ΠΗΓΗ: alfavita.gr
Πρόκειται για την ιστορία μιας αναπληρώτριας με προβλήματα αναπηρίας που η υπηρεσία δεν έλαβε υπόψιν και μια, δυστυχώς πιο «συνηθισμένη» ιστορία μιας άλλης αναπληρώτριας, που γέννησε αλλά αναγκάζεται να φροντίζει τα παιδιά των άλλων...
Δύο καθημερινές ιστορίες τρέλας από την επαγγελματική ζωή των αναπληρωτών, η οποία αναγκαστικά συμπλεκεται δυστυχώς με άσχημο τρόπο με την προσωπική τους ζωή λόγω των διαφορετικών συνθηκών εργασίας που τους διακρίνουν από τους μόνιμους, παρουσιάζει σήμερα το alfavita.gr.
Πρόκειται για την ιστορία μιας αναπληρώτριας με προβλήματα αναπηρίας που η υπηρεσία δεν έλαβε υπόψιν με αποτέλεσμα να την «τρέχει» μακριά από το σπίτι της και μια, δυστυχώς πιο «συνηθισμένη» ιστορία μιας άλλης αναπληρώτρις που γέννησε και αναγκάζεται να φροντίζει τα παιδιά των άλλων, σε βάρος του δικού της...
Τις δημοσιεύουμε όπως τις διηγούνται οι ίδιες, ελπίζοντας κάποτε το υπουργείο Παιδείας να προχωρήσει στην εξίσωση δικαιωμάτων των ανθρώπων αυτών.
Πρώτη ιστορία: Εκαναν «κλωτσοσκούφι» αναπληρώτρια με αναπηρία...
Είμαι αναπληρώτρια εκπαιδευτικός ειδικότητας ΠΕ06 στην Α/βάθμια Δ' Αθήνας και θα ήθελα να σας αναφέρω τα εξής ευτράπελα της διεύθυνσης στην οποία ανήκω τη φετινή χρονιά, ώστε με κάποιο τρόπο να γνωστοποιηθεί και ευρύτερα η παραφροσύνη της κατάστασης.
Η αρχική μου τοποθέτηση ήταν σε δημοτικό του Μοσχάτου. Η τοποθέτηση ωστόσο εκ των υστέρων ενημερωθήκαμε ότι ήταν προσωρινή και έτσι προβήκαμε σε νέες αιτήσεις τοποθέτησης. Στις νέες αυτές αιτήσεις δεν δίνονταν εξ ολοκλήρου τα ίδια σχολεία, παρόλα αυτά κάναμε τα προβλεπόμενα. Και εδώ θέλω να αναφέρω το εξής σημαντικό. Μας ζητήθηκε να υποβάλουμε διάφορα έγγραφα μεταξύ των οποίων και χαρτί αναπηρίας από ΚΕΠΑ.
Δυστυχώς διαθέτω τέτοιο χαρτί και το επισύναψα θεωρώντας, αφελώς απ' ό,τι αποδείχτηκε, ότι θα τύχω ευνοϊκότερης μεταχείρισης, αλλιώς δε βρίσκω άλλο λόγο να χρειάζεται ένα τέτοιο χαρτί. Προφανώς και δε λήφθηκε επ' ουδενί υπόψη και τοποθετήθηκα σε δημοτικό της Αργυρούπολης. Όμως την ίδια μέρα επανατοποθετήθηκα όχι μόνο στην Αργυρούπολη αλλά και στο Ελληνικό. Η θητεία μου κράτησε μόλις δύο εβδομάδες περίπου, καθότι συνάδελφος Αγγλικών προέβη σε ένσταση την οποία και κέρδισε, παρότι αυτό δεν ανακοινώθηκε επίσημα στη σελίδα της Α/βάθμιας μέχρι και τη στιγμή που σας γράφω. Έτσι εγώ ανεπίσημα, τολμώ να πω, και μόνο δια στόματος καλούμαι αύριο να παρουσιαστώ σε 2 νέα σχολεία ακόμα πιο μακρυά από τον τόπο κατοικίας μου, δηλαδή στη Γλυφάδα στη θέση της συναδέλφου. Και αναρωτιέμαι ξανά γιατί το χαρτί της αναπηρίας αγνοήθηκε πανηγυρικά; Με ενστάσεις πρέπει να διεκδικούμε τα αυτονόητα; Φυσικά και στα γραφεία της διεύθυνσης οι υπάλληλοι δεν απαντούν...
Δεύτερη ιστορία: Φροντίζοντας τα παιδιά των άλλων σε βάρος του δικού της...
Είμαι αναπληρώτρια Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής και πέρισυ μάθαμε για τον ερχομό του δεύτερου παιδιού μας. Έχοντας βιώσει στο παρελθόν μια απώλεια έλεγα στον εαυτό μου οτι πρέπει να προσέχω..όμως το αίσθημα ευθύνης ως προς τα διδακτικά μου καθήκοντα δεν μου το επέτρεπε. Όλα πήγαν καλά στην αρχή και είχα την στήριξη των συναδέλφων. Ωστόσο, δεν ήταν λίγες οι φορές που έγιναν ατυχήματα κατα τη διάρκεια του μαθήματος και έπρεπε στο σχόλασμα να επισκεφτώ τον γιατρό μου. Εν τέλει, γέννησα αρκετά πρόωρα και το μωρό νοσηλεύτηκε στην ΜΕΝ με πολλαπλά θέματα υγείας. Δυστυχώς, σε λίγο καιρό πρέπει να αποχωριστώ για ακόμη μια φορά το βρέφος μου καθώς η πολιτεία δεν μεριμνά για την ανατροφή των δικών μας παιδιών. Δυστυχώς, για ακόμη μια φορά θα τρέχω στα διαλείμματα με το θήλαστρο να βγάζω γάλα και να κρύβομαι απο αδιάκριτα βλέματα.
Γιατί πρέπει να στερήσω απο το παιδί μου τον μητρικό θηλασμό; Γιατί πρέπει να αποχωριστώ το μωρό μου ενώ αντιμετωπίζει πολλαπλά αναπνευστικά προβλήματα και αλλεργίες; Γιατί εγώ με τις ελάχιστες ώρες ύπνου παρέχω με αγάπη και ευθύνη τα καθήκοντα μου και το κράτος δεν με προσέχει, όπως κάνει με τις υπόλοιπες μητέρες; Γιατί μια μέλλουσα αναπληρώτρια μητέρα πρέπει να θέτει σε κίνδυνο το μωρό της; Γιατι οι αναπληρώτριες πρέπει να περιμένουν τον διορισμό για να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί;
Συμμερίζεται άραγε κάποια μητέρα πολιτικός απο τα εκάστοτε υπουργεία τις προκλήσεις και τις ανάγκες που διατρέχει μια κύηση ή η ανατροφή των τέκνων κατα το πρώτο έτος ζωής τους; Τι ρωτάω... Προφανώς και όχι!
Θα αγωνίζομαι για τα δικαιώματα μου γιατί αυτή η μητέρα θέλω να είμαι για τα παιδιά μου.
