Της Νίνας Γεωργιάδου
Η φυλετική «καθαρότητα» της Ευρώπης δεν αποστειρώνεται τώρα σε κρεματόρια.
Ξεπλένεται, με μαζικούς πνιγμούς στη Μεσόγειο.
Κι όσο πιο πολλές χιλιάδες οι πνιγμένοι, τόσο πιο πολλοί και πιο πολύ οι εθισμένοι στο έγκλημα.
Δεν θα υπάρξει καν ένα μουσείο Άουσβιτς, με χιλιάδες κρανία και λόφους παπουτσιών να υπενθυμίζει το μαζικό έγκλημα. Θα το έχει καταπιεί η θάλασσα.
Ποιο θαλάσσιο δίκαιο προβλέπει τη «διακριτική» συνοδεία ενός προδιαγεγραμμένου πολύνεκρου ναυάγιου;
Ποιο «τριήμερο πένθος» εξαγγέλλουν αυτοί που στήνουν φράχτες και κάνουν επαναπροωθήσεις στο θάνατο και κρατικές απαγωγές, με το πιστόλι στον κρόταφο;
Από πότε πενθούν οι βρυκόλακες;
