ΜΜΕ, πακέτα εργαζόμενων-ψηφοφόρων) για να κερδίζουν τις εκλογές, αλλά και ασφαλή καταφύγια στην περίπτωση αποτυχίας (θέσεις σε πανεπιστήμια, εταιρείες...). Οι ίδιοι θεσμοί (πανεπιστήμια, ινστιτούτα, ΜΜΕ, ΜΚΟ) συντηρούν το μεγάλο ετοιμοπόλεμο στρατό διανοουμένων που θα εκλαϊκεύει στα πετσωμένα μίντια και θα ενισχύει αντιλήψεις όπως τα περί "μη προβλήματος" της διαφθοράς, της μη χρησιμότητας του κοινωνικού κράτους, της ανάγκης μείωσης των μισθών και των συντάξεων, ή της φορολογικής ελάφρυνσης των επιχειρήσεων, της ιδιωτικοποίησης της Παιδείας, της Υγείας, του Νερού, των πάντων, «ακόμα και της μάνας τους» που έλεγε ο Σαραμάγκου.

Τη λειτουργία αυτή του «μαφιόζικου καπιταλισμού» σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο δεν την έχουμε προσέξει ιδιαίτερα και δεν έχουμε αντιταχθεί πολιτικά, κι αυτό μοιάζει ενίοτε τουλάχιστον με ιδιότυπη ανοχή…

*Η φωτογραφία από την "δοξολογία" του μαφιόζου Ρουμπέτη από οπαδούς ομάδας