Ηχηρή απάντηση στον αυταρχισμό του υπουργείου Παιδείας, της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά και της Περιφερειακής Διεύθυνσης  Εκπαίδευσης Αττικής, έδωσαν σήμερα το μεσημέρι εκατοντάδες εκπαιδευτικοί που συγκεντρώθηκαν στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά.

Συγκεκριμένα μια από τις πιο μαζικές συγκεντρώσεις εκπαιδευτικών πραγματοποιήθηκε με κάλεσμα της ΕΛΜΕ Πειραιά στο οποίο ανταποκρίθηκαν εκατοντάδες εκπαιδευτικοί καθώς και πολλοί εκπρόσωποι ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ καθώς και εκπρόσωποι των ΔΣ της ΟΛΜΕ, της ΔΟΕ και της ΠΕΣΕΚ.

Η αφορμή και η αιτία της συγκέντρωσης και πορείας στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης Πειραιά ήταν το  τρομοκρατικό πογκρόμ της κυβέρνησης, με τις δεκάδες διώξεις (πειθαρχικές και ποινικές), που επικρέμονται ως «δαμόκλειος σπάθη» πάνω από τη μαχόμενη εκπαίδευση στην προσπάθειά της να φιμώσει όσους και όσες αγωνίζονται για ένα σχολείο που να χωράει όλους τους μαθητές, όλους τους εκπαιδευτικούς, ολόκληρη τη γνώση». 

Το φαινόμενο των διώξεων δεν είναι καινούργιο. Ο αυταρχισμός και η βίας είναι δομικό στοιχείο αυτού του παρακμασμένου συστήματος που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι διαχρονικό στοιχείο της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων. Ωστόσο έχει πάρει πρωτόγνωρες διαστάσεις στην περίοδο της μεταπολίτευσης. Μάλιστα από την αρχή της σχολικής χρονιάς οι διώξεις αναβαθμίζονται και κλιμακώνονται. Τώρα πια δεν περιμένουν καν τις αποφάσεις των πειθαρχικών συμβουλίων. Για πρώτη φορά η φάμπρικα της δυνητικής αργίας για έκφραση συνδικαλιστικής άποψης ή δράσης, όπως για τη Χρύσα Χοτζόγλου, δουλεύει ασταμάτητα και με τέτοια ένταση . Για πρώτη φορά συνταξιούχος εκπαιδευτικός, όπως ο Γιώργος Καββαδίας καλείται με το ερώτημα της δυνητικής αργίας (!).  Για πρώτη φορά είναι ορατή η απόλυση αναπληρωτή εκπαιδευτικού, του Δημήτρη Χαρτζουλάκη για συνδικαλιστική δράση.

Το “έγκλημά” της ήταν ότι εξέφρασε, από κοινού με μαθητές της, τη διαφωνία της με την πραγματοποίηση της αξιολόγησης σε νεοδιόριστη εκπαιδευτικό, δηλαδή εξέφρασε την αντίθεση του κλάδου στην αξιολόγηση, όπως αποτυπώνεται και στις συλλογικές αποφάσεις ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ.

Με αστήριχτες κατηγορίες, επιχειρούν να επιβάλλουν μια εξοντωτική ποινή πριν καλά-καλά ολοκληρωθεί το πειθαρχικό, πριν καλά-καλά υπάρξει απόφαση, κάτι που εκτός των άλλων, είναι και ανήθικο.

Θυμίζουμε επίσης ότι για την ίδια υπόθεση έχει παραπεμφθεί και ο αναπληρωτής εκπαιδευτικός Δ. Χαρζουλάκης, μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Πειραιά και το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Πειραιά εκτιμά ότι αντίστοιχη διαδικασία θα κινηθεί και για εκείνον.

Πρόκειται για κλιμάκωση και αναβάθμιση της βιομηχανίας διώξεων (κάλεσαν σε ακρόαση και το Γιώργο Καββαδία, με το ερώτημα της δυνητικής αργίας, ενώ έχει συναταξιοδοτηθεί), όχι μόνο στον Πειραιά, αλλά και πανελλαδικά, ενάντια στην συνδικαλιστική δράση. Δεν θέλουν ούτε να μιλάμε, γυρίζοντας την εκπαίδευση πολλά χρόνια πίσω, στα πιο μαύρα χρόνια!

Γίνεται κατανοητό ότι πρόκειται για μια πολύ σοβαρή και επικίνδυνη εξέλιξη. Θα μιλάμε για τις πρώτες απολύσεις για συνδικαλιστικούς λόγους στο δημόσιο σχολείο εδώ και δεκαετίες. Ανοίγει ο δρόμος για την εμπέδωση μιας πολύ αντιδραστικής και αυταρχικής κατάστασης μέσα στα σχολεία, όπου όποιος θα αντιδρά θα βρίσκεται με την απειλή της απόλυσης.