Ανακοίνωση εξέδωσε η Αγωνιστική Παρέμβαση Εκπαιδευτικών Λάρισας σχετικά με τα προβλήματα που προέκυψαν στην Γενική Συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στις 28 Μαρτίου, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι «Η συνέλευση είχε απ’ όλα. Και πραξικόπημα και γύψο και αυθαιρεσία. Έλλειπε μόνο το πουλί και τα εμβατήρια σε έκδοση ringtone. Συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο με την προηγούμενη συνέλευση όπου δεν επιτράπηκε να συγκληθεί η προβλεπόμενη εξ αναβολής. Σε συνέχεια της διαδικασίας “συμμόρφωσής” μας. Μια θλιβερά ισχνή μειοψηφία, με απύθμενο, πολιτικά καθοδηγούμενο, θράσος και προαποφασισμένη συνδικαλιστική ιταμότητα τόλμησε να σταθεί απέναντι στο σώμα της συνέλευσης. Τι κι αν η μαζικότητα της συνέλευσης ξεπέρασε τις προηγούμενες κατά πολύ».
Αναγκαία κρίνεται η άμεση σύγκληση νέας Συνέλευσης και η μαζική συμμετοχή, με στόχο την δημοκρατική λειτουργία του σωματείου.
Η ανακοίνωση
«Είναι φανερό συναδέλφισσες και συνάδελφοι. Το αγαπητό υπουργείο μας τα ‘χει βρει σκούρα. Παρά τις απειλές και τα δικαστήρια. Παρά τον εκφοβισμό και τον εκβιασμό στους νεοδιόριστους. Το ζωντανό κομμάτι του κλάδου, οι εκπαιδευτικοί της τάξης αντιστέκονται στην γαλέρα της αξιολόγησης. Αντιστέκονται στην μετατροπή του σχολείου σε κάτεργο. Πυκνώνουν οι γενικές συνελεύσεις και αφαιρούνται τα επιχειρήματα για συνελεύσεις είκοσι ατόμων. Η μια μετά την άλλη ΕΛΜΕ αλλά και όλο και περισσότεροι ΣΕΠΕ κηρύσσουν απεργία αποχή σαν πρωτοβάθμια σωματεία. Μπροστά στην κατάσταση αυτή το υπουργείο επιστρατεύει την χρυσή εφεδρεία. Τον κυβερνητικό συνδικαλιστικό βραχίονα. Η αξιολόγηση πρέπει να περάσει με κάθε μέσο! Είναι εκ των ων ουκ άνευ για τη διάλυση του δημόσιου σχολείου και τη μετατροπή των εκπαιδευτικών σε φοβισμένους γραφειοκράτες.
Όσοι συνάδελφοι και συναδέλφισσες δεν παραβρέθηκαν στην -εξ αναβολής- Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Λάρισας στις 28 Μαρτίου χάσανε μια σπάνια ευκαιρία να κάνουν ένα ταξίδι στο παρελθόν. Τότε που ο λαός στην πατρίδα μας υποτίθεται πως “κοιμόταν με ανοιχτά παράθυρα” ενώ ζούσε με κλειστά στόματα. Τότε που ως ασθενής έπρεπε να δεθεί στην χειρουργική κλίνη, για το καλό του φυσικά.
Η συνέλευση είχε απ’ όλα. Και πραξικόπημα και γύψο και αυθαιρεσία. Έλλειπε μόνο το πουλί και τα εμβατήρια σε έκδοση ringtone. Συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο με την προηγούμενη συνέλευση όπου δεν επιτράπηκε να συγκληθεί η προβλεπόμενη εξ αναβολής. Σε συνέχεια της διαδικασίας “συμμόρφωσής” μας. Μια θλιβερά ισχνή μειοψηφία, με απύθμενο, πολιτικά καθοδηγούμενο, θράσος και προαποφασισμένη συνδικαλιστική ιταμότητα τόλμησε να σταθεί απέναντι στο σώμα της συνέλευσης. Τι κι αν η μαζικότητα της συνέλευσης ξεπέρασε τις προηγούμενες κατά πολύ. Τι κι αν άνω των εκατό συνάδελφοι προσπαθούσαν να εκφράσουν την θέλησή τους. Μια δράκα μετρημένη στα δάχτυλα του ενός χεριού, καθοδηγούμενη από την πιο έξαλλη και ακροδεξιά αντίληψη της τοπικής ΔΑΚΕ, επέβαλε την δικής της επινόησης έωλη ερμηνεία του καταστατικού. Το μόνο θέμα που θα έθετε σε ψηφοφορία ο αξιωματικός υπηρεσίας ο προεδρεύων ήταν η εισήγηση της ΟΛΜΕ. Καμιά προσθήκη, γνώμη ή σχέδιο για την επόμενη μέρα, πάντα σχετικά με το θέμα της απεργίας αποχής από την αξιολόγηση δεν έπρεπε να τεθεί σε ψηφοφορία. Κάποτε κανείς συνδικαλιστής που στοιχειωδώς σέβεται τον ρόλο του στο σωματείο δεν θα τολμούσε να διανοηθεί έστω κάτι παρόμοιο. Στην ΕΛΜΕ της Λάρισας όμως, και τα πιο αυταρχικά, ακροδεξιά όνειρα του υπουργείου μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι! Είναι ζήτημα ύπαρξης του σωματείου μας η απόκρουση αυτής της αντιδημοκρατικής επίθεσης. Κάθε δημοκράτης πρέπει να πάρει θέση στην μάχη που δίνει το σωματείο μας! Πρέπει να πυκνώσουν ακόμα περισσότερο οι Γενικές Συνελεύσεις. Να φράξουμε τον δρόμο στους νοσταλγούς του γύψου! Το ρολόι της Ιστορίας δεν θα γυρίσει στα 1967.
Να συγκληθεί άμεσα Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Λάρισας!
Με την μαζική συμμετοχή μας να επιβάλουμε τον σεβασμό της δημοκρατικής λειτουργίας του σωματείου!»
