Η λαϊκή παροιμία λέει ότι κάποιοι από τη μύγα βγάζουν ξύγκι. Αυτοί, οι κυβερνητικοί, τους έχουν ξεπεράσει αφού έχουν ειδικευτεί από τις καταστροφές και τραγωδίες που με δική τους υπαιτιότητα μεγεθύνονται τα καταστροφικά αποτελέσματα τους να βγάζουν κέρδη όλοι οι μεγάλοι, τα αφεντικά της χώρας και οι κολλητοί τους.

Η επόμενη μέρα της πρωτοφανούς καταστροφής στον Θεσσαλικό Κάμπο φέρνει στο προσκήνιο την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, των ξεριζωμένων υδροπροσφύγων και κυρίως την υγειονομική βόμβα που κρύβουν μέσα τους τα λασπόνερα με τα χιλιάδες νεκρά ζώα. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση σχεδιάζει την επόμενη μέρα με τα δοκιμασμένα και αποτυχημένα για το δημόσιο συμφέρον υλικά της προηγούμενης μέρας.

Μετά το ξεγύμνωμα του «επιτελικού κράτους» τόσο στις πυρκαγιές όσο και στις πλημμύρες, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμετωπίζει και αυτήν την κρίση ως ευκαιρία για να ξεδιπλώσει τη γνωστή νεοφιλελεύθερη ατζέντα. Με πρόσχημα την εμφανή αδυναμία (και) της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να προστατεύσει τους πολίτες απέναντι στα φυσικά φαινόμενα, φέρνει τροπολογία για τη συνέχιση του «πάρτι» των απευθείας αναθέσεων και της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος. Σε ρόλο οικοδεσπότη, ο εκάστοτε υπουργός Υποδομών και Μεταφορών.

Με τροπολογία δίνουν 600 εκατομμύρια για τις... «πρώτες ανάγκες» των επιχειρηματικών ομίλων

Τον δρόμο για να στηθεί για άλλη μια φορά ένα τρελό φαγοπότι για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, αυτήν τη φορά στις πλάτες των πληγέντων από τις πλημμύρες στη Θεσσαλία και στις άλλες περιοχές, έρχεται τώρα να ανοίξει η κυβέρνηση με τροπολογία που κατέθεσε χτες στην Ολομέλεια της Βουλής.

Η τροπολογία κατατέθηκε από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών και όπως ανέφερε ο υπουργός Χ. Σταϊκούρας, θα μοιράσει στους ομίλους, δηλαδή στους αναδόχους των έργων, 600 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης. Τα έργα αφορούν σύμφωνα με τον υπουργό σε οδικά και σιδηροδρομικά βραχείας αποκατάστασης και κάποιες γέφυρες. Δηλαδή καμία σχέση με αντιπλημμυρική προστασία ή αποκατάσταση εδώ και τώρα των ζημιών στις πληγείσες περιοχές.

η τροπολογία «είναι πρόκληση όχι μόνο γιατί είναι ανεπαρκέστατα τα μέτρα της, αλλά γιατί από πάνω στρώνει το τραπέζι για το μεγάλο φαγοπότι που θα ακολουθήσει από τους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους. Στον βωμό του κέρδους θυσιάζετε την πρόληψη, στον ίδιο βωμό θυσιάζετε και την αποκατάσταση από τις πραγματικά τρομακτικές καταστροφές που προηγήθηκαν». Με δυο λόγια, σημείωσε, και για τα όποια έργα «το κριτήριο θα είναι η προστασία του επιχειρηματικού κέρδους».

Πιάσανε στασίδι και οι τραπεζίτες

Στο μεταξύ, με απόφασή τους οι τέσσερις συστημικές τράπεζες αποφάσισαν να «ξοδευτούν» διαθέτοντας όλες μαζί - με τη γνωστή «πατέντα» της «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης» που τους επιστρέφεται με άλλους τρόπους στο πολλαπλάσιο - 50 εκατομμύρια ευρώ για έργα αποκατάστασης ή ανάπτυξης υποδομών στη Θεσσαλία. Φυσικά, με αυτά ελάχιστα μπορούν να γίνουν σε πραγματικές υποδομές που έχουν ανάγκη τα λαϊκά στρώματα.

