Kαταρχάς, να τελειώνει το παραμύθι με το rotation, που το πλάσαρε ο ίδιος ο Κούλης και το «παίζουν» συνεχώς τα παπαγαλάκια. Στο ποδόσφαιρο rotation κάνει ο προπονητής σε εύκολους αγώνες, προκειμένου να ξεκουράσει τους βασικούς του. Στα κρίσιμα ματς, όμως, δε διανοείται να αλλάξει τους βασικούς, στο όνομα κάποιου rotation. Υπήρχε περίπτωση να παίξει ο Γουαρδιόλα τελικό Τσάμπιονς Λιγκ και να έχει στον πάγκο τον Ντε Μπρόινε, τον Γκουντογκάν, τον Ρόδρι, τον Χάαλαντ και τον Σίλβα; Ούτε αλλαγή θέσεων γίνεται στο ποδόσφαιρο. Δεν βάζεις τον σέντερ φορ στο κέντρο της άμυνας, ούτε βάζεις τον στόπερ στις πτέρυγες.

Στις κυβερνήσεις δε γίνεται rotation. Φεύγουν οι αποτυχόντες για να μπουν αυτοί που υποτίθεται ότι θα πετύχουν. Ας μας πουν, λοιπόν, τα παπαγαλάκια της κουλοπροπαγάνδας, γιατί «πήραν τον πούλο» (κατά το κοινώς λεγόμενο), το δίδυμο του υπουργείου Υγείας (Πλεύρης-Γκάγκα), η «μεταγραφή αεροδρομίου» Στυλιανίδης (που υποτίθεται ότι αναμόρφωσε εκ βάθρων την πολιτική προστασία και την έκανε αποτελεσματική), ο μπάτσος του πολίτη Θεοδωρικάκος, ο γκαφατζής με το απύλωτο στόμα Πέτσας, ο Παναγιωτόπουλος (που δεν υπερασπίστηκε τον πρωθυπουργό του στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων των στραταίων, αλλά πέταγε μπηχτές). 

Αντε να δεχτούμε ότι οι ανύπαρκτοι Τσιάρας, Γεωργαντάς και Πλακιωτάκης ήταν στο rotation. Οι υπόλοιποι, όμως, εκδιώχτηκαν για να φορτωθούν σ’ αυτούς οι ευθύνες για κρίσιμους τομείς, όπως η Υγεία, η Πολιτική Προστασία, η «Ασφάλεια» κτλ.

Τον ίδιο χαρακτήρα έχουν και ορισμένες αλλαγές θέσεων. Οπως ο Πιερρακάκης στη θέση της Κεραμέως και κυρίως όπως το ξήλωμα του διδύμου του υπουργείου Ανάπτυξης (Γεωργιάδης-Παπαθανάσης), στο οποίο φορτώνεται η πολιτική «αντιμετώπισης» της ακρίβειας. Ο Γεωργιάδης στάλθηκε στο υπουργείο Εργασίας, για να βαθύνει την αντεργατική πολιτική με το μείγμα νεοφιλελεύθερης αναλγησίας και ακροδεξιάς αποφαστικότητας που διαθέτει. Το ασφαλιστικό θα παραμείνει στον σημιτικό τεχνοκράτη Τσακλόγλου, που έμεινε στη θέση του.

Ο Παπαθανάσης, που είναι άνθρωπος του Μητσοτάκη και στην προηγούμενη κυβέρνηση είχε τη διαχείριση του ΕΣΠΑ (δεν την είχε ο Γεωργιάδης), μετακινήθηκε στο Οικονομικών, όπου και πάλι θα έχει το ρόλο της διαχείρισης των κονδυλίων. Θα κάνει, δηλαδή, τη δουλειά που έκανε ο Σκυλακάκης στην προηγούμενη κυβέρνηση, έχοντας μάλιστα τη διαχείριση και του ΕΣΠΑ, που μεταφέρεται στο Οικονομικών. Και ο Χατζηδάκης τι θα κάνει; Θα φλυαρεί ακατάπαυστα, καταπώς το συνηθίζει, χωρίς να έχει ουσιαστικές αρμοδιότητες (όπως δεν είχε και ο Σταϊκούρας).

Ο οποίος Σταϊκούρας πήγε στο Υποδομών (θα ήταν πρόκληση να ξαναϋπουργοποιηθεί ο Καραμανλής ο κούτσικος), αλλά ο Μητσοτάκης τού κόλλησε τον Ταχιάο (επίσης άνθρωπο του Κούλη) για να τον παρακολουθεί.

