της Αριάδνης Τακουρίδου,
Οι διώξεις συνδικαλιστών και αγωνιστών τείνουν να παγιωθούν. Η κυβέρνηση με φαρέτρα μια σωρεία νόμων (ν. Χατζηδάκη, Γεωργιάδη κτλ) έχει βάλει στόχο να καταστείλει κάθε μορφή αντίδρασης και αντίστασης με στόχο την εφαρμογή όλων αυτών των νόμων που καταπατούν δικαιώματα εργαζομένων και του λαού συνολικά.
Αξίζει να αναφερθούν μερικές από αυτές του τελευταίου διαστήματος για να γίνει αντιληπτή η λυσσαλέα πολιτική επιδίωξη του κράτους να φιμωθεί κάθε φωνή που λέει ότι είμαστε εδώ και δεν πειθαρχούμε, δεν συναινούμε στα σχέδια εξαθλίωσής μας και καλούμε σε συλλογικό αγώνα. Στις 31/3 απολύεται ο διοικητικός υπάλληλος του ΕΚΠΑ λόγω συμμετοχής του σε κινητοποίηση για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και ταυτόχρονα πραγματοποιήθηκε και ΕΔΕ σε ολόκληρο το ΔΣ του συλλόγου. Συνδικαλιστές της ΠΕΝΕΝ διώχθηκαν με την κατηγορία παρεμπόδισης εκτέλεσης δρομολογίων πλοίων την ημέρα πανεργατικής απεργίας. Στο νοσοκομείο Αγ. Σάββας πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων διώχθηκε από την διοίκηση του νοσοκομείου ενάντια στην απεργία των εργαζομένων καθαριότητας. Πραγματοποιήθηκε δίωξη του προέδρου σωματείου εργαζομένων του Πειραϊκού Φαρμακευτικού Συνεταιρισμού. Ο Πρόεδρος του συνδικάτου Τύπου Χάρτου καταδικάστηκε σε φυλάκιση δέκα μηνών για τη συμμετοχή του σε απεργιακό αγώνα. Δέκα αγωνιστές της ΟΡΜΑ διώχθηκαν παραπέμφθηκαν σε δίκη για συμμετοχή σε διεθνιστική-αντιπολεμική συγκέντρωση. Στον χώρο της εκπαίδευσης δεκάδες είναι οι εκπαιδευτικοί μέλη σωματείων και μη που έχουν έρθει αντιμέτωποι με πειθαρχικά, απολογίες και δίκες για την συνδικαλιστική τους δράση και την υλοποίηση συλλογικών αποφάσεων των σωματείων τους. Ειδικά στον χώρο της εκπαίδευσης οι διώξεις έχουν και τον χαρακτήρα ιδεολογικής πειθάρχησης, γιατί το σχολείο είναι ένας χώρος που συμβάλλει στη διαμόρφωση αξιών, στάσεων ζωής στους μελλοντικούς πολίτες.
Τα καταγεγραμμένα περιστατικά διώξεων πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο και πλέον έχουν γίνει αναμενόμενα. Η στόχευση της κυβέρνησης είναι κοινή σε όλες αυτές τις περιπτώσεις διώξεων. Και δεν είναι άλλη από την τρομοκράτηση που θα οδηγήσει στη σιωπηλή αποδοχή όλων αυτών των άδικων νόμων και μέτρων. Επιδιώκεται οι φωνές αντίστασης να γίνουν τα παραδείγματα προς αποφυγήν για το ευρύτερο σύνολο, που ψάχνει έναν συλλογικό βηματισμό για να προβάλλει τις αντιστάσεις του σε όλη αυτή τη βία και αδικία. Το γνωρίζουν πολύ καλά ότι όταν καταφέρουμε και βρούμε τον συλλογικό μας συντονισμό, η ανατροπή δεν θα αργήσει να έρθει και οι νόμοι τους θα μείνουν στα χαρτιά.
Είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για τον αγώνα που δίνεται καθημερινά σε διάφορους χώρους, οι πολιτικές -συνδικαλιστικές διώξεις να γίνουν ένα ζήτημα που αφορά όλη την κοινωνία. Η ελεύθερη έκφραση, το δικαίωμα στην κριτική, η αντίσταση, η απεργία είναι αδιαπραγμάτευτα δικαιώματα. Μια κοινωνία που στερείται αυτών είναι καταδικασμένη στην εξαθλίωση και πειθάρχηση σε ένα κράτος που μας θέλει σκυφτούς και αναλώσιμους. Μας αφορούν όλες / όλους οι διώξεις και για κάθε μια προσπάθεια φίμωσης, δεκάδες φωνές και αντιστάσεις να υψώνονται κόντρα στις επιδιώξεις ενός κράτους που μα τρώει καθημερινά.
23 Μαΐου 18:30 συγκέντρωση στα Προπύλαια
Όταν μας θέλουν φοβισμένους γινόμαστε αποφασισμένοι και τότε ο φόβος αλλάζει πλευρά.