Οι αποφάσεις της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών ανακοινώθηκαν μετά από συνάντηση με τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη, ενώ μες στη «γαλαντομία» τους οι τραπεζίτες ανακοίνωσαν ότι προσωρινά, έως το τέλος του χρόνου ...δεν θα πλειστηριάζουν τα βουλιαγμένα σπίτια!

Και βέβαια οι τραπεζίτες δεν παραλείπουν να συμπληρώσουν ότι «αναγνωρίζοντας τη σημαντική συμβολή των επιχειρήσεων της Θεσσαλίας στον εξαγωγικό προσανατολισμό και την αναπτυξιακή δυναμική της εθνικής οικονομίας, είναι σε ετοιμότητα να προτείνουν εξειδικευμένες λύσεις διευκόλυνσης και ενίσχυσης των επιχειρήσεων που επλήγησαν», «πιάνοντας στασίδι» και για την επόμενη μέρα στο φαγοπότι.

Με τις  νέες υπερεξουσίες το υπουργείο ΥΠΟΜΕ αναλαμβάνει τον σχεδιασμό και την εκτέλεση επειγόντων έργων αποκατάστασης σε περιοχές όπου έχει συντελεστεί φυσική καταστροφή, αναθέτοντας τα έργα στους γνωστούς εργολάβους, ανεξαρτήτως κόστους και χωρίς δημοσιότητα. Αντί να συγκροτήσει ένα εθνικό σχέδιο θωράκισης των πληγεισών περιοχών και πρόληψης για τα επόμενα φυσικά φαινόμενα, με άλλοθι την αδυναμία των δημόσιων υπηρεσιών -που η ίδια έχει υποβαθμίσει- η κυβέρνηση ανοίγει το πεδίο δράσης των ιδιωτικών συμφερόντων στον απόηχο μιας ανθρωπιστικής καταστροφής.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί σε πολλές χώρες του εξωτερικού που ακολούθησαν αντίστοιχες πολιτικές με καταστροφικά αποτελέσματα ειδικά για τους φτωχότερους, που είναι οι πρώτοι που πλήττονται. Ακριβώς τα ίδια είχαν -κατ' αναλογία και παρά τις γεωγραφικές διαφορές- συμβεί και με τον τυφώνα «Κατρίνα» στις ΗΠΑ.

Στη Νέα Ορλεάνη ήταν ημιαστικοί πληθυσμοί Αφροαμερικανών και Λατίνων. Στη Θεσσαλία ήταν κυρίως τα χωριά με τους πιο ηλικιωμένους κατοίκους, πολλούς εργάτες γης και πληθυσμούς Ρομά. Εκείνη η καταστροφή, όπως έχει περιγράψει εξαιρετικά στο διαχρονικό «Σοκ και Δέος» η Ναόμι Κλάιν, αποτέλεσε εξαιρετική «ευκαιρία» για πλουτισμό πετρελαϊκών και εταιρειών ιδιωτικής ασφάλειας. Εδώ, προς το παρόν, έχουμε τους ιδιώτες εργολάβους.

«Αυτά που είδα στη διάρκεια της πλημμύρας με σόκαραν. Αλλά αυτά που είδα στον απόηχο του τυφώνα "Κατρίνα" με σόκαραν ακόμη περισσότερο» έλεγε τότε η Κλάιν. Η «Κατρίνα», ο «Ιανός», ο «Ντάνιελ» -τα ονόματα αλλάζουν, η ουσία μένει η ίδια. Για τη δε ΕΕ που κάποιοι την θέλουν αρωγό στην προσπάθεια αποκατάστασης και ανασυγκρότησης κάποιοι ας κρατήσουμε τις παλιότερες δηλώσεις της αρμοδίας επιτρόπου

 «Σε περίπτωση σοβαρών φυσικών καταστροφών, το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ μπορεί να συμβάλει στην κάλυψη του κόστους των ενεργειών έκτακτης ανάγκης και αποκατάστασης. Οι ιδιωτικές ζημίες δεν είναι επιλέξιμες. Ωστόσο, το Ταμείο δεν είναι μέσο ταχείας αντίδρασης. Η υλοποίησή του και η σχετική δημοσιονομική διαδικασία μπορεί να χρειαστούν αρκετούς μήνες για να ολοκληρωθούν».

Επιμέλεια: Ν.Π.

ΠΗΓΗ: Εφσυν, Ριζοσπάστης - Αναδημοσίευση από euforipediada.blogspot.com