Αν η Ιστορία ξεκινούσε από τη στιγμή της επιδρομής των ανδρών της Χαμάς στα εδάφη του Ισραήλ, η απάντηση και οι χαρακτηρισμοί γι’ αυτό που συμβαίνει θα δίνονταν εύκολα: το Ισραήλ έχει δικαίωμα να αμυνθεί / απαντήσει στην επιδρομή τρομοκρατών που εισέβαλαν, έκαψαν, σκότωσαν αμάχους, πήραν ομήρους…

Όμως αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι αποτέλεσμα της Ιστορίας, δηλαδή γεγονότων και επιλογών του παρελθόντος. Και αναζητώντας κάποιος στο παρελθόν εξηγήσεις, ερμηνείες και ευθύνες για τη σημερινή σφαγή στον πόλεμο του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, αντιλαμβάνεται πως οι τρομοκράτες της Χαμάς μοιάζουν περισσότερο με υποπροϊόντα μιας μακροχρόνιας οδυνηρής διαδικασίας στην περιοχή, παρά με σκηνοθέτες ή διευθυντές παραγωγής του δράματος που το βλέπουμε από μακριά στις τηλεοπτικές μας οθόνες.

Την Ιστορία, καλύτερα απ’ τον καθένα μας τη γνωρίζουν οι Ισραηλινοί. Κάποιοι μάλιστα απ’ αυτούς μπορούν ακόμη και αυτές τις στιγμές της φρίκης να την κοιτάξουν κατάματα και να παραδεχτούν / ομολογήσουν πως οι Εβραίοι δεν είναι αθώοι του αίματος που ρέει σήμερα, που ρέει εδώ και δεκαετίες. Ένας απ’ αυτούς τους γενναίους, ο Gideon Levy, έγραψε στην «Haaretz» – την περασμένη Δευτέρα:

«Πρέπει τώρα να κλαίμε πικρά για τα ισραηλινά θύματα, αλλά πρέπει να κλαίμε και για τη Γάζα. Τη Γάζα, οι περισσότεροι κάτοικοι της οποίας είναι πρόσφυγες, που δημιούργησε το Ισραήλ. Τη Γάζα, η οποία δεν γνώρισε ποτέ ούτε μία μέρα ελευθερίας». Και συνεχίζει: «[…που δημιούργησε] η ισραηλινή αλαζονεία, η ιδέα ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, ότι δεν θα πληρώσουμε ποτέ το τίμημα και ότι δεν θα τιμωρηθούμε γι’ αυτό. Ότι θα συνεχίζουμε ανενόχλητοι».

Μαζί μ’ αυτόν και ο Ofer Cassif, μέλος του αριστερού κόμματος Hadash, δήλωσε στο Al Jazeera: «Καταδικάζουμε και αντιτιθέμεθα σε οποιαδήποτε επίθεση σε αθώους πολίτες. Αλλά, σε αντίθεση με την ισραηλινή κυβέρνηση, αυτό σημαίνει ότι είμαστε αντίθετοι σε οποιαδήποτε επίθεση σε Παλαιστίνιους αμάχους επίσης. Πρέπει να αναλύσουμε αυτά τα τρομερά περιστατικά [τις επιθέσεις] στο σωστό πλαίσιο – και αυτή είναι η συνεχιζόμενη κατοχή».

Το αίμα που χύνουν εδώ και δεκαετίες οι Παλαιστίνιοι είναι προφανές ότι αξιοποιείται από όσους «παίζουν» στην παγκόσμιας σημασίας σκακιέρα της Μέσης Ανατολής. Το αίμα τρέφει τους ισλαμοτρομοκράτες της Χαμάς. Το ίδιο αίμα δικαιολογεί και ανατροφοδοτεί τους ορθόδοξους Εβραίους οπαδούς της «τελικής λύσης» που προβλέπει την εξαφάνιση των Παλαιστινίων από την περιοχή. Πάνω σ’ αυτήν την αιματοβαμμένη σκακιέρα μεγάλοι και μικροί παίκτες (ΗΠΑ, Ρωσία, Ε.Ε., Κίνα, Τουρκία, Σαουδική Αραβία κ.λπ.) κάνουν τους υπολογισμούς τους και κινούν τα πιόνια τους…

Σ’ αυτήν την τρέχουσα φάση του «παιχνιδιού» θα πληρώσουν με τη ζωή τους χιλιάδες άνθρωποι μάταια, καθώς η μόνη ειρηνική λύση και διέξοδος, που είναι η δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, θα μοιάζει ακόμη περισσότερο με μακρινό όνειρο μετά την ολοκλήρωση της σφαγής.