Ιωάννα Σωτήρχου

Κανονικά αυτό θα ήταν ένα σημείωμα για αυτήν την υπέροχη συνομιλία. Από τη μια ένα πρώην κολαστήριο επί δικτατορίας, το ΕΑΤ ΕΣΑ στο πάρκο Ελευθερίας, που έχει μετατραπεί σε χώρο πολιτισμού και γιορτάζει τη διπλή επέτειο από την απελευθέρωση της Αθήνας: πριν από 80 χρόνια από τη ναζιστική κατοχή και πριν από 50 από τη δικτατορία. Απέναντι, στην Εθνική Πινακοθήκη, το αφιέρωμα στη Δημοκρατία μόνο επετειακό δεν είναι καθώς εστιάζει όχι μόνο στη μνήμη σκοτεινών εποχών αλλά και στον αγώνα για την έξοδο στο φως, μια κοινή ιστορία και κληρονομιά για Ελλάδα, Ισπανία και Πορτογαλία. 50 χρόνια δημοκρατίας και στη γενέτειρα της έννοιας ηχεί παράφωνα.

Όταν για τις υποκλοπές, που διαπιστωμένα έγιναν από το πρωθυπουργικό γραφείο ακόμη και σε βάρος κυβερνητικών στελεχών, η Δικαιοσύνη αποφαίνεται ότι δεν συντρέχει λόγος απόδοσης ευθυνών. Όλα καλά;

Όταν για τη δολοφονία δημοσιογράφου καταστρέφεται στα χέρια της Δικαιοσύνης το μοναδικό αποδεικτικό υλικό επικοινωνίας του θύματος με στελέχη της ΕΥΠ και της αστυνομίας αλλά και το ίδιο πρωθυπουργικό πρόσωπο του Predator, η δίκη καταντά παρωδία και δεν υπάρχουν ευθύνες. Όλα καλά;

Όταν το 2021, που είχε ανακοινωθεί ποσό-μαμούθ στην πυροπροστασία 1,76 δισ. ευρώ, κατακάηκαν 512.000 στρέμματα στη Β. Εύβοια κι ακόμη χρωστάνε τις αποζημιώσεις στους ιδιοκτήτες των καμένων σπιτιών στη Βαρυμπόμπη οι οποίοι φέτος κλήθηκαν να πληρώσουν και τον ΕΝΦΙΑ για το καμένο τους σπίτι.

Αλλά το καλύτερο ήταν το φετινό: 100.000 στρέμματα στάχτη στη ΒΑ Αττική και ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε την καταστροφή «μια μεγάλη επιτυχία πάνω στην οποία πρέπει να χτίσουμε» καθώς η φωτιά προσπέρασε μερικά καθαρισμένα οικόπεδα. Δεν είναι η ατομική ευθύνη, είναι η γλώσσα που κατά λάθος μαρτυρεί την πρόθεση…

πηγή: efsyn.gr