Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης, εωράκαμεν τον «υπαστυνόμο» της κυβερνήσεως, Αθανάσιο (Θάνο) Πλεύρη, υιό και συνήγορο του γνωστού ναζιστή Κωνσταντίνου Πλεύρη, εντός του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ, κράζωντα: “Σταθείτε ρε κομπλεξικοί, από κάθε τύπο του αναρχικού - ή του οποιουδήποτε - χώρου και από οποιονδήποτε άλλον θέλει να βγάλει τα όποια συμπλέγματά έχει σε βάρος των αστυνομικών. Οι αστυνομικοί πρέπει να προστατεύονται, και με το άνοιγμα της Βουλής θα αναλάβω μία πρωτοβουλία και με άλλους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και από άλλα κόμματα, εάν το επιθυμούν, ώστε, πλέον, ο όρος «μπάτσος», απευθείας να κινεί αυτόφωρο ποινικό αδίκημα, να μη χρειάζεται κανένας να κάνει μηνυτήρια αναφορά». Κι όλα αυτά, στα φωναχτά και όχι ψιθυριστά, μιας και βρίσκονταν μακριά από τα Εξάρχεια και πλησίον του ΣΚΑΙ.
Κι αφού το αδίκημα της εξύβρισης αρχής υπάρχει ήδη, ο νομομαθής Πλεύρης θα εισηγηθεί να διώκεται αυτεπάγγελτα, ώστε να πέφτουν και οι μπάτσες «αυτεπάγγελτα» σε όσους αποκαλούν τους… μπάτσους μπάτσους, επεκτείνοντας το πεδίο δράσης και ενισχύοντας το ακαταδίωκτο των αστυνομικών οργάνων.
Βέβαια, κατά την ταπεινή μας γνώμη, κι αφού με βεβαιότητα θα εισηγηθεί να απαγορευτούν - και με το δίκιο του - όλες οι παράγωγες, σύνθετες, παρεμφερείς και ομόηχες με το «μπάτσος» λέξεις (π,χ, μπατσικό, μπατσαρία, μπασκίνας, λιμενόμπατσος, μπατσοκρατία, μπατσάκια, αλλά και… μπατζάκια και μπατζανάκης) καθώς και οι εκφράσεις που πρέπει την επίμαχη λέξη (ο μπάτσος της γειτονιάς, ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς, ο μπάτσος του θηριοτροφείου, η μεγάλη των μπάτσων σχολή, μπάτσος ή Αλήτης, καθώς και το γνωστό σύνθημα με τα γουρούνια, ώστε να μπει, επιτέλους, μια τάξη στον πολιτισμό, την κτηνοτροφία και το εμπόριο), θα έπρεπε να απαγορευτεί εξίσου και η λέξη «όργανο», ώστε για να μη δημιουργείται σύγχυση με το… μπουζούκι. ή, προς θεού, με οποιοδήποτε άλλο όργανο. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι εννοούν, που αναφέρονται και τι σκέφτονται αυτοί οι «βρώμικοι, ανήθικοι, τραμπούκοι και κομπλεξικοί» εξωκοινοβουλευτικοί. Λέξεις καθόλα νόμιμες, που επιλέγει συχνά να χρησιμοποιεί ο Πλεύρης από το πλούσιο λεξιλόγιο του.
Κι έτσι, η κοινοβουλευτική πρωτοβουλία του Πλεύρη να εισηγηθεί, μαζί με άλλους… χωροφύλακες της βουλής την λογοκρισία και την ποινικοποίηση της λέξη «μπάτσος», ώστε να συλλαμβάνεται επί τόπου και να οδηγείται, με χειροπέδες, στο αυτόφωρο, όποιος την χρησιμοποιεί, θυμίζει, μοιραία, την περίφημη αναφορά του υπαστυνόμου του Κιλκίς, Ιωάννη Πετράκη, καθώς καταδίωκε ληστές «παρά λίμνην της Δοϊράνης το ‘23» (μυθοπλασία ή όχι, δεν θα κολλήσουμε στις λεπτομέρειες για να μας χαλάσουν την ωραία και από τη ζωή βγαλμένη, ιστορία). Μια ιστορία εξίσου κωμικοτραγική.
Ωστόσο, η ιστορία με τον Πλεύρη, που είναι πέρα για πέρα αληθινή, θα ήταν μονάχα τραγικά κωμική αν δεν εντασσότανε σε μια εξελισσόμενη φασιστικοποίηση του νομικού και θεσμικού πλαισίου, στη βάση μια άθλιας οπισθοδρομικής προσπάθειας στη πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας. Για αυτό και η συγκρατημένη αποδοκιμασία (υπερβολή, ειπώθηκε), αλλά και η «χαλαρή» επιδοκιμασία (αφού πράγματι, η λέξη μπάτσος είναι «προσβλητική»), που έλαβε από τους παρουσιαστές του ΣΚΑΙ, λες και συνομιλούσαν με τον Μπαμπινιώτη. Άρα, μπορεί και να μην είναι τόσο γελοία όσο ακούγεται, η πρόταση Πλεύρη, με βάση την εποχή που ζούμε.