Ο Σκυλακάκης πήγε στο Ενέργειας, επίσης ως εκπρόσωπος της «οικογένειας». Εκεί γίνονται ιδιωτικοποιήσεις, ρέει χρήμα και η «οικογένεια» πρέπει να έχει δικό της άνθρωπο (για να μην αναγκάζεται να καταφεύγει στην ΚΥΠ προκειμένου να «βυσματώσει» τον υπουργό, όπως έγινε με τον… ατακτούλη Χατζηδάκη).

Το υπουργείο Εξωτερικών ανατέθηκε στον Γεραπετρίτη, έμπιστο του Μητσοτάκη. Κόλλησαν εκεί και την Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, επίσης άνθρωπο της «οικογένειας», που την είχαν ως τώρα πρέσβειρα στην Ουάσινγκτον και η φιλολογία περί υπουργοποίησής της «έπαιζε» καιρό πριν από τις εκλογές του Μάη.

Ο Δένδιας στάλθηκε σε… βιτρίνα ψυγείου, στο Αμυνας. Θα συναντιέται με τον τούρκο ομόλογό του, ως εκεί. Στη διαχείριση των εξοπλισμών θα έχει πάνω του «βδέλλα» τον Χαρδαλιά, επίσης άνθρωπο του Μητσοτάκη.

Αξίζει να σχολιαστεί το νέο δίδυμο στο Υγείας. Μια ακραία νεοφιλελεύθερη, που οφείλει την ξαφνική εκτίναξή της στο αστικό πολιτικό στερέωμα σε γνωστό «μέντορα» που την «έσπρωξε» στη δούλεψη του Μητσοτάκη, και ένας περιορισμένης ευφυΐας και ικανοτήτων πρώην πασόκος, κλασικός yesman που κάνει ό,τι του λένε χωρίς καν να το σκεφτεί (μνημειώδης έχει μείνει η ατάκα του ότι ψήφισε το πρώτο Μνημόνιο χωρίς να το έχει διαβάσει, επειδή… είχε δουλειές). Αυτό το δίδυμο θα αναλάβει να προωθήσει το «νέο ΕΣΥ», ήτοι το βάθεμα της ιδιωτικοποίησης.

Στην προσπάθειά του να δείξει «άνοιγμα στο Κέντρο», ο Μητσοτάκης υπουργοποίησε τον αδίστακτο αριβίστα Παπαστεργίου (δήμαρχο Τρικάλων), αλλά «έτζασε» τον Γιατρομανωλάκη, χρεώνοντάς του τους χειρισμούς με τους καλλιτέχνες και με τις καταλήψεις δημόσιων θεατρικών χώρων. Αντίθετα, η Μενδώνη, που είναι ο άνθρωπος της «οικογένειεας» στα σχετικά με τους αρχαιολογικούς θησαυρούς (μην ξεχνάμε ότι η «οικογένεια» ανήκει στους «συλλέκτες», όπως ονομάζονται στη γλώσσα των αστών οι αρχαιοκάπηλοι), είναι η μόνη υπουργός της προηγούμενης κυβέρνησης που παρέμεινε στη θέση της.

Στον κύκλο των σημιτανθρώπων που υπηρετούν τον Κούλη προστέθηκε και ο Φλωρίδης. Επειδή τα παπαγαλάκια προσπαθούν να τον παρουσιάσουν σαν μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο, εμείς θυμίζουμε απλά ότι ο 67χρονος Φλωρίδης ουδέποτε υπήρξε πρωτοκλασάτος στο ΠΑΣΟΚ. Ο Σημίτης τον είχε υφυπουργό, γυρίζοντάς τον από υπουργείο σε υπουργείο από το 1998 μέχρι το 2003 (μέχρι και υφυπουργός Αθλητισμού διατέλεσε). Εγινε υπουργός Μπάτσων και Καταστολής μόλις για οχτώ μήνες (Ιούλης 2003 – Μάρτης 2004), επειδή κανένας άλλος πασόκος δεν αναλάμβανε αυτό το πόστο. Το 2010 θάρρεψε πως θα γίνει… πολιτικός αρχηγός μνημονιακότερος του ΓΑΠ. Εφυγε από το ΠΑΣΟΚ και έφτιαξε κάποιον «Κοινωνικό Σύνδεσμο» που παρέμεινε στα αζήτητα. Τον Γενάρη του 2015 επέστρεψε στο ΠΑΣΟΚ, ο Βενιζέλος τον έβαλε επικεφαλής στο Επικρατείας και, φυσικά, δεν εκλέχτηκε καθώς το ΠΑΣΟΚ ήρθε έβδομο και καταϊδρωμένο, με 4,68% (ήταν το τελευταίο κόμμα που μπήκε στη Βουλή). Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, για τι «πολιτική προσωπικότητα» μιλάμε.

