Του Γιώργου Κ. Καββαδία*
Άλλα 52 σχολεία – μετά τα 250- «εξαφανίζονται» στις λάσπες των καταργήσεων – συγχωνεύσεων. Τα 31 στην Αττική και 21 στην Πελοπόννησο.
«Πρωταθλήτριες» σε αυτήν τη διαδικασία «σχολικής εξόντωσης» αναδεικνύονται οι περιοχές της Κ. Μακεδονίας, της Α. Μακεδονίας-Θράκης και της Ηπείρου, με τη συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων να εξαφανίζονται από τις τρεις αυτές περιοχές (117, 31 και 29 σχολεία αντίστοιχα). Στην περιοχή της Ημαθίας έχουμε μόνο για το 2023-2024 την κατάργηση 5 νηπιαγωγείων αλλά και τον υποβιβασμό 20 δημοτικών σχολείων!
Τώρα λίγες ώρες πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς το δεύτερο «τσουνάμι» εξαφανίζει άλλα 52 σχολεία! Το άνοιγμα των σχολείων, συνοδεύεται από τον «ξαφνικό θάνατο» και την εξαφάνιση από τον εκπαιδευτικό χάρτη της χώρας εκατοντάδων σχολικών μονάδων.
Αναλυτικά με την υπ. αριθμ. πρωτ. 14961 Απόφαση (η οποία δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β 5353/7-9-2023), του Αναπληρωτή Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Αττικής κ. Ιωάννη Ψαχούλα έχουμε την αναστολή λειτουργίας Σχολικών Μονάδων αρμοδιότητας της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Αττικής για το σχολικό έτος 2023-2024.
Συγκεκριμένα αναστέλλεται η λειτουργία 31 σχολικών μονάδων της ΠΔΕ Αττικής, είκοσι ενός (21) Νηπιαγωγείων και δέκα (10) Δημοτικών Σχολείων εξαιτίας έλλειψης μαθητικού δυναμικού, έλλειψης κτηριακών υποδομών, τοπικών γεωγραφικών συνθηκών, και ιδιαιτεροτήτων της κάθε περιοχής.
Δεκατρία (13) Νηπιαγωγεία και οκτώ (8) Δημοτικά σχολεία της Περιφέρειας Πελοποννήσου αναστέλλουν τη λειτουργία τους για το σχολικό έτος 2023-2024, με την Απόφαση υπ. αριθμ. πρωτ. του Περιφερειακού Διευθυντή Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης Πελοποννήσου κ. Δ. Οικονομόπουλου.
Η Απόφαση δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β 5376/8-9-2023.
Οι συνολικά είκοσι μία (21) σχολικές μονάδες της Περιφέρειας Πελοποννήσου αναστέλλουν τη λειτουργία τους για το σχολικό έτος 2023-2024, είτε λόγω μηδενικών εγγραφών, είτε λόγω έλλειψης μαθητικού δυναμικού, είτε λόγω έλλειψης διδακτηρίου (ένα Δημοτικό σχολείο).
Γιατί "εξαφανίζονται" ;
Το λουκέτο είναι, κυρίως, αποτέλεσμα των σκληρών περικοπών που εφαρμόζουν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα και της γενικότερης πολιτικής αποδόμησης της δημόσιας εκπαίδευσης με αποτέλεσμα τη συρρίκκνωση του σχολικού δικτύου που πολλαπλασιάζει τα εμπόδια για τους τη μόρφωση των μαθητών από τις ασθενέστερες οικονομκά τάξεις και στρώματα και τις απομακρυσμένες περιοχές τη χώρας. Το δημογραφικό είναι πραγματικότητα (ενώ το 2010 είχαμε περίπου 115.000 γεννήσεις μια δεκαετία μετά, το 2021 είχαμε μόλις 85.000 γεννήσεις, δηλαδή περίπου 30.000 λιγότερα παιδιά), αλλά μπορεί να αποτελεί μια ευκαιρία όχι για το κλείσιμο των σχολικών μονάδων, αλλά για τη βελτίωση της δημόσιας εκαίδευσης.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι το πρόβλημα της υπογεννητικότητας και η μείωση του μαθητικού πληθυσμού δεν έπεσε από τον ουρανό, αλλά, οφείλεται αποκλειστικά στις δικές τους αντιλαϊκές πολιτικές, ιδιαίτερα στα μνημονιακά χρόνια.
Αν ήθελε η κυβέρνηση να στηρίξει τη δημόσια εκπαίδευση μπορούσε να το αξιοποιήσει για μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και υλοποίηση των αιτημάτων της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Σύμφωνα με έρευνα του ΚΕΜΕΤΕ/ΟΛΜΕ η πλειονότητα των μαθητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση συνωστίζεται σε πολυπληθή ή υπερμεγέθη τμήματα. Συγκεκριμέαν το 63% των μαθητών πανελλαδικά φοιτούν σε τμήματα των 22-27 μαθητών. Στην Αττική το ποσοστό ανεβαίνει στο 67% μάλιστα 23% των μαθητών πανελλαδικά (το ¼ του μαθητικού δυναμικού) φοιτούν σε τμήματα των 25-27 μαθητών.
Συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων είναι ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών στο πλαίσιο της «Έκθεσης Πισσαρίδη» (η οποία ως γνωστόν προτείνει μαζικές συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων) αφετέρου στο πλαίσιο των ανάλογων κατευθύνσεων του Υπουργείου Παιδείας με σκοπό την παραπέρα συμπίεση των δημόσιων δαπανών για την εκπαίδευση. Στην ατζέντα της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας βρίσκεται η αντιμετώπιση των μεγάλων εκπαιδευτικών κενών. Να επισημάνουμε ότι την προηγούμενη σχολική χρονιά οι προσλήψεις των αναπληρωτών ξεπέρασαν τις 48.000.
Τα κυβερνητικά επιτελεία απεργάζονται τη μείωση των δημόσιων δαπανών, μέσα από τις ελλείψεις εκπαιδευτικών, το μειωμένο αριθμό αναπληρωτών, την «εξοικονόμηση» πόρων με λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών παράλληλης στήριξης και σύμφωνα με όσα παραπάνω εκθέσαμε με την εξαφάνιση από τον εκπαιδευτικό χάρτη εκατοντάδων σχολικών μονάδων.
Οι συγχωνεύσεις του 2011
Τότε, η Α. Διαμαντοπούλου είχε προχωρήσει σε συνενώσεις 1.933 σχολείων για τη δημιουργία 877 νέων σχολείων. Σε επίπεδο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, 1.523 σχολεία συνενώθηκαν σε 672 σχολεία και σε επίπεδο δευτεροβάθμιας 410 σχολικές μονάδες συνενώθηκαν σε 205 σχολεία. Οι αλλαγές είχαν ως αποτέλεσμα καθαρή μείωση των θέσεων εκπαιδευτικών κατά περίπου 2.000, 75% σε νηπιαγωγεία και δημοτικά και οι υπόλοιπες σε επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
* Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος στο 3ο ΓΕΛ Κερατσινίου, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά, μέλος της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης» του Εκπαιδευτικού Ομίλου.