Είναι φανερή η αγωνία της κυβέρνησης και του συστήματος της αδικίας και της εκμετάλλευσης, συνολικά να «προαχθεί» η αστυνομία σε ένα είδος εικονίσματος-φυλαχτού, το οποίο οφείλουμε όλοι να προσκυνάμε, ώστε να σφίγγει αδιάλειπτα η θηλιά γύρω από το λαιμό του “κομπλεξικού” λαού, που συνεχίζει να λέει «μπάτσος» καθώς το περίφημο “κράτος δικαίου” αποκαλύπτεται ως «μπατσοκρατία». Ειδικά τώρα, που δυναμώνει η κατακραυγή ενάντια στην κυβέρνηση και η «μπάτσα του μπάτσου» θα δίνεται ελευθέρα και με ρητή κυβερνητική εντολή. Δεν πρόκειται, επομένως, για «ακρότητες» ενός πατενταρισμένο φασίστα-νεοναζιστή, που θέλει, επιπλέον, και την ψήφο του… «ένστολου λαού» ή για να παραμείνει στην επικαιρότητα. Για αυτό, άλλωστε, και η αναφορά στους «βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και από άλλα κόμματα, εάν το επιθυμούν» και η έξαλλη στοχοποίηση των “κομπλεξικών” που επιμένουν να αντιστέκονται. Άλλωστε, καιρός είναι να ποινικοποιηθούν και οι «βλασφημίες» για μια ακόμη «Νίκη» επί του σατανά. Αλλά και να δυναμώσουν οι «φωνές Λογικής», που θα αντικαταστήσουν τις «παράνομες» λέξεις «πρόσφυγας, μετανάστης, αριστερός» με τις «νόμιμες» λέξεις «λαθροπρόσφυγας, λαθρομετανάστης, τρομοκράτης».
Βέβαια, για να εκδηλωθεί το συνολικό «ταλέντο» του Θ. Πλεύρη χρειάστηκε η βοήθεια της αξιωματικής και μείζονος αντιπολίτευσης. Που επιμένει στον αποδεκτό από όλους ρόλο, «είναι κούκλος και νταής» και άσε τους άλλους να σκοτώνονται, να καίγονται, να πνίγονται και τις βόμβες και τις ρουκέτες να πέφτουν κατά χιλιάδες. Κι έτσι τα συστημικά ψώνια θριαμβεύουν, πότε Θ. Πλεύρης και πότε πότε Ν. Παπάς, για τους οποίους δεν φταίει καθόλου ο «ωραίος PHGHκαι νταής» Πολάκης. Είναι όλοι προϊόντα ενός συστήματος σε σήψη.
Όσο για τη φιλολογία περί «αστυνομίας που μας προστατεύει», είναι παράπλευρη απώλεια η προστασία που προσφέρει στους πολίτες. Κυρίως προστατεύει το «δικαίωμα» στα μέσα παραγωγής και αναπαραγωγής της ανθρώπινής ζωής από μια χούφτα ανθρώπων. Κυρίως προστατεύει τα προνόμια, τους προνομιούχους, τους έχοντες και κατέχοντες και την τάξη και τους νόμους κυριαρχίας και εκμετάλλευσης της κυρίαρχης τάξης. Γιατί δεν υπάρχει αστυνομία καθ’ εαυτή, αλλά εκτελεστικό όργανο της κυρίαρχης εξουσίας. Δεν τίθεται, επομένως, ζήτημα να «εξημερωθούν οι μπάτσοι», γιατί δεν πρόκειται για «άγρια ζώα», όσο κι αν υπάρχει αποκτήνωση στους ανθρώπους.
Η διάρρηξη του κοινωνικού συμβολαίου, του «κράτους δικαίου», της δημοκρατίας των προνομίων και των προνομιούχων δεν οδηγεί, όπως θέλουν να πιστεύουμε, στη βαρβαρότητα και στο τι θα κάναμε χωρίς τους αστυνόμους. Γιατί είναι εκ του πονηρού σε ένα κόσμο που θεριεύει η βαρβαρότητα. Συνεπώς, «μάγκες πιάστε τα γιοφύρια», για να περάσουμε σε κάτι καλύτερο και διαφορετικό.
ΠΗΓΗ: Ζ - antigeitonies3.blogspot.com