Στο Μαξίμου έμειναν ο Σκέρτσος με τον Μπρατάκο και η τριανδρία συμπληρώθηκε με τον δικηγόρο Σταύρο Παπασταύρου. Ενα πρόσωπο που ανέδειξε ο Σαμαράς, όμως το όνομά του μόνο για εμπλοκή σε σκάνδαλα έχει συζητηθεί. 

Το 2015, το ΚΕΦΟΜΕΠ (Κέντρο Ελέγχου Φορολογούμενων Μεγάλου Πλούτου) επέβαλε πρόστιμο ύψους 3,5 εκατ. ευρώ στον Παπασταύρου για τα «αδήλωτα» 5,4 εκατομμύρια δολάρια που είχαν εντοπιστεί σε λογαριασμούς του στην τράπεζα HSBC (η περιβόητη «λίστα Λαγκάρντ»). Ο Παπασταύρου αναγκάστηκε να πληρώσει το πρόστιμο, για να γλιτώσει ποινικές διώξεις. Διαφώνησε, ισχυριζόμενος ότι ο ίδιος δεν ήταν ο πραγματικός δικαιούχος του συγκεκριμένου τραπεζικού λογαριασμού, έκανε δικαστικές ενέργειες, τις κέρδισε και τα λεφτά του επιστράφηκαν! Το 2018, ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών, Γεώργιος Καλούδης, άσκησε ποινική δίωξη κατά του Παπασταύρου και ισραηλινού επιχειρηματία για απάτη σε βάρος του Δημοσίου σε βαθμό κακουργήματος. Τον Ιούλη του 2020 ο Παπασταύρου «καθάρισε» και απ’ αυτή την υπόθεση.

Ο Παπασταύρου έκανε μπίζνες και με τη σύζυγο του Μητσοτάκη. Το όνομά του είχε εμπλακεί και στη λίστα των Panama Papers. Ο ίδιος πρώτα παρίστανε τον ανήξερο και μετά έλεγε ότι έφτιαξε κάποιες εταιρίες «για λογαριασμό δυο οικογενειακών φίλων», χωρίς ο ίδιος να αποκομίσει οικονομικό όφελος.

Για ποιο λόγο ο Μητσοτάκης έβαλε δίπλα του στο Μαξίμου ένα πρόσωπο που χρόνια τώρα συνδέεται μόνο με αρνητική δημοσιότητα (ανεξάρτητα αν έχει απαλλαγεί από τις κατηγορίες); Προφανώς έχει τους λόγους του (ο Μητσοτάκης). Μετά την αναγκαστική αποχώρηση του ανιψιού Δημητριάδη, έπρεπε να βρεθεί αντικαταστάτης…

Και ο Βορίδης; Μην τρώτε το παραμύθι που ο ίδιος διαδίδει, ότι δήθεν αναβαθμίστηκε. Ούτε γραφείο στο Μαξίμου δε θα έχει. Θα εγκατασταθεί στο κτίριο της οδού Ζαλοκώστα, όπου τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια άραζε ο αντιπρόεδρος άνευ αρμοδιοτήτων Πικραμμένος. Ο Μητσοτάκης βάζει τον Βορίδη στο ψυγείο και του αναθέτει το καθήκον να πηγαίνει στη Βουλή και να πλακώνεται με τα ναζιστοφασισταριά, χώρο τον οποίο γνωρίζει καλά.

Δεν νομίζουμε ότι αξίζει τον κόπο να σχολιάσουμε παραπέρα το νέο σχήμα του Μητσοτάκη. Το μοντέλο παραμένει το ίδιο: ο αυτοκρατορίσκος θα κυβερνά από το Μαξίμου με τους Ηρακλείς του στέμματος, ενώ δίπλα στους υπουργούς που μπορεί να ανοίξουν προσωπική ατζέντα έχει κολλήσει από έναν «ρουφιάνο». Ακόμα και τα παπαγαλάκια έχουν κατεβάσει λίγο τους τόνους σε σχέση με το 2019. Δεν μπορούν να πλασάρουν με τον ίδιο ενθουσιασμό το «επιτελικό κράτος» και τους «μπλε φακέλους».